Επειδή πρέπει να αποδίδουμε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» και «τα του Θεού τω Θεώ» οφείλω να παραδεχθώ πως ο Τζόζεφ Ρομπινέτ Μπάιντεν Τζούνιορ δεν έχει περάσει μία συγκεκριμένη κόκκινη γραμμή στον πόλεμο της Ουκρανίας με τη Ρωσία. Αυτή η κόκκινη γραμμή των Ρώσων λέει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν αμερικανικά όπλα από τους Ουκρανούς εναντίον θέσεων σε ρωσικό έδαφος. Μέχρι τώρα δεν έχει δώσει το «οκ» κι αυτό γιατί ξέρει ότι τότε θα δώσει το «δικαίωμα» στη Ρωσία να απαντήσει με κάθε τρόπο (βλέπε πυρηνικά) και σε κάθε στόχο. Και του δίνω ένα επιπλέον «κρέντιτ» γιατί καταλαβαίνω ότι αισθάνεται ηττημένος από αυτόν τον πόλεμο, αφού η Ρωσία κερδίζει, επελαύνει στην Ουκρανία, κερδίζει πολλά δισεκατομμύρια, δυνατούς συμμάχους και κυρίως ισχυροποιεί τη θέση στην παγκόσμια σκακιέρα. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό για τη Ρωσία και πολύ άσχημο για την κυβέρνηση Μπάιντεν, αφού στον Αμερικανό Πρόεδρο χρεώνεται το «ξύπνημα» της «Αρκούδας» από τη χειμερία νάρκη που την είχαν όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι και κυρίως ο Ντόναλντ Τραμπ.

Τώρα όμως ο κ. Μπάιντεν δεν τα υπολόγισε καλά και έβαλε τη Ρωσία για τα καλά σε ένα «παιχνίδι» που οι ΗΠΑ το είχαν «μονά – ζυγά δικά τους». Ο Πούτιν έγινε πολύ δυνατός παίχτης και ο Μπάιντεν καταλαβαίνει ότι είναι ο χαμένος. Από τη στιγμή που στο λεξιλόγιό του δεν υπάρχουν οι λέξεις «διαπραγματεύσεις» και «ειρήνη» καλό είναι να μην υποκύψει στην πρόταση του Αντονι Μπλίνκεν να δώσει «οκ» στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αμερικανικά όπλα εντός ρωσικών εδαφών – σύμφωνα με τη «New York Times».

Αν ο Μπάιντεν υποκύψει και ανάψει το «πράσινο φως» θα ανοίξει «ο ασκός του Αιόλου» και όλοι θα ευχόμαστε νυχθημερόν ο Πούτιν να φανεί πιο λογικός από τους άλλους.

Δυστυχώς όμως οι προοπτικές δεν είναι με το μέρος μας. Η Ουκρανία χάνει πολλά εδάφη και στρατό, η Δύση βλέπει όπλα και δισεκατομμύρια δολάρια που δίνει στους Ουκρανούς να χάνονται από τους Ρώσους, το ΝΑΤΟ να χάνει την αξιοπιστία του και η κυβέρνηση Μπάιντεν σε μία ακόμα τραγικά λανθασμένη κίνηση. Τα στοιχεία όμως που προβληματίζουν όλους μας είναι δύο. Πρώτον, ο κ. Μπάιντεν ως Πρόεδρος έχει βεβαρημένο παρελθόν με την αποχώρηση – φιάσκο των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και μάλιστα με 13 νεκρούς στρατιώτες. Δεύτερον, ενώ καταλαβαίνουν όλοι στην κυβέρνηση Μπάιντεν ότι χάνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία επιμένουν να γεμίζουν ένα τρύπιο βαρέλι, προκειμένου να μην παραδεχθούν την ήττα. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η κυβέρνηση Μπάιντεν;

Ο κ. Μπάιντεν θα πάρει μία ακόμα λανθασμένη -και μοιραία- απόφαση;