ΑΘΗΝΑ. Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Η Χρυσή Τομή – Περί της Αναλογίας και της Συμμετρίας Απόψεις» του Παύλου Πισσάνου, στη μεγάλη αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», το βράδυ της Δευτέρας, αναπτύχθηκε μία πλούσια σε απόψεις διάλεξη δύο ωρών γύρω από το κύριο αντικείμενο του βιβλίου, την αρμονία στον κόσμο και τη σχέση της με το θείο.

Ο συγγραφέας Παύλος Πισσάνος, με πολλά βιβλία που φέρουν το όνομά του και κυρίως με το βιβλίο «Από τον Αριστοτέλη στον Hawkings» για το οποίο είχε προταθεί για το βραβείο Templeton 2011-2012, είναι, επίσης, ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Κέντρου «Ολυμπος» και οραματιστής της ιδέας «Heptapolis» για την οποία έχει λάβει πολλές διακρίσεις και βραβεία διεθνώς.

(https://www.ekirikas.com/ellada_epistimi/arthro/se_nea_epoxi_h_paideia_me_to_heptapolis_avatar_e_learning-3007031/ Και https://www.ekirikas.com/archive_literature_and_art/arthro/proxoraei_to_pagkosmio_pneumatiko_kentro_olympos_binteo_fotografies-237326/).

Μετά τον χαιρετισμό του προέδρου του «Παρνασσός», Βασιλείου Κωνσταντινόπουλου, στο βιβλίο αναφέρθηκαν οι καθηγητές Κοινωνιολογίας Μιχαήλ-Θαλής Πουλαντζάς, Περιβαλλοντικής Χημείας Παναγιώτης Σίσκος, Ιστορίας Βαρώνος Τόνι Μπρίντελ-Χατζηδημητρίου και Κοινωνιολογίας Σήλια Νικολαϊδου. Εισηγητής υπήρξε ο αρχιτέκτων Παράσχος Καραβατράκης.

Ειπώθηκαν πολλά. Σε απλή γλώσσα που συνέδεσαν την Κβαντική Μηχανική με τη Χρυσή Τομή και την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία.

Η σπουδαιότητα της παρούσης διάλεξης έγκειτο στο ό,τι παρά το μαθηματικό βάθος του αντικειμένου που εξετάζει το βιβλίο, οι απόψεις ήταν απλές, κατανοητές και άκρως ενδιαφέρουσες.

Ο κ. Πισσάνος γράφει στον πρόλογο του βιβλίου: «Κλείστε τα μάτια σας και αφουγκρασθείτε τους ήχους και τις μυστικές φωνές από την ζώσα φύση, τα δένδρα, τα λουλούδια, τα πουλιά, το νερό που κυλάει στο ποταμάκι, το θρόισμα του ανέμου, το λάλημα του πετεινού που αναγγέλλει από το ίδιο ακριβώς σημείο του ορίζοντα, όπως πριν ένα χρόνο ακριβώς… τα σμήνη των Γαλαξιών που συνεχίζουν το αέναο ταξίδι τους, ακολουθώντας τους Νόμους της τέλειας Αρμονίας».

Ολοι μας είμαστε ένα όλο σε μία ένωση, καθώς αποτελούμε μέρος ενός απείρου Μαθηματικού Προγράμματος «του οποίου κάθε πράξις είναι και ένας αριθμός»…, «του οποίου το άθροισμα της Αλληλεξάρτησης ισούται με το άθροισμα της Αλληλεπίδρασης…».

Ο συγγραφέας προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στο κορυφαίο ερώτημα πώς είναι δυνατόν αυτό το άπειρο μαθηματικό μοντέλο, να συνιστά στο σύνολό του το Αιώνιο Κάλλος, την Αιώνια Ομορφιά, την Αιώνια Αρμονία; Η απάντηση είναι κρυμμένη στην κρίση των Μυστών που κοινωνούν τον Αρτο και τον Οίνο στο θυσιαστήριο της γνώσης του 1,618 (σ.σ. ο αριθμός Φ, από τον γλύπτη Φειδία στον οποίο στηρίζεται η Χρυσή Τομή στην Φύση, στο Σύμπαν παντού, εκτός από την κοινωνία και που καθιέρωσε ο Ιταλός μαθηματικός Fibonacci).

Ο Πυθαγόρας ήταν ο πρώτος που διατύπωσε τον μαθηματικό ορισμό αυτής της αναλογίας και καθώς δεν είναι τυχαία τα όμορφα σχέδια των λουλουδιών, αφού τα σχέδια τους βασίζονται σε γεωμετρική αναλογία, ο συγγραφέας της Χρυσής Τομής προέτρεψε τους προσκεκλημένους να ξεκινήσουν την αναζήτησή τους στην γνώση μελετώντας ένα χαμομηλάκι, μία παπαρούνα στη γη, οτιδήποτε φυτρώνει προκειμένου να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε τη χρυσή αναλογία της φύσης. Με άλλα λόγια τη Χρυσή Τομή που διέπει τα πάντα στο Σύμπαν.