ΑΘΗΝΑ. Η Αθηνά Κουστένη, ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας, υπεύθυνη για την ασφάλεια των πτήσεων 365 μέρες το χρόνο, 24 ώρες το 24ωρο, 3.000 πτήσεων την ημέρα, μιλάει στον «Εθνικό Κήρυκα» για τη ζωή της.

«Εθνικός Κήρυξ»: Μιλήστε μας για εσάς.

Αθηνά Κουστένη: Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1976 και μέχρι σήμερα ζω στην Καλλιθέα μαζί με την κόρη μου Αγγελική, η οποία είναι 16 ετών.

Έχω σπουδάσει Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, με κατεύθυνση Εγκληματολογίας.

Η οικογένεια Κουστένη είναι πολυμελής και έχει διακριθεί στο εξωτερικό με την αστροφυσικό συνονόματη πρώτη μου ξαδέρφη, την οποία πρόσφατα φιλοξενήσατε στον «Ε.Κ.».

«Ε.Κ.»: Τι απαιτεί η σημερινή σας δουλειά;

Α. Κουστένη: Εργάζομαι στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ως ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας και συγκεκριμένα στην Προσέγγιση Αθηνών (approach control). Το επάγγελμά μου είναι απαιτητικό αλλά ταυτόχρονα γοητευτικό.

Κύριο μας μέλημα, η ασφάλεια των πτήσεων 365 μέρες το χρόνο, 24 ώρες τη μέρα κρατάμε τους ουρανούς ασφαλείς. 3.000 πτήσεις τη μέρα, ο μέσος όρος στην Ελλάδα μας σε τουριστική περίοδο.

Εγκρίνουμε την εκκίνηση ενός αεροσκάφους για τον προορισμό του ελέγχοντας το χρόνο του σχεδίου πτήσεως.

Πολλές φορές προκύπτουν καθυστερήσεις στις πτήσεις λόγω χρονικών περιορισμών που επιβάλλουν τα εκάστοτε αεροδρόμια ή οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, λόγω αυξημένης ζήτησης, έτσι ώστε να μη παραβιαστεί ο αριθμός πτήσεων που μπορεί να εξυπηρετηθεί με ασφάλεια ανά ώρα.

Στη συνέχεια, καθοδηγούμε το αεροσκάφος στους τροχοδρόμους του αεροδρομίου προς τον διάδρομο σε χρήση και εκχωρούμε την άδεια απογείωσης.

Στον αέρα, με τη χρήση του ραντάρ κατευθύνουμε τους πιλότους με πορείες ώστε σύντομα να ενωθούν με τους αεροδιαδρόμους που θα τους οδηγήσουν στον τελικό τους προορισμό.

Εκχωρούμε ύψη ανόδου καθόδου, ρυθμίζουμε ταχύτητες, αποφασίζουμε τη σειρά προσγείωσης, διαχωρίζουμε από άλλα αεροσκάφη, με μοναδικό σκοπό την ασφαλή, κανονική και ταχεία ροή της εναέριας κυκλοφορίας.

Στο επάγγελμά μας χρειάζεται να έχεις ψυχραιμία, υπευθυνότητα, ικανότητα γρήγορης εκτίμησης πολύπλοκων καταστάσεων, ταχύτητα λήψης αποφάσεων, αντίληψη χώρου και χρόνου και ευελιξία.

Είναι δουλειά συνεργασίας, λειτουργούμε ως ομάδα και σεβόμαστε το πλαίσιο λειτουργίας της.

Το ωράριο είναι συγκεκριμένο. Ακολουθείται πρόγραμμα εργασίας σε βάρδιες 24ώρου και τους θερινούς μήνες απαιτείται πρόσθετη εργασία για να ανταποκριθούμε στον όγκο δουλειάς. Πιστοποιούμαστε ετησίως από γιατρό αεροπορικής ιατρικής για την καλή μας υγεία και εκπαιδευόμαστε διαρκώς.

Στη δική μου ζωή, ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας ήρθε τυχαία. Πραγματοποιήθηκε ένας διαγωνισμός στο τέλος του 1999 εν όψει του ανοίγματος του νέου αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», τον οποίο εντόπισε μία φίλη μου και ουσιαστικά έκανα την αίτηση την τελευταία μέρα προθεσμίας χωρίς να το πολυσκεφθώ.

Ήδη εργαζόμουν ως κοινωνιολόγος στο συμβουλευτικό κέντρο του Πανεπιστημίου Πειραιώς οπότε δεν αναζητούσα δουλειά, σίγουρα όμως με ενδιέφερε να έχω επιλογές και να είμαι σε θέση να βελτιώνω την ποιότητα της ζωής μου. Μου αρέσει να εξερευνώ τις δυνατότητές μου και να είμαι ανοιχτή σε νέες προκλήσεις. Μία άκρως ενδιαφέρουσα εξέλιξη ήταν ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας. Δεν το μετάνιωσα ποτέ.

«Ε.Κ.»: Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας σας οδήγησε στο σημείο που είστε σήμερα;

Α. Κουστένη: Πιστεύω πως με έχει βοηθήσει η ευγένεια που έχω ως άνθρωπος, γιατί πάντα μου ανοίγει πόρτες και βοηθάει στο να μη χάνω το δίκιο μου όταν το υπερασπίζομαι. Επίσης, η συνέπεια και το ότι είμαι ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος.

«Ε.Κ.»: Τι σημαίνει για σας η επιβράβευση;

Α. Κουστένη: Το «μπράβο» που ίσως δύσκολα ακούμε ή λέμε, μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας προς το καλύτερο. Είναι το μέσο και κίνητρο για να βελτιωθείς και να θέσεις υψηλότερους στόχους. Στη δουλειά, καθώς αναλαμβάνω και την εκπαίδευση νέων συναδέλφων, διαπιστώνω πως η επιβράβευση αποτελεί μαγική κινητήριο δύναμη. Λειτουργεί καταλυτικά υπέρ της αυτοεκτίμησης, της αυτοπεποίθησης και του συναγωνισμού.

«Ε.Κ.»: Ποια είναι τα χαρίσματα που απώλεσε η κοινωνία μας με την πάροδο των χρόνων;

Α. Κουστένη: Η βασικότερη αλλαγή που έχει επέλθει στην κοινωνική μας ζωή είναι η έλλειψη κοινωνικής συνείδησης. Αυτό σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών έχει οδηγήσει σε μη ασφαλές περιβάλλον.

Η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί και έχει προστεθεί μία νέα μορφή εγκλήματος, η ηλεκτρονική. Κυρίως οι νέοι μας, εκτίθενται σε απειλές μέσω διαδικτύου και social media, εκφοβισμό κάθε είδους και δυστυχώς είναι απροστάτευτοι. Φαινόμενα κατάθλιψης, κρίσεων πανικού, μοναξιάς και αποξένωσης αυξάνονται συνεχώς.

Μόνο η αναγνώριση, η μελέτη και η ανάλυση αυτών των φαινομένων θα γιατρέψει τις πληγές.

«Ε.Κ.»: Ποια είναι τα «πρέπει» σας;

Α. Κουστένη: Πρέπει να είμαι διαθέσιμη την ώρα που σχολάει η Αγγελική από το σχολείο. Ακόμα και όταν η φυσική παρουσία μου δεν είναι εφικτή λόγω δουλειάς, προσπαθώ να είμαι τηλεφωνικώς παρούσα.

Είναι πολύ σημαντικό για μένα να την ακούω, να μοιράζεται τη μέρα της μαζί μου, να αποφορτίζεται, να χαλαρώνει και να νιώθει ασφάλεια. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, θέλω να σέβομαι τα πρέπει των άλλων, εννοώντας να αποδέχομαι τις επιλογές ζωής των δικών μου ανθρώπων.

«Ε.Κ.»: Για τι αξίζει σήμερα να αγωνίζεται κάποιος;

Α. Κουστένη: Για όσα δικαιώματα έχει και για τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Πρέπει να αγωνίζεται για να είναι ο εαυτός του. Μας είναι τόσο σημαντική η αποδοχή, ώστε επιδιώκουμε να κρύβουμε πτυχές του εαυτού μας που ενδεχομένως να θέσουν σε κίνδυνο τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Λέω όχι στις μάσκες και ναι στον αγώνα για την προσωπική αναζήτηση της αλήθειας μας, χωρίς φόβο και πάθος.

«Ε.Κ.»: Τι θα συμβουλεύατε τους νέους στην Ελλάδα;

Α. Κουστένη: Όπως συμβουλεύω την κόρη μου, έτσι συμβουλεύω και τη νεολαία της χώρας μας τα εξής:

Να είναι κοντά με τους γονείς τους και πάντα να νιώθουν πως μπορούν να τους εκμυστηρευτούν οτιδήποτε τους απασχολεί.

Να επενδύουν και να διαφυλάσσουν τις διαπροσωπικές σχέσεις με τους φίλους τους.

Να δίνουν βαρύτητα στην εσωτερική τους ισορροπία, γιατί μόνο όταν είναι οι ίδιοι ευτυχισμένοι θα μπορούν να κάνουν ευτυχισμένους και τους γύρω τους.

Να εκτιμούν πάντα όσα έχουν και να μην τα θεωρούν δεδομένα.

Στις δύσκολες στιγμές της ζωής τους να σκέφτονται πως υπάρχει η επόμενη μέρα και πως ο χρόνος πάντα θεραπεύει.

Να παραδέχονται τα λάθη τους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους, διότι μόνο έτσι θα προοδεύουν.

Να βασίζονται στις δικές τους δυνατότητες και να γνωρίζουν την αξία τους. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουν πάντα κοντά τους ανθρώπους που τους εκτιμούν.

Να γυμνάζονται με όποιον τρόπο επιλέξουν και να μην κάνουν καταχρήσεις. Η ζωή είναι ωραία αρκεί να φροντίζουν την υγεία τους.

Κλείνοντας, στις ερωτικές τους σχέσεις να ρωτούν τον σύντροφό τους «τι μπορώ να κάνω για να είσαι ευτυχισμένος;».