Για όσους εκπλήσσονται με την εγκαρδιότητα με την οποία υποδέχθηκε ο Μπάιντεν τον Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο να θυμίσω ότι πριν από 5 χρόνια, ο νυν πρόεδρος, που τότε μόλις είχε αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο και το αξίωμα του αντιπροέδρου, είχε επισκεφθεί στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας τον Κυριάκο, που τότε δεν ήταν ακόμα πρωθυπουργός, ήταν πρόεδρος του κόμματος και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εσείς ξέρετε άλλον τόσο υψηλόβαθμο αξιωματούχο των ΗΠΑ να έχει επισκεφθεί αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλιστα στα γραφεία του κόμματός του;

Με ελληνικές σημαίες

Γραβάτα με ελληνικές σημαίες φόρεσε ο Τζο στην προχθεσινή συνάντηση με τον Μητσοτάκη. Ας πούμε ότι δεν σημαίνει και τίποτα. Πώς θα μας φαινόταν, όμως, αν σε συνάντησή του με τον Ερντογάν εμφανιζόταν με γραβάτα που είχε πάνω του την τουρκική ημισέληνο; Για σκεφτείτε το λίγο.

Ας μην έλεγε τίποτα

Κατανοώ την ανάγκη της αντιπολίτευσης να μην επαινεί την (όπως όλα δείχνουν) επιτυχημένη επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον. Τι να κάνουν οι άνθρωποι; Να λένε μπράβο στον αντίπαλό τους και να διατρέχουν τον κίνδυνο να μείνουν στην αντιπολίτευση για τα επόμενα 100 χρόνια; Οχι, αυτό έλειπε. Κατανοητή η στάση λοιπόν. Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω είναι να περνάνε στην αντίπερα όχθη. Να υιοθετούν δηλαδή ρητορική λες και είναι η ελληνόφωνη «Χουριέτ». Ακουγα για παράδειγμα χθες το πρωί στο ραδιόφωνο τον Γιώργο τον Κατρούγκαλο (ναι, τον Γιώργο που είχε ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα από τα τραπεζάκια του Συντάγματος με τους «Αγανακτισμένους» πριν από δέκα περίπου χρόνια) να μηδενίζει κυριολεκτικά την επίσκεψη Μητσοτάκη. Και να σκεφτεί κανείς, ο Κατρούγκαλος από κάποιους θεωρείται από τους σοβαρούς (!) στον ΣΥΡΙΖΑ.