Για τις προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου απομένουν λιγότερες από 70 ημέρες. «Τι είναι 70 ημέρες;» θα πει κάποιος. Ελάχιστος χρόνος, τίποτα. Και όμως. Εβδομήντα ημέρες στην πολιτική είναι αιώνας ολόκληρος. Δεν με πιστεύετε. Αναλογιστείτε μόνο τι έχει συμβεί τις τελευταίες λίγες εβδομάδες και πόσο έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί, όπως βέβαια αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις.

Το ημερολόγιο έδειχνε 13 Ιουλίου όταν ο Τραμπ γλίτωσε κυριολεκτικά για λιγότερο από ένα κλάσμα του δευτερολέπτου τη ζωή του με την ασυναίσθητη κίνηση που έκανε κουνώντας το κεφάλι του στο Μπάτλερ της Πενσυλβάνια. Η φωτογραφία με το αυτί του ματωμένο και τον ίδιο περιστοιχισμένο από τους άνδρες της ασφάλειάς του να έχει σηκωμένη τη γροθιά του έκανε τον γύρο του κόσμου σε λίγα λεπτά κα από πολλούς θεωρήθηκε ότι η εικόνα αυτή ήταν αρκετή για να του εξασφαλίσει τη νίκη.

Παρά τη δυναμική που απέκτησε ο Τραμπ μετά το συμβάν η απόσυρση του Τζο Μπάιντεν λίγες ημέρες αργότερα άλλαξε άρδην τα δεδομένα και αυτό το βλέπει κάποιος στις δημοσκοπήσεις – και στις πανεθνικές και στις πολιτειακές, αφού η Κάμαλα Χάρις έχει πάρει πλέον το πάνω χέρι. Ούτε αυτό όμως σημαίνει τίποτα.

Αν στην πρώτη της συνέντευξη ως προεδρική υποψήφια που επρόκειτο να μεταδοθεί το βράδυ της Πέμπτης υποπέσει σε σοβαρά λάθη, το κλίμα μπορεί να αλλάξει και πάλι. Όπως μπορεί να μεταβληθεί (είτε προς τον έναν, είτε προς τον άλλο υποψήφιο) από την επικείμενη τηλεμαχία της 10ης Σεπτεμβρίου.

Θυμηθείτε μόνο τι έγινε στην τηλεμαχία των τελών Ιουνίου από την οποία ο Μπάιντεν αναγκάστηκε ουσιαστικά να αποχωρήσει. Τυπικά λοιπόν έχουμε μπροστά μας λιγότερες από 70 ημέρες, ουσιαστικά έχουμε… δεκαετίες ολόκληρες.