Παρά την αλματώδη πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια, η ανθρώπινη δραστηριότητα (τουλάχιστον στην παρούσα φάση, διότι κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τι θα γίνει στο μέλλον) ενέχει δυστυχώς και λάθη αλλά και παραλείψεις που οδηγούν σε δυστυχήματα σαν και αυτό που έλαβε χώρα στα Τέμπη.

Θα ήταν, όμως, τεράστιο λάθος να αποδώσουμε την ανείπωτη αυτή σιδηροδρομική τραγωδία στη νομοτέλεια, ότι δηλαδή δυστυχήματα συνέβαιναν, συμβαίνουν και ενδεχομένως θα συμβαίνουν για πάντα. Το συμβάν στα Τέμπη εκτός όλων των άλλων αποκάλυψε και τη γύμνια του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου σε θέματα ασφαλείας.

Εν έτει 2023, την εποχή δηλαδή που η ανθρωπότητα έχει αρχίσει να μπαίνει στους ρυθμούς της τεχνητής νοημοσύνης, που μιλάμε για αυτοκινούμενα οχήματα που θα φέρουν πραγματική επανάσταση στις μεταφορές, ένα κράτος κατά τεκμήριο του Δυτικού Κόσμου, η Ελλάδα εξακολουθεί να κινεί τα τρένα της σε μεγάλο μέρος του δικτύου της χειροκίνητα. Αυτό και μόνο το στοιχείο αρκεί για να προκαλέσει θλίψη και ήταν το στοιχείο (σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις) που βύθισε τη χώρα στο πένθος.

Για αρκετή ώρα δύο τρένα που κινούνταν με τεράστιες ταχύτητες και από αντίθετη κατεύθυνση μοιράζονταν την ίδια ράγα χωρίς κανείς να αντιληφθεί το παραμικρό. Μοιραία συνέβη ό,τι συνέβη. Και δυστυχώς αυτό που προκύπτει είναι ότι υπάρχει και μια σειρά από άλλες διαχρονικές παραλείψεις στο θέμα της ασφάλειας. Υπήρχαν φωνές, υπήρχαν καταγγελίες το προηγούμενο διάστημα, αλλά όσο δεν προέκυπτε κάποια κακιά ώρα όλα έμπαιναν κάτω από το χαλί.

Τώρα όμως που η κακιά ώρα συνέβη ας σταθεί ο πόνος και η θλίψη που προκάλεσε, η αφορμή για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα στους ελληνικούς σιδηροδρόμους. Προφανώς και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αμέσως τα όποια προβλήματα. Ας ξεκινήσει όμως η προσπάθεια άμεσα, αύριο το πρωί. Θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τις δεκάδες ψυχές που έφυγαν άδικα.