Οταν είδα τον τίτλο νόμισα ότι κάποιος τον έγραψε για πλάκα: «Ερντογάν: για μένα δεν υπάρχει Μητσοτάκης». Υστερα από λίγο κατάλαβα ότι δεν ήταν πλάκα. Ο αρχηγός του τουρκικού κράτους αντιδρά έναντι του Ελληνα Πρωθυπουργού λες και είναι κανένα σχολιαρόπαιδο του Δημοτικού που του πήραν τις καραμέλες («Δεν σου ξαναμιλάω, δεν είσαι καλό παιδί»). Δυστυχώς, παρά τα κατά καιρούς αντιθέτως θρυλούμενα, αυτό ακριβώς είναι το επίπεδο της τουρκικής ηγεσίας, αυτό που αποτυπώνεται σε αυτή την αντίδραση που δεν ταιριάζει όχι σε αρχηγό κράτους, αλλά ούτε σε αρχηγό 15μελούς μαθητικού συμβουλίου – σαν αυτά που προήδρευε καλή ώρα ο Αλέξης. Με τέτοιους τύπους, που ασκούν διπλωματία κατ’ αυτόν τον τρόπο, πώς ακριβώς μπορείς να βρεις σημείο πραγματικής επαφής; Πώς μπορείς να κάνεις κουβέντα; Λίγο δύσκολο.
Oλοι οι άνθρωποι του προέδρου
Οχι, δεν θυμήθηκα την ταινία του Αλαν Πάκιουλα. Μου ήρθε στο νου ο τίτλος εξαιτίας της κίνησης του Βλαδίμηρου του Πούτιν να κάνει υπουργό έναν προσωπικό του σωματοφύλακα. Και δεν είναι ο πρώτος, είναι ο έκτος (και σίγουρα δεν θα είναι ο τελευταίος – αν βέβαια συνεχίσει για πολύ να είναι πρόεδρος στη Ρωσία). Πιο συγκεκριμένα, ο Βλαδίμηρος έδωσε προαγωγή στον Αλεξάντερ Κουρένκοφ (που είχε διατελέσει πράκτορας στην FSB) διορίζοντάς τον υπουργό Εκτάκτων Καταστάσεων. Είναι προφανές ότι ο Πούτιν φοβάται και τον ίσκιο του και εμπιστεύεται μόνο τους σωματοφύλακές του, αλλά κάποιος θα πρέπει να του πει ότι στο τέλος και οι σωματοφύλακες… αυτονομούνται. Ετσι είχε κάνει και ο ίδιος. Εκτός και αν το ξέχασε.