Ο πρόεδρος Μπάιντεν πρόσφερε στους Ρεπουμπλικανούς μια καλή ευκαιρία να τον «χτυπήσουν» από εκεί που δεν το περίμενε κανείς: Στο ηθικό σκέλος της προσωπικότητάς του.

Δεν είναι ασφαλώς ίδιος ο τρόπος που χειρίστηκαν οι Τραμπ και Μπάιντεν τα απόρρητα κρατικά έγγραφα.

Ωστόσο, η διαφορά δεν είναι και τόσο πολύ μεγάλη. Για τον λόγο τούτο η πολιτική ζημιά που γίνεται στον Μπάιντεν είναι σημαντική.

Για πολλούς από εμάς το βασικό πλεονέκτημα του Μπάιντεν έναντι του Τραμπ, ήταν το ηθικό.

Φαίνεται να ήταν ένας ακέραιος πολιτικός, της παλαιάς σχολής, που έπαιζε το πολιτικό παιχνίδι με τους παλαιούς καλούς όρους. Οικογενειάρχης, ταπεινός, από οικογένεια της μεσαίας τάξης, κοντά στον απλό Αμερικανό, με αυξημένο το αίσθημα του πατριωτισμού.

Ετσι, το ερώτημα που θέτουν πολιτικοί φίλοι είναι, πώς είναι δυνατόν να αντιγράψει ένα κεφάλαιο από το βιβλίο του Τραμπ; Πώς ήταν δυνατόν να έχει στην κατοχή του απόρρητα κρατικά έγγραφα, μετά την λήξη της θητείας του ως αντιπρόεδρος, στο γραφείο που χρησιμοποιούσε στην Ουάσιγκτον και στο γκαράζ του σπιτιού του στο Ντέλαγουερ;

Ο ίδιος δήλωσε «έκπληξη». Τι εννοεί; Οτι δεν θυμάται ή μήπως υπονοεί ότι κάποιος τα… «φύτεψε» εκεί;

Υπάρχουν βέβαια και σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, κυρίως στον τρόπο που αντιμετώπισαν το θέμα. O Τραμπ έκανε ό,τι μπορούσε για να μην επιστρέψει τα έγγραφα.

Αντίθετα, ο Μπάιντεν δηλώνει ότι θα συνεργαστεί πλήρως με τον ειδικό εισαγγελέα που διόρισε ο υπουργός της Δικαιοσύνης. (Ετσι, έχουμε έναν πρώην Πρόεδρο και έναν νυν να είναι υπό εισαγγελική έρευνα).

Ακόμα, ο Τραμπ πήρε μαζί του εκατοντάδες απόρρητα έγγραφα και δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για την ασφάλειά τους.

Αντίθετα, ο Μπάιντεν πήρε λίγα και φαίνεται να τα είχε σε ασφαλείς χώρους.

Ωστόσο, και ένα έγγραφο να έχει πάρει, το ίδιο παράνομο είναι. Και είναι αρκετό για να προκαλέσει ερωτήματα.

Δυστυχώς, τόσο ο Τραμπ όσο και ο Μπάιντεν δείχνουν μια απίστευτη επιπολαιότητα στον χειρισμό των πιο σημαντικών μυστικών του κράτους -σίγουρα στον Πρόεδρο δεν φτάνει η κάθε ανούσια πληροφορία- που θα πρέπει να προκαλεί τρόμο στο εξωτερικό. Τόσο στους ηγέτες άλλων χωρών, όσο και στους πράκτορες που τους εμπιστεύονται με την ζωή τους.

Θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να μην επαναληφθεί αυτό στο μέλλον.