Από πολύ καιρό αλλά ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, ο Πρόεδρος της Τουρκίας έχει επιδιώξει να προσδώσει στις παραδοσιακά ανταγωνιστικές σχέσεις της χώρας του με την Ελλάδα ιδιαίτερη οξύτητα, κάτι το οποίο έχει απασχολήσει αναρίθμητους πολιτικούς αναλυτές και έχει δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία στην ελληνική κοινή γνώμη.

Ιταμές και προκλητικές δηλώσεις σε ανώτατο τουρκικό κυβερνητικό επίπεδο έχουν γίνει μέρος της σχεδόν καθημερινής επικαιρότητας των ελληνοτουρκικών σχέσεων παράλληλα με αμέτρητες πλέον παραβάσεις και παραβιάσεις από την Τουρκική Αεροπορία στο Αιγαίο αλλά και του ελληνικού εναέριου χώρου.

Η πιο συνηθισμένη πλέον ερώτηση σε κάθε συζήτηση σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου αναφέρεται στην πιθανότητα δημιουργίας ενός θερμού επεισοδίου με την Ελλάδα που μπορεί να προξενηθεί από την έντονη τουρκική προκλητικότητα.

Οι αναλύσεις και ερμηνείες για τους λόγους της συμπεριφοράς αυτής του Τούρκου Προέδρου είναι πολλές με προεξάρχουσες τη δικαιολογία της εσωτερικής κατανάλωσης αλλά και την προφανή επιτυχία της Αθήνας να θωρακίσει αμυντικά τη χώρα με συμμαχίες και αποτρεπτικούς εξοπλισμούς.

Εν τούτοις μόλις προ εβδομάδος, η διεθνής κοινή γνώμη βίωσε και την ύστατη εκδήλωση εχθρότητας προς την Ελλάδα προσωπικά εκ μέρους του κ. Ερντογάν.

Στον ετήσιο λόγο του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, απευθυνόμενος προς τους επισήμους αντιπροσώπους όλων των χωρών του πλανήτη, ο κ. Ερντογάν σε μια απίστευτη και πρωτοφανή αναφορά του στην Ελλάδα, δεν μίλησε πλέον για εξοπλισμούς ή πολιτικές διαφορές μεταξύ των δυο χωρών, αλλά κατηγόρησε την Αθήνα ότι έχει μεταβάλει το Αιγαίο σε θάλασσα νεκροταφείο για γυναίκες και παιδιά με την πολιτική της προς τους εκ Τουρκίας παράνομους μετανάστες!

Είναι αυτονόητο και ίσως περιττό να σημειωθεί ότι η συκοφαντία αυτή που αναφέρεται σε κύματα μεταναστών οι οποίοι, όπως όλοι καλώς γνωρίζουν, με την κατάφωρη ανοχή ή συμπαιγνία της Τουρκίας, προσπαθούν μαζικά να παραβιάσουν τα σύνορα της Ελλάδος και της Ευρώπης είναι παντελώς ανακριβής και εμφανώς κακόβουλη.

Είναι πανευρωπαϊκά αλλά και διεθνώς αναγνωρισμένο ότι η ελληνική πολιτική και οι ενέργειες των αρμόδιων αρχών στο μεταναστευτικό εφαρμόζουν πιστά το Διεθνές Δίκαιο και τις θεμελιώδεις ανθρωπιστικές αρχές. Αλλωστε, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος ανασκεύασε τις απίστευτες συκοφαντίες του κ. Ερντογάν πλήρως από το ίδιο βήμα του ΟΗΕ.

Το όλο όμως συμβάν και ο τόπος και χρόνος που επέλεξε προς αυτό ο Τούρκος Πρόεδρος προσλαμβάνει μια εμβληματικά αρνητική πολιτική σημασία για την προοπτική των σχέσεων μεταξύ των δυο χωρών διότι είναι προφανές ότι απηχεί τις πραγματικές προσωπικές προθέσεις και την ψυχολογία του Προέδρου της Τουρκίας.

Διότι η ιταμή συκοφαντία κατά της Ελλάδος δεν έγινε στο πλαίσιο κάποιας ενημέρωσης Τύπου η έστω δηλώσεων ενός τουρκικού κυβερνητικού στελέχους.

Η κατηγορία διατυπώθηκε ενώπιον του συνόλου της διεθνούς κοινότητας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Οπου οι ηγέτες όλου του κόσμου παραδοσιακά επικεντρώνονται στα τεράστια προβλήματα του πλανήτη προσβλέποντας σε στρατηγικής φύσεως συζήτηση για το γενικό καλό και την ειρήνη της ανθρωπότητας.

Εντούτοις, ο Πρόεδρος της Τουρκίας επέλεξε αυτό το παγκόσμιο βήμα για να επιτεθεί με ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον ενός εκ των γειτόνων της χώρας του και μάλιστα σχετικά με ένα πρόβλημα, το μεταναστευτικό, το οποίο ολόκληρη η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ γνωρίζουν καλώς αφού ευρίσκονται συνεχώς αντιμέτωποι με τις συνέπειές του.

Απώλεια ψυχραιμίας, βαρύ λάθος εκτίμησης, φορτισμένη συγκινησιακή προδιάθεση έναντι της συστηματικά και αποτελεσματικά ενισχυόμενης στρατιωτικής και διπλωματικής άμυνας της Ελλάδος, είναι μερικές από τις ερμηνείες που έδωσαν πολλοί αναλυτές στην προσπάθεια να εξηγήσουν την πρωτοφανή αυτή ενέργεια του κ. Ερντογάν.

Πάνω από όλα όμως είναι βέβαιο ότι η πράξη του αυτή εκφράζει κατά τον πλέον εναργή τρόπο την προσωπική εχθρότητα και οργή του κατά της Ελλάδος και της ελληνικής κυβέρνησης, κάτι το οποίο προοιωνίζει πολύ αρνητικά για τις τρέχουσες αλλά και μελλοντικές προθέσεις του έναντι της πατρίδας.

Στο πνεύμα αυτό ήταν απόλυτα σοφή και επιβεβλημένη η ενέργεια του Ελληνα Πρωθυπουργού, ο οποίος απαντώντας στην έκφραση αυτή μίσους και εχθρότητας εκ μέρους του Τούρκου Προέδρου, επέλεξε να απευθυνθεί άμεσα και προς τον τουρκικό λαό. Ο οποίος δεν είναι δυνατόν να συμμερίζεται στην πλειοψηφία του τέτοια αισθήματα και ο οποίος σε τελική ανάλυση είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει φραγμό στην παράλογη συμπεριφορά και πολιτική του Τούρκου Προέδρου.