Ξαφνικά, την Τρίτη, περίπου 5.000 βομβητές σε Συρία και Λίβανο που έφεραν πάνω τους μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Χεζμπολάχ, μετατράπηκαν σε βόμβες που εξερράγησαν σκοτώνοντας τουλάχιστον 12 άτομα και τραυματίζοντας χιλιάδες άλλους. Την Τετάρτη το σκηνικό επαναλήφθηκε, απλά τη θέση των βομβητών πήραν ασύρματοι που μετατράπηκαν πάλι σε βόμβες σκοτώνοντας τουλάχιστον 9 άτομα (μέλη επίσης της Χεζμπολάχ) στο Λίβανο και τραυματίζοντας δεκάδες  άλλα.

Πριν λίγα χρόνια όλο αυτό θα έμοιαζε με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας και μάλιστα ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Πλέον όμως, όλο αυτό είναι σενάριο αληθινό που εκτυλίσσεται μπροστά μας, στην κανονική ζωή.

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πώς μετατράπηκαν σε βόμβες οι συσκευές τηλε-ειδοποίησης και οι ασύρματοι. Υπήρχε κάποιο χακάρισμα; Υπήρξε κάποια παρέμβαση στην παραγωγή τους; Εχει συμβεί κάτι άλλο που ξεπερνά ακόμα και την ανθρώπινη φαντασία; Ο,τι και αν είναι, η ουσία είναι πως μπροστά μας βλέπουμε πώς γίνονται οι σύγχρονοι πόλεμοι, και πώς θα γίνονται στο μέλλον.

Οσο ελκυστική είναι σε πολλά ζητήματα της καθημερινότητας η νέα τεχνολογία, άλλο τόσο τρομακτική είναι όταν πρόκειται για πόλεμο. Δείχνει το ποιες είναι οι δυνατότητές της, πού μπορεί να φτάσει και τι μπορεί να κάνει. Τρομάζει ο ανθρώπινος νους. Όλα αυτά σε κάνουν να σκέφτεσαι τι συμβαίνει με την ιδιωτικότητά μας. Το κινητό, αυτή η συσκευή που είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του καθενός, η προέκταση ουσιαστικά του χεριού του, δίνει ανά πάσα ώρα και στιγμή το στίγμα μας. Και το στίγμα μας στα χέρια ποιων βρίσκεται; Το ξέρουμε; Kινδυνεύουμε; Κινδυνεύουμε άραγε μόνο όταν είμαστε σε πόλεμο ή κινδυνεύουμε γενικά;

Δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς σε αυτά τα ερωτήματα.