Καλημέρα από την «κάτασπρη» Αθήνα που έπρεπε να έρθει μία «Ελπίδα» για να δει άσπρη μέρα. Από τις 10 το πρωί πέφτει ασταμάτητα το χιόνι και το Κέντρο της πρωτεύουσας είναι αυτό που έχει πληγεί λιγότερο από την κακοκαιρία. Το κακό της υπόθεσης είναι τα πολλά προβλήματα που παρουσιάστηκαν, την στιγμή που γνωρίζαμε μέρες νωρίτερα για την «Ελπίδα».

Να δώσω την καλημέρα μου και στον φίλο Αλεξ από την Αστόρια που μου τηλεφώνησε την περασμένη Παρασκευή και μιλούσαμε για αρκετή ώρα. Ο φίλτατος που εξέθεσε την απορία του γιατί δεν πάει μπροστά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μου είπε για την ΕΠΟ, για τους «μεγάλους», για την Εθνική, για την Ευρώπη, τους Ελληνες και ξένους παίκτες, ακόμα και για τα τηλεοπτικά.

Η απάντηση φίλε μου Αλεξ είναι μία «δεν θέλουν». Δεν θέλουν να πάει μπροστά όχι μόνο το ποδόσφαιρο αλλά τίποτα από τον αθλητισμό. Ο,τι κάνουν τα παιδιά μεμονωμένα. Μόνοι τους πληρώνουν έξοδα, προπονητές και άλλα λειτουργικά με στόχο να γίνουν κάτι. Οπως τα έλεγε η Κορακάκη όταν πήρε το χρυσό στην σκοποβολή και μάθαμε όλοι πως έκανε προπόνηση στους… αγρούς και σε έναν στόχο που είχε κάνει μαζί με τον πατέρα της. Σαν την Κορακάκη είναι πολλοί – πολλοί Ελληνες και Ελληνίδες. Δεν θέλουν να τους βοηθήσουν να κάνουν κάτι παραπάνω και πιο εύκολο για να πάνε μπροστά.

Ετσι όπως δεν θέλουν και στο ποδόσφαιρο. Το βρήκαν από τους παλιότερους «Δυνάστες» και έτσι το συνεχίζουν φίλε Αλεξ. Για πρόεδρο της ΕΠΟ έπρεπε να δώσουν το «οκ» οι «μεγάλοι», για Αρχιδιαιτητή επίσης, για τη Σούπερ Λίγκα δεν το συζητάμε. Για όλα πρέπει να δώσουν το «οκ» οι «μεγάλοι». Και η ερώτηση; Τι έχουν πετύχει μέχρι σήμερα οι «μεγάλοι» με τα «οκ» τους; Τίποτα. Οι ομάδες έχουν γεμίσει με ξένους παίκτες (παίζε καλά Κώτσιρα να είσαι σαν την… μύγα μέσα στο γάλα των ξένων του Παναθηναϊκού), η Εθνική ψάχνει τους Ελληνες στο… εξωτερικό, ταλέντα δεν υπάρχουν, δεν βρίσκουν χώρο για να βγουν στην επιφάνεια, οι στόχοι είναι χαμένοι, ενδιαφέρον δεν υπάρχει και το μόνο που τους απασχολεί είναι να «φτιάξουν»… συμμαχίες για να πάρουν με το μέρος τους την ΕΠΟ. Μία Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία που δεν έχει κάτι να δώσει και να προσφέρει, αλλά αποτελεί «νύφη» γιατί έχει την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας… Το… λουκούμι… Μία ολόκληρη Ομοσπονδία έχει… αξία γιατί έχει τους Διαιτητές. Διαιτητές που μπορούν -ακόμα και με VAR- να «οδηγήσουν» αποτελέσματα. Ετσι έχει το πράμα. Και είναι απλό και κατανοητό. Οι «μεγάλοι» μας είναι «μεγάλοι» στα λόγια κάθε καλοκαίρι: «Θέλουμε ελληνικό κορμό», «θέλουμε ουδέτερη διαιτησία», «θέλουμε καλό ποδόσφαιρο». Και όταν μπαίνουν οι αγωνιστικές αρχίζουν τις επαφές για να κρατήσουν ή κατακτήσουν την ΕΠΟ. Αυτοί είναι…

Ποια είναι η λύση; «Χωρίς να σπάσουν αυγά δεν γίνεται ομελέτα». Η λύση είναι μία και μοναδική: Πολιτική παρέμβαση και ό,τι γίνει. Φυσικά και θα τους πουν για «αυτοδιοίκητο» αλλά ποιο «αυτοδιοίκητο» όταν η ίδια η ΟΥΕΦΑ μιλάει για διαφθορά και διάφορα άλλα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οταν η ίδια η ΟΥΕΦΑ έχει σε εποπτεία ΕΠΟ και Διαιτησία; Κοροϊδευόμαστε; Με τις κινήσεις της η ΟΥΕΦΑ έχει αποδεχθεί ότι κάτι δεν πάει καλά, η πολιτική παρέμβαση μας πειράζει. Πρέπει να μπει το μαχαίρι πολύ βαθιά στο κόκκαλο.

Το πρόβλημα δεν είναι το «αυτοδιοίκητο», γιατί αυτό μπορούμε να το προσπεράσουμε εφαρμόζοντας ότι και στην ΕΠΟ. Να ζητήσουμε δηλαδή παρέμβαση της ΟΥΕΦΑ με εποπτεία και στη λειτουργία του ποδοσφαίρου μας. Το πραγματικό πρόβλημα είναι οι «μεγάλοι». Ποιος μπορεί να πάει κόντρα; Κανείς…

Κι έτσι οι «μεγάλοι» μένουν έτσι για πολλά – πολλά χρόνια. Οπως επίσης και το ποδόσφαιρό μας που μπορεί να θέλει να πάει μπροστά αλλά αυτοί δεν θέλουν και δεν θα θέλουν ποτέ…