Παρά την αναμφισβήτητη πολιτική πόλωση που υπάρχει στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα εν όψει των ευρωεκλογών της Κυριακής, πολλοί είναι αυτοί (όπως προκύπτει άλλωστε και από τις απαντήσεις που δίνουν στις δημοσκοπήσεις) που θεωρούν ότι δεν διακυβεύεται κάτι σοβαρό από τη στιγμή που δεν αποφασίζουμε με αυτή την κάλπη το ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα.

Η αντίληψη αυτή έως ένα βαθμό είναι κατανοητή, πλην όμως είναι εσφαλμένη. Μπορεί πράγματι, ό,τι και αν γίνει την ημέρα των εκλογών να μην αλλάξει η κυβέρνηση στην Ελλάδα, το ποιοι όμως θα σταλούν σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο για να εκπροσωπήσουν τη χώρα είναι σημαντικό.

Στο Ευρωκοινοβούλιο λαμβάνονται σημαντικές αποφάσεις που σαφώς και αφορούν την Ελλάδα, αρκεί μάλιστα να αναλογιστεί κανείς ότι το 70%-75% της ελληνικής νομοθεσίας αποτελεί ουσιαστικά εναρμόνιση με την ευρωπαϊκή, με τους νόμους δηλαδή που θεσπίζονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να αποφύγουμε να κάνουμε εξαγωγή γραφικότητας, όπως δυστυχώς έχει συμβεί αρκετές φορές μέχρι σήμερα. Οσο λιγότεροι ψηφίζουν, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για κάτι τέτοιο.

Σε τελική ανάλυση, οι εκλογές είναι πράγματι μια «γιορτή της Δημοκρατίας» όπως είθισται να λέγεται. Αν ο πολίτης επιλέξει να μην καταθέσει με αυτό τον επίσημο τρόπο την άποψή του για τα τεκταινόμενα στη δημόσια σφαίρα, τα οποία τον αφορούν άμεσα, τότε ουσιαστικά δίνει τη δυνατότητα σε άλλους να αποφασίζουν για λογαριασμό του. Δεν είναι αυτό μια αλλοίωση της πραγματικής βούλησης του εκλογικού Σώματος; Προφανώς.

Ας  μην νικήσει λοιπόν η αποχή σε αυτές τις Ευρωεκλογές. Ας αποτυπωθεί η πραγματική βούληση των πολιτών ώστε να εξαχθούν ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα. Ας μην επιτρέψει ο καθένας να λάβουν άλλοι αποφάσεις για λογαριασμό του ερήμην του.