Τριάντα χιλιάδες έλεγαν οι σύντροφοι ότι θα μαζευτούν σήμερα έξω από τον Αρειο Πάγο προς υποστήριξη του Κώστα του Βαξεβάνη, ο οποίος διώκεται από το «καθεστώς Μητσοτάκη». Εγώ πάντως, ούτε τριάντα νοματαίους δεν είδα όταν περνούσα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας για να έρθω στο γραφείο. Για να μην πω ότι απέναντι στο γήπεδο του Παναθηναϊκού που ετοιμαζόταν να παίξει με την ιστορική Αναγέννηση Καρδίτσας οι Καρδιτσιώτες φίλαθλοι ήταν πολλοί περισσότεροι.

Στεναχώρια

Στεναχώρια διέκρινα σήμερα στις τάξεις των συντρόφων ένεκα της ελεύσεως των γαλλικών Ραφάλ. Δεν μπορούσαν βέβαια να την εκδηλώσουν ευθέως και τους έβγαινε γενικά ως γκρίνια, είτε για τα σχετικά σποτ που έκανε η Νέα Δημοκρατία, είτε για οτιδήποτε άλλο. Βέβαια, έως ένα βαθμό, η στενοχώρια τους είναι λογική. Δεν ψήφισαν καμιά αμυντική συμφωνία, ούτε με Γαλλία, ούτε με ΗΠΑ (γεγονός ανήκουστο για αξιωματική αντιπολίτευση). Ηταν δυνατόν να μην στενοχωρηθούν με την έλευση των Ραφάλ; Kρίμα πάντως.

Θυμήθηκε τις δημοκρατικές διαδικασίες

Εν τω μεταξύ, έκανε πρόταση, λέει, σήμερα ο Αλέξης ο Τσίπρας να εκλέγεται ο πρόεδρος από τη βάση και όχι από το συνέδριο. Αν κατάλαβα καλά, κάτι μου λέει ότι οι σύντροφοι στο κόμμα ετοιμάζονται να τον εκπαραθυρώσουν (βάλτωσαν τόσα χρόνια τώρα κοντά στο 20%, με την τάση να είναι φθίνουσα) και σκέφτηκε να ρίξει –ως τελευταίο χαρτί – την εκλογή από το συνέδριο, κάτι δηλαδή που τα υπόλοιπα, τα κανονικά κόμματα, εφαρμόζουν εδώ και χρόνια.