Καλημέρα από την ψυχρή αλλά πάντα ηλιόλουστη Αθήνα των 50-52 βαθμών Φαρενάιτ, που όμως από την Τετάρτη περιμένει μία πτώση και περισσότερο κρύο. Κρύα είναι και η ατμόσφαιρα στην Εθνική Ελλάδας ποδοσφαίρου με τον προπονητή. Από τις 26 Νοεμβρίου που ο Ολλανδός Τζον Φαν’τ Σιπ μέσω επιστολής του ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την «γαλανόλευκη» έχουν περάσει -σχεδόν- δύο μήνες και ακόμα η Εθνική είναι… ακέφαλη. Βέβαια οι υποχρεώσεις της ξεκινούν την 2η ημέρα του ερχόμενου Ιουνίου για τα προκριματικά του Nations League εκτός έδρας με τη Βόρεια Ιρλανδία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι «έχουμε καιρό». Μιλάμε για την Εθνική Ελλάδας που υπάρχει ένα γενικό πρόβλημα να μαζεύονται οι παίκτες. Δεν είναι σύλλογος που με 2-3 προπονήσεις ο εκάστοτε προπονητής μπορεί να μάθει τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, αλλά για εκλέκτορα που μέχρι τα τέλη Μαρτίου, όταν και έχουν οριστεί δύο φιλικά παιχνίδια (με Ρουμανία και Μαυροβούνιο) δεν θα έχει καμία επαφή με τους διεθνείς.

Από την άλλη μιλάμε για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και όχι για άλλη Ομοσπονδία. Μία ΕΠΟ που είναι… αλλού. Δύο μήνες χωρίς προπονητή είναι μικρό το πρόβλημα. Προσωπικά εκεί που βρίσκω το πρόβλημα είναι στα ονόματα που «παίζουν» και στις… κατευθύνσεις. Ή για το πω «ελληνικά» το πρόβλημα είναι στον… διχασμό. Αυτή είναι μία λέξη, άκρως ελληνική που την έχουμε ζήσει στο πετσί μας, την ξέρουμε και την καταλαβαίνουμε και όχι η λέξη… κατευθύνσεις. Γιατί μιλάμε για διχασμό εντός της ΕΠΟ. Και δεν μπορώ να βρω άλλη λέξη όταν υπάρχουν δύο… πλευρές μέσα στην Ομοσπονδία που η μία ψάχνει προπονητή από την Μεσόγειο (Ιταλία ή Ισπανία) και η άλλη από Γερμανία και Βόρεια Ευρώπη.

Ετσι έχουν πέσει στο τραπέζι, ονόματα όπως Χιμένεθ, Ντούνγκα, Ντι Μπιάζι, Γκατούζο, Ντοναντόνι, Βαλβέρδε, Φερνάντο Σάντος και από την άλλη ο τεχνικός διευθυντής της ΕΠΟ, Κώστας Κωνσταντινίδης είναι σε επαφές με τρεις υποψήφιους προπονητές από τη Γερμανία ή από τη γερμανική σχολή ποδοσφαίρου, ενώ πρόσφατα μπήκε και το όνομα του επίσης… γερμανοθρεμμένου ποδοσφαιρικά προπονητή του ΠΑΣ Γιάννινα, Ηρακλή Μεταξά. Και βέβαια μην ξεχνάμε πως πάντα στη λίστα είναι και οι Ελληνες Γιώργος Δώνης, Τραϊανός Δέλλας, Μαρίνος Ουζουνίδης και προσφάτως, Γιάννης Αναστασίου.

Και το ερώτημα είναι το εξής: Ολοι αυτοί που είναι στην ΕΠΟ, αυτοί οι δύο πόλοι ενεργούν για το καλό της Εθνικής ή για το δικό τους ή των… δικών τους. Θέλουν να κλείσουν π.χ. τον Χιμένεθ ή τον «χ» Γερμανό για να πάει μπροστά η Εθνική ή για να εξυπηρετήσουν το «θέλω» άλλων -που είναι εκτός ΕΠΟ και Εθνικής ομάδας; Και ερωτώ (αν και όλοι ξέρουμε ότι το… β είναι η σωστή απάντηση) γιατί η Εθνική από το 2015 είχε Γερμανό (Σκίμπε) και Ολλανδό (Σιπ) προπονητή που αρέσκονται στο Βορειοευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, και τώρα μιλάμε για… Ισπανούς και Ιταλούς, που παίζουν άλλο στιλ ποδοσφαίρου. Δεν λέω να πάνε σε γερμανικό στιλ αλλά να υπάρχει μία… σταθερά για να μπορούν όλοι να ξέρουν που βαδίζει η Εθνική.

Αλλά αυτά είναι… ψιλά γράμματα για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, που δεν τη απασχολούν. Εδώ δεν την απασχολούν απλά πράγματα όπως για παράδειγμα ότι ο Ιταλός Ντι Μπιάζι έχει ποσοστό νικών στο… 33% (205 νίκες, 194 ισοπαλίες και 214 ήττες σε 613 αναμετρήσεις), αλλά και το… κορυφαίο που όρισε τον αγώνα Κυπέλλου Ελλάδας Αρης – Λαμία αργά το βράδυ της Πέμπτης (20/1), σε μία Θεσσαλονίκη που έχει ήδη παγωνιά…

Καμία σκέψη, κανένας προγραμματισμός, κανένα μέλλον…