ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά τον εσπερινό των ονομαστηρίων του στην ιστορική Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή επέδωσε την επίσημη  Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη της αποκαταστάσεως της εκκλησιαστικής κοινωνίας στον Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Στέφανο, ο οποίος για πρώτη φορά έπειτα από το 1967 επισκέφθηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο και έγινε δεκτός από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, έπειτα από την πρόσφατη «θεραπεία» του σχίσματος.

Ο Πατριάρχης στην ομιλία του είπε πως «σήμερον παρίστανται εν τω μέσω ημών ενταύθα εις το Πάνσεπτον και περίοπτον Καθολικόν της καθ’ ημάς Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Ζωοδόχου Πηγής, του Βαλουκλή, ο Ιερώτατος εν Χριστώ αδελφός Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος κ. Στέφανος, και η τιμία Συνοδεία του, διά να λάβουν εκ των ημετέρων χειρών την Πατριαρχικήν και Συνοδικήν Πράξιν της αποκαταστάσεως της Εκκλησιαστικής μετ’ αυτών κοινωνίας της Μητρός των, Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, και συνεπώς εξ αυτής και δι’ αυτής και μετά των λοιπών κατά τόπους Αγίων του Θεού Εκκλησιών, εν τω συνδέσμω της αγάπης, της ενότητος και της ευχαριστιακής αλληλοπεριχωρήσεως».

Ο Αρχιεπίσκοπος Στέφανος σε μία κίνηση ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης έσκυψε και ασπάστηκε το χέρι του Πατριάρχη, ενώ ο Πατριάρχης τον εναγκαλίσθηκε αδελφικώς και τόνισε στην ομιλία του πως «σήμερον χαρά μεγάλη γίνεται εν τω ουρανώ, καθώς ο από μακρού εσχισμένος χιτών του Κυρίου αποκαθίσταται σώος και ακέραιος τη ραφίδι του Αγίου Πνεύματος. Σήμερον η των Ορθοδόξων πληθύς ευφραίνεται επί τη επανεισόδω λαού χριστοφόρου εις τας αγκάλας της Μητρός Εκκλησίας. Σήμερον η εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία βοά χαρμοσύνως: Έρχεσθε και ίδετε Μητέρα επί τέκνοις ευφραινομένην.

Σήμερον αγάλλονται αι ψυχαί των ενταύθα αναπαυομένων αοιδίμων προκατόχων ημών Αθηναγόρου και Δημητρίου, καθώς εις την εν ουρανοίς Εκκλησίαν απολαύουν της τοιαύτης στιγμής, την οποίαν προσεδόκουν πεντήκοντα και πέντε έτη».

Σε άλλο σημείο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είπε πως «σήμερον επιβεβαιούται η ακρίβεια της πίστεώς μας, καθώς αναδεικνύεται περιτράνως η αξία της Εκκλησιαστικής αμφιδρομίας και το αναπόσπαστον μεταξύ των Όρων και των Κανόνων της.

Σήμερον άπαξ έτι, λοιπόν, φανερούται η αξία ουχί μόνον του Όρου της Αγίας εν Χαλκηδόνι Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, αλλά και των Κανόνων, οι οποίοι περιφυλάττουν την ενότητα και την θεραπείαν εν τω Κυριακώ Σώματι διά της αναθέσεως εις τους ώμους του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου της Κωνσταντινουπόλεως ευθύνας βαρείας και ιεράς. Ενθυμούμεθα όσα έγραφε δι’ αυτόν – τον Κωνσταντινουπόλεως – προς ημάς η υμετέρα αγάπη, άγιε Αχρίδος, προ τετραετίας: «ο δεσπόζων εκ της Επταλόφου και Εφορών τας της καθόλου Εκκλησίας τακτικάς και εκτάκτους ιεράς υποθέσεις» (22 Οκτωβρίου 2018)”.

