ΠΑΡΙΣΙ. Δύσκολη φαίνεται πως είναι η επίλυση της πολιτικής εξίσωσης στη Γαλλία που θα φέρει βιώσιμο κυβερνητικό συνασπισμό ύστερα από τα εκλογικά αποτελέσματα της Κυριακής που έκρυβαν μεγάλες ανατροπές σε σχέση με τον πρώτο γύρο.
Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), η αριστερή-πράσινη συμμαχία που κυριαρχείται από τη ριζοσπαστική Αριστερά (LFI) του Ζαν-Λικ Μελανσόν, έκανε την έκπληξη και αναδείχθηκε ως ο νικητής του δεύτερου γύρου των πρόωρων εκλογών στη Γαλλία, με 182 βουλευτές στην Εθνοσυνέλευση των 577 εδρών. Ο κεντρώος συνασπισμός «Μαζί» του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν θα έχει 163 βουλευτές, ενώ η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση (RN) της Μαρίν Λεπέν και οι σύμμαχοί της, που την περασμένη εβδομάδα εποφθαλμιούσαν την πλειοψηφία, κέρδισαν μόλις 143 έδρες.
Ετσι η Γαλλία εισήλθε στη φάση της αναζήτησης ενός κυβερνητικού σχήματος που, ει δυνατόν, να έχει τη στήριξη της απόλυτης πλειοψηφίας των 577 μελών της νέας γαλλικής Εθνοσυνέλευσης.
Στο χώρο της Αριστεράς καταβάλλονται προσπάθειες να βρεθεί ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής που θα προταθεί για πρωθυπουργός στον πρόεδρο Μακρόν. Ωστόσο, δεν είναι ακόμα σαφές αν αυτό το πρόσωπο θα πρέπει να προέρχεται από την πρώτη σε βουλευτές συνιστώσα του Νέου Λαϊκού Μετώπου, την Ανυπότακτη Γαλλία, ή αν η κοινοβουλευτική ομάδα του Λαϊκού Μετώπου θα πρέπει κατά πλειοψηφία να αποφασίσει.
Η αρμοδιότητα της επιλογής του νέου πρωθυπουργού ανήκει αποκλειστικά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος βεβαίως λαμβάνει υπόψη του τη δυνατότητα της Εθνοσυνέλευσης να απορρίψει τον προτεινόμενο πρωθυπουργό, αν η απόλυτη πλειοψηφία των μελών της υπερψηφίσει πρόταση μομφής σε βάρος του.
Σε μια πρώτη κίνηση χθες, ο πρόεδρος Μακρόν δεν έκανε δεκτή την παραίτηση του Γάλλου πρωθυπουργού Γκαμπριέλ Ατάλ. Συγκεκριμένα, ο Μακρόν ζήτησε από τον Ατάλ να συνεχίσει «προς το παρόν» να τελεί τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα προκειμένου να «διασφαλιστεί η σταθερότητα της χώρας», σύμφωνα με τα Ηλύσια Πεδία.
O Εμανουέλ Μακρόν θα επιδιώξει τον σχηματισμό μίας κυβέρνησης με την οποία θα μπορεί ο ίδιος να συνεργαστεί και που θα διαθέτει αυτοδυναμία. Ταυτόχρονα όμως γνωρίζει ότι το γαλλικό Σύνταγμα προσφέρει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εξαιρετικά μεγάλες εξουσίες, τις οποίες άλλωστε ο ίδιος ο Μακρόν αξιοποίησε, κυβερνώντας τα τελευταία δύο χρόνια και αλλάζοντας δυο πρωθυπουργούς χωρίς να έχει τον απόλυτο έλεγχο της Εθνοσυνέλευσης.
Ο πρόεδρος Μακρόν ανακοίνωσε ότι θα λάβει τις αποφάσεις του αφού ολοκληρωθεί η «δόμηση» της νέας Εθνοσυνέλευσης και μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ, στις οποίες μεταβαίνει την Τρίτη για να λάβει μέρος στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Επί της ουσίας ωστόσο όλα δείχνουν ότι ο Εμανουέλ Μακρόν, για πρώτη φορά από το 2017 που ήρθε στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, θα υποχρεωθεί σε «συγκατοίκηση» στην άσκηση της εξουσίας με πολιτικό πρόσωπο μη προερχόμενο από το στενό πολιτικό του περιβάλλον. Σε ανάλογη συγκατοίκηση είχαν άλλωστε υποχρεωθεί κατά το παρελθόν και οι άλλοι δύο πρόεδροι, (ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ) που, όπως ο Μακρόν, έκαναν δυο θητείες στο Ελιζέ. Με μία θεμελιώδη διαφορά ωστόσο. Οι Μιτεράν και Σιράκ γνώριζαν ότι όφειλαν, θέλοντας και μη, να ορίσουν πρωθυπουργό και να δώσουν την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον επικεφαλής του κόμματος που προηγουμένως είχε κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές και είχε αποκτήσει την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σήμερα όμως η πρώτη σε κοινοβουλευτική δύναμη συμπαράταξη στη Γαλλία είναι το Νέο Λαϊκό Μέτωπο των κομμάτων της Αριστεράς, το οποίο δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, ούτε προς το παρόν έχει κοινής αποδοχής αρχηγό.