Την αυθόρμητη οργή του κόσμου, των πολιτών, για διάφορα θέματα, την κατανοώ και την σέβομαι. Αλλωστε και εγώ ένας πολίτης είμαι. Πολλές φορές όμως στέκομαι με καχυποψία απέναντι σε κάθε είδους «αυθόρμητο». Ισως επειδή εκείνες οι «αυθόρμητες» συγκεντρώσεις στην Πλατεία Συντάγματος πριν από 12, 13 χρόνια αποδείχθηκε ότι δεν ήταν και τόσο «αυθόρμητες». Κάπως έτσι βλέπω και τις «αυθόρμητες» πορείες των τελευταίων ημερών για το δυστύχημα στα Τέμπη. Ασυναίσθητα θυμάμαι τη φωτιά στο Μάτι πριν από 5 χρόνια για την οποία δεν είχε γίνει καμιά «αυθόρμητη» πορεία αγανακτισμένων πολιτών. Δεν άξιζαν εκείνοι οι άνθρωποι μια πορεία διαμαρτυρίας; Δεν άξιζαν εκείνα τα 100 και πλέον θύματα να βγει κάποιος στο Σύνταγμα και να φωνάζει για εκείνους; Αυτοί λοιπόν που μαζεύτηκαν και χθες, και προχθές και σχεδόν κάθε ημέρα μετά το σιδηροδρομικό στα Τέμπη πού ήταν το καλοκαίρι του 2018 όταν η φωτιά σκότωσε δεκάδες ανθρώπους;

Υστερα, μου κάνει εντύπωση κάτι άλλο. Προς τι η διαμαρτυρία έξω από τα γραφεία της Hellenic Train, της εταιρείας που είναι ο πάροχος σιδηροδρομικής μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων; Αυτή σε κάθε περίπτωση δεν είναι υπεύθυνη για την τραγωδία που έλαβε χώρα στα Τέμπη. Αυτή απλά χρησιμοποιεί το δίκτυο και την εν γένει σιδηροδρομική υποδομή του ΟΣΕ. Ο σταθμάρχης, που είναι και ο κύριος υπεύθυνος, δεν είναι υπάλληλός της. Ακόμα και αν πάμε σε άλλο επίπεδο ευθυνών, για ποιο λόγο δηλαδή δεν υπήρχαν εγκατεστημένα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας κτλ, πάλι η εν λόγω εταιρεία δεν ευθύνεται. Μήπως το μόνο πρόβλημα δηλαδή είναι ότι πρόκειται για ιδιωτική εταιρεία, άρα φορτώστε τα στον ιδιώτη; Και αν είναι έτσι, αυτό το σκέφτηκαν «αυθόρμητα» όσοι «αυθόρμητα» συμμετείχαν στις πορείες; Είναι λίγο περίεργα όλα αυτά και μάλλον όχι τόσο «αυθόρμητα».