Κύριε Διευθυντά,

Το άρθρο αξιότιμου καθηγητού περί του Αμερικανικού πολιτισμού είναι αναλυτικό και προσγειωμένο σε γενικές γραμμές, αλλά μερικά σημεία λίγο αμφιταλαντευόμενα.

Δεν είναι Δημοκρατία αλλά ρεπούμπλικ, τι είναι το ρεπούμπλικ; Σε ελληνικό λεξικό γράφεται ως Δημοκρατία.

Ο Webster (στο λεξικό του) το μεταφράζει ως: state in which the supremacy of the people, or its elected representatives formally acknowledged.

Πολιτεία (state) στην οποία έχει υπεροχή – πλειοψηφία ο λαός ή οι εκλεγείς αντιπρόσωποι αναγνωρίζονται επισήμως.

Αυτό δεν ακούγεται σαν Δημοκρατία;

Το ρεπούμπλικ, σύνθετη λέξη / (όχι δισύνθετη που γράφει κάποιος) αποτελείται από το ρε και πούμπλικ.

Το ρε ίσως να προέρχεται από το ελληνικό ρει (τα πάντα ρει), τα πάντα αλλάζουν, ένα από τα ρητά που βρίσκονται στο Μαντείο των Δελφών. Το public είναι κάτι το κοινό δημόσια.

Οι τότε υπεύθυνοι του Συντάγματος και νομοθέτες γνώριζαν τα Αρχαία Ελληνικά πιο καλά από εμάς τους νεοέλληνες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν τέλειοι στην ετυμολογία των λέξεων, στις ιδέες τους και στις απόψεις τους.

Ο Χάμιλτον πίστευε ότι ο πρόεδρος πρέπει να κυβερνά επ’ αόριστον (για πάντα), όπως οι δικαστές του supreme court. Πόσοι συμφωνούν μ’ αυτό;

Στις θεωρητικές επιστήμες όλα είναι φλου (μεταβλητά). Το τι πιστεύει ο ένας, το απορρίπτει ο άλλος. Ενα επίκαιρο παράδειγμα. Ο Ιπποκράτης, πατέρας της Ιατρικής, ήταν εναντίον των εκτρώσεων. Ο Αριστοτέλης, εγγονός του Σωκράτη και γιος του Πλάτωνα (φιλοσοφικώς), ένα από τα φωτεινότερα μυαλά των αιώνων, αν όχι το πρώτο, το θέτει κάπως διαφορετικά: Η έκτρωση είναι λιγότερο κακό, από το να φέρει κάποιος μια ψυχή στη Γη που δεν θέλει να φέρει (και τα δύο κακά). Ποιος έχει δίκαιο; Η πλειοψηφία, θα πουν οι πιο πολλοί, αλλά η πλειοψηφία δεν είναι πάντα δίκαια. Η πλειοψηφία σκότωσε τον Σωκράτη και τον Χριστό.

Τι είναι λοιπόν το αμερικανικό σύστημα;

Είναι ρεπούμπλικ, Δημοκρατία και πάνω απ’ όλα, Συνταγματική Συνομοσπονδία-Κοινοπολιτεία (constitutional Federation) διότι τα πάντα πηγάζουν από το Σύνταγμα!

Κ. Καθηγητά (Λ.Μ.) μετά τιμής και σεβασμού, δέξου την ταπεινή άποψή μου, όχι ως διαφωνία, αντίθεση ή λάθος, απλώς μια άποψη με διαφορετική οπτική γωνία.

«Από τα μεγάλα λάθη μου, απ’ ό,τι διάβαζα ζητούσα την αλήθεια κι απ’ ό,τι μάθαινα, τα έλεγα στους άλλους» Βάρναλης

Χ. Γ. Τσιουρής

Hillsboro, NH