Στη συνέχεια ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στην ευθύνη του Κωνσταντινουπόλεως να δέχεται και να εξετάζει εκκλήτους προσφυγές. Είπε πως «η έκκλητος ευθύνη του Κωνσταντινουπόλεως, της οποίας εμνήσθητε και υμείς, άγιε Αχρίδος, εις το πρόσφατον ευχαριστήριον γράμμα σας προς την Μητέρα υμών Εκκλησίαν, υπογεγραμμένον και υφ᾽ απάντων των περί υμάς τιμίων Αρχιερέων, δεν τυγχάνει προνόμιον, αλλά θυσία και εξάντλησις, χάριν της των πιστών σωτηρίας».

Συνάμα του υπενθύμισε πως «από σήμερον, καθ’ ην λαμβάνετε θέσιν και λειτουργήματα εις το πανίερον Σώμα της Εκκλησίας, ελπίζομεν ότι θα αναδειχθήτε αντάξιοι της προς υμάς ευνοίας της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας».

Σημειώνεται ότι ουδεμία μνεία έγινε στην πρόσφατη παρορμητική και αντικανονική απόπειρα του Πατριάρχη Σερβίας Πορφυρίου, ο οποίος δρα σε συνεννόηση με το Πατριαρχείο της Μόσχας και ο οποίος προ δύο εβδομάδων κάλεσε στο Βελιγράδι τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος Στέφανο σε συλλείτουργο στη διάρκεια του οποίου του επέδωσε «τόμο αυτοκεφαλίας», που δεν αναγνωρίζεται βέβαια παρ’ ουδενός.

Στην αντιφώνηση του ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος Στέφανος ανάμεσα στα άλλα είπε: «Με καρδιές γεμάτες χαρά και συγκίνηση ήρθαμε στην Βασιλεύουσα Πόλη του Κωνσταντίνου από την αρχαία Αχρίδα, η οποία στους χρόνους της ακμής της είχε 365 θυσιαστήρια, όσα και οι ημέρες του έτους.

Ήρθαμε, λοιπόν, στις μητρικές αγκάλες, Παναγιώτατε, μετά από μια περίοδο περιπλανήσεως στην πνευματική έρημο των παθών και της απομονώσεως. Όπως όλοι μπορούν να πράξουν λάθη, κι εμείς κάναμε και τα αναγνωρίζουμε. Παρακαλέσαμε να ανοίξετε την μεγάλη καρδιά Σας και Εσείς δεν μας αρνηθήκατε, αλλά μας δεχθήκατε στην πατρική αγκαλιά Σας. Είχαμε ακούσει, αλλά τώρα και εκ πείρας γνωρίζουμε, ότι Εσείς, ως Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, γνωρίζετε τόσο καλά πώς να θεραπεύετε τα τραύματα και να επουλώνετε τις πληγές. Αιώνες τώρα η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως τελεσιουργεί αυτό το έργο αγάπης και την αγάπη διακονεί. Είναι η Εκκλησία της θυσίας και της προσφοράς, της ασκήσεως και της εξαντλήσεως, του ελέους και των πλουσίων ευλογιών. Είναι πάντοτε κενούμενη, αλλά ποτέ κενή από αγάπη και σπλάγχνα οικτιρμών».

Σε άλλο σημείο είπε, πως «η Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη αποκαταστάσεώς μας από τις περιπέτειες της απομονώσεως είναι -και θα μεριμνήσουμε να παραμείνει- το θεμέλιο στο οποίο θα οικοδομήσουμε το μέλλον μας, πάντοτε υπό τις σοφές συμβουλές της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Η ενάτη Μαΐου για μας θα είναι ημέρα πνευματικής και λαϊκής μνήμης, ημέρα ευεργεσίας, ημέρα τιμής και εορτασμού».

Επίσης ο Πατριάρχης τέλεσε την χειροθεσία το  κ. Αναστασίου Ωρολογά, καθηγητή Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο οφφίκιο του Άρχοντος Ασηκρήτου.