ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο Ντάμιεν, ηλικίας 5 ετών, ήταν ενθουσιασμένος καθώς έφευγε από ένα καταφύγιο αστέγων στο Μανχάταν, μερικές φορές τρέχοντας και πηδώντας κατά μήκος του πεζοδρομίου, συνοδευόμενος από την μελαγχολική μητέρα του, μια μετανάστρια από τον Ισημερινό.

«Αυτό που θέλω γι’ αυτόν είναι ένα μέλλον», είπε στα Ισπανικά η Κίμπερλι Καρτσιπούλα (Kimberly Carchipulla) για τον γιο της, έναν από τους σχεδόν 800.000 μαθητές του δημόσιου σχολείου της Νέας Υόρκης που πήγαν στις τάξεις τους την Πέμπτη για την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς.

Αυτό θέλουν και οι σχολικοί αξιωματούχοι, καθώς οι σχολικές τάξεις της πόλης εργάζονται για να φιλοξενήσουν σχεδόν 20.000 παιδιά μεταναστών που έφθασαν πρόσφατα στις ΗΠΑ, ένας αριθμός που θα μπορούσε να διογκωθεί καθώς αριθμός ρεκόρ οικογενειών που περνούν τα σύνορα από το Μεξικό με την ελπίδα να αποκτήσουν άσυλο.

Αρκετές μεγάλες αμερικανικές πόλεις έχουν παλέψει με μια εισροή πολλών χιλιάδων αιτούντων άσυλο που έχουν γεμίσει τα καταφύγια αστέγων μετά την είσοδό τους στις ΗΠΑ.

Το σύστημα στέγασης της Νέας Υόρκης έχει κατακλυστεί ιδιαίτερα, αλλά ο δήμαρχος Ερικ Ανταμς προσπάθησε να καθησυχάσει τους γονείς και τις κοινοτικές ομάδες ότι τα σχεδόν 1.900 σχολεία της πόλης -τα οποία έχουν μακρά ιστορία υποδοχής μεταναστών με περιορισμένες αγγλικές δεξιότητες- είναι καλά προετοιμασμένα να υποδεχτούν παιδιά μεταναστών στις τάξεις τους.

Το τεράστιο σύστημα δημόσιων σχολείων έχει περίπου 3.400 δασκάλους με άδεια να διδάσκουν Αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα και περισσότερους από 1.700 πιστοποιημένους δίγλωσσους καθηγητές που μιλούν άπταιστα τα Ισπανικά, τη γλώσσα που ομιλείται από την πλειονότητα των οικογενειών μεταναστών, σύμφωνα με τον επίτροπο Παιδείας Ντέιβιντ Σ. Μπανκς (David C. Banks). Ορισμένα σχολεία, που αναμένεται να λάβουν μεγαλύτερο μερίδιο μαθητών που ζουν σε καταφύγια, λαμβάνουν περισσότερη χρηματοδότηση, με 110 εκατομμύρια δολάρια που διατίθενται για άμεσες ανάγκες.

«Καλωσορίζουμε όλους αυτούς τους νέους μετανάστες μαθητές στα σχολεία μας με ανοιχτές αγκάλες», δήλωσε ο Μπανκς την Πέμπτη κατά τη διάρκεια μιας τελετής έναρξης της πρώτης ημέρας του σχολείου σε δημόσιο σχολείο του Μπρονξ. «Γνωