Τελικά ποιοι είναι αυτοί οι περιβόητοι δικαστές του Ανωτάτου που συμπεριφέρονται ως να είναι υπεράνω όλων και στην ουσία συναποτελούν ένα συνδικάτο που κυβερνά την Κύπρο από το παρασκήνιο; Γιατί να μην υπάρχει τρόπος να γνωρίζουν και οι πολίτες κατά πόσο οι συγκεκριμένοι που ασκούν αυτή την ανώτατη εξουσία, διέπονται και από ηθικές αξίες;

Να θυμηθούμε μόνο ότι είναι οι ίδιοι που αν και αμείβονται με τους ψηλότερους μισθούς (πιο πάνω και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας), αρνήθηκαν κατά την οικονομική κρίση του 2013 να δεχθούν μείωση απολαβών όταν αυτό επιβλήθηκε σε όλο τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Είναι αυτοί που απολαμβάνουν διπλές και τριπλές συντάξεις και εκείνοι που δεν αποδέχονται ούτε το «πόθεν έσχες» που ισχύει για τους πολιτικούς και άλλα δημόσια πρόσωπα.

Στην περίπτωση του Γενικού Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη άρπαξαν την ευκαιρία να εξοντώσουν και να ισοπεδώσουν κάποιον ο οποίος είχε αρχίσει να τους ελέγχει για όλα αυτά τα προνόμια που αδίκως απολαμβάνουν. Με την ομόφωνη απόφασή τους να τον καταδικάσουν και με τους χαρακτηρισμούς που τη συνόδευαν, απέδειξαν πως ο στόχος τους δεν ήταν μόνο η απόλυσή του. Ηθελαν να τον ξεγυμνώσουν και να τον εξευτελίσουν στα μάτια της κοινής γνώμης, εξαφανίζοντάς τον από το δημόσιο βίο.

Φαίνεται, όμως, πως έπεσαν έξω, γιατί ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης είναι ίσως ο μόνος κρατικός αξιωματούχος που κέρδισε καθαρά με το έργο και την ευσυνειδησία του, την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Και πολύ πιθανό, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις των πολιτών, αυτή η απόφαση που τον έχει ηρωοποιήσει, θα γυρίσει τελικά σε μπούμερανγκ για όλους αυτούς που για χρόνια λυμαίνονται ένα κράτος-μαφία…