Είναι οι λεπτομέρειες που μετράνε. Ο ανθρωπισμός που βρίσκει ευκαιρία να εκφραστεί.

Και γιατί να το κρύψω; Ο πρόεδρος Μπάιντεν με έκανε πολλές φορές περήφανο με τις πράξεις του. Οταν σχημάτισε την πιο διαφορετική κυβέρνηση με πολλές γυναίκες, περιλαμβάνοντας τρανσέξουαλ και πολλές μειονότητες. Οταν διόρισε τον Γιώργο Τσούνη πρέσβη στην Ελλάδα. Οταν παρέβη τα πιστεύω του μπροστά στα δικαιώματα των γυναικών (π.χ. εκτρώσεις).

Αυτές οι δράσεις, που πολλοί τις προσπερνάνε, είναι που χαρακτηρίζουν έναν Πρόεδρο που θέλουμε κοντά μας. Να μας ακούει. Και η προχθεσινή του ενέργεια με έκανε ακόμη πιο περήφανο.

Ηταν ότι τίμησε τον Εμετ Τιλ (Emmett Till), τον 14χρονο Αφροαμερικανό, η δολοφονία του οποίου το 1955 ενίσχυσε το κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων, αλλά και τη μητέρα του, με ένα εθνικό μνημείο που εκτείνεται σε δύο Πολιτείες και τρεις τοποθεσίες και μια έκκληση στους Αμερικανούς να μάθουν την Ιστορία της πατρίδας τους.

Ο 14χρονος Εμετ Τιλ από το Σικάγο είχε πάει για επίσκεψη σε συγγενείς του στο Μισισίπι. Στις 28 Αυγούστου 1955 ξυλοκοπήθηκε, πυροβολήθηκε και ακρωτηριάστηκε στην πόλη Μάνεϊ του Μισισίπι, τέσσερις ημέρες αφότου μια 21χρονη λευκή υποστήριξε ότι της είχε σφυρίξει. Το πτώμα του πετάχτηκε σε ένα ποτάμι.

Το εθνικό μνημείο καλύπτει συνολικά μια έκταση 23 στρεμμάτων και αποτελεί μια νέα προσπάθεια του Προέδρου να προβληθεί η αιματηρή, ρατσιστική ιστορία της χώρας, την ίδια ώρα που σε κάποιες Πολιτείες ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί βάζουν όρια στο πώς και τι θα διδάσκεται στα σχολεία. Και έχουμε και πολιτικούς σαν τον Ρον Ντεσάντις να εκθειάζουν έμμεσα την δουλεία. Και αυτός ο άνθρωπος διεκδικεί την ψήφο μας. Αν είναι δυνατόν!

Ξέρετε, κάποιες φορές ο ανθρωπισμός μετράει περισσότερο από τα συμφέροντα. Γιατί τα συμφέροντα είναι αυτά που κάνανε ένα μάτσο χάλια τον Πλανήτη μας. Αν δεν είμαστε άνθρωποι πολλά κακά συμβαίνουν… Δυστυχώς. Γι’ αυτό παρά τα λάθη του, θεωρώ ότι έχουμε έναν Πρόεδρο που σώζει το γόητρο των Ηνωμένων Πολιτειών.