Ο Αδωνις Γεωργιάδης, ένας από τους κορυφαίους και πιο δημοφιλείς υπουργούς της κυβέρνησης είχε την «τιμητική» του σε θέμα που δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα της χθεσινής έντυπης έκδοσης της «New York Times». Είχε προηγηθεί η δημοσίευση του θέματος στην ηλεκτρονική έκδοσή της την προηγούμενη μέρα.

Δυστυχώς, το όνομα του Γεωργιάδη δεν βρέθηκε εκεί για κάτι θετικό που έκανε, για έπαινο, τουλάχιστον σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας. Αντίθετα. Βρέθηκε εκεί κατηγορούμενος ότι δέχτηκε δώρα από την κινεζική εταιρεία «Huawei», που κατασκευάζει ηλεκτρονικό και τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό.

Ηλεκτρονικά μηνύματα μεταξύ στελεχών της εταιρείας που έχει δει η εφημερίδα φέρεται να αναφέρονται σε κάποιο «φίλο» και «σύμβολο» στην  Ελλάδα που τους βοηθά στις δουλειές τους.

Σε αντάλλαγμα, φαίνεται να υπαινίσσονται, η εταιρεία του έδωσε κινητό τηλέφωνο, «έξυπνο» ρολόι και κρασί. «Λατρεύει τα GT pro ρολόγια», έγραψε ένας φίλος του στην εταιρεία.

Σημειωτέον ότι δεν γίνεται απολύτως καμία αναφορά σε μετρητά.

Εστω κι αυτό, ότι δέχτηκε αυτά τα μικρής αξίας δώρα βέβαια, δεν τον τιμά. Ωστόσο, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελούν δωροδοκία.

Το ρεπορτάζ της «NYT» είναι τραβηγμένο από τα… μαλλιά για να μπορέσει να τεκμηριώσει μια υπόθεση που δεν έχει σχέση με τον Γεωργιάδη, αλλά με την συγκεκριμένη εταιρεία.

Προφανώς η εφημερίδα εφαρμόζει το νόμο που ισχύει στις ΗΠΑ για δωροδοκίες και όχι τον αντίστοιχο στην Ελλάδα. Κι ενώ όντως υπάρχει νόμος στην Ελλάδα που καθορίζει την αποδοχή δώρων, αγνοεί την υπάρχουσα νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία κανείς δεν θα σκεφτόταν ότι ένα δώρο της τάξεως αυτής -έξυπνο ρολόι, κινητό κτλ- θα μπορούσε να εκληφθεί ως δωροδοκία.

Μα και η ίδια η εφημερίδα γράφει επί λέξει: «Ο Υπουργός έσπρωξε τα όρια των ελληνικών κανονισμών που περιορίζουν δώρα στους δημοσίους υπαλλήλους και σε υπουργούς».

Είναι σωστό αυτό που έκανε ο Γεωργιάδης; Οχι. Δεν θα έπρεπε να τα δεχόταν. Αλλά δεν αποτελούν και δωροδοκία.

Το βαθύτερο πρόβλημα, που δεν είναι μόνο του Γεωργιάδη, είναι ότι πολλοί δεν παρακολουθούν ή δεν καταλαβαίνουν το διεθνές κλίμα.

Δεν είχε καταλάβει ο Αδωνις, αν και κορυφαίος υπουργός, ότι η συγκεκριμένη κινεζική εταιρεία είναι κόκκινο πανί στην Αμερική γιατί με την τεχνολογία της δίνει τη δυνατότητα στην κινεζική κυβέρνηση να κατασκοπεύσει διεθνώς;

Μάλιστα, η Ουάσιγκτον έχει απαγορεύσει κάθε χρήση των προϊόντων της «Huawei» σε συγκεκριμένες αμερικανικές τεχνολογίες και πιέζουν την Ευρώπη να κάνει το ίδιο. Και με το ρεπορτάζ αυτό η εφημερίδα θέλει να τεκμηριώσει ότι η προσπάθεια αυτή αποτυγχάνει. Είναι δε και ένα διαβαστερό θέμα.

Είναι δυνατόν να μην τα γνώριζε αυτά ο Υπουργός; Δύσκολο. Από την άλλη πλευρά, ήταν δυνατόν να μην συνεργαζόταν με μια εταιρεία που κάνει δουλειές στην Ελλάδα και που πέρυσι είχε εκατοντάδες εκατομμύρια σε πωλήσεις εκεί; (Σημειωτέον ότι η εφημερίδα αναφέρει την προς Δύση στροφή της Ελλάδας επί κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη).

Ναι, ο Αδωνις υπέπεσε σε λάθος εξαιτίας της επικρατούσας νοοτροπίας. Σε καμιά όμως περίπτωση το λάθος του δεν είναι στον βαθμό που η εφημερίδα αφήνει να εννοηθεί.

Ο Γεωργιάδης έπεσε θύμα μιας δημοσιογραφικής έρευνας που χρειαζόταν ένα υψηλό κυβερνητικό στέλεχος, έναν υπουργό, σε μια ευρωπαϊκή χώρα, ως παράδειγμα του τρόπου διά του οποίου και της επιρροής που η κινεζική εταιρεία ασκεί και διαφεύγει από τα πλοκάμια της αμερικανικής προσπάθειας να την ελέγξει.

Και κάποιος από κάποια ευρωπαϊκή κυβέρνηση, όπως γράφουν, -μπορεί να είναι και μέσα από την Ελλάδα;- τον πέταξε βορά στ’ αγρίμια της «ΝΥΤ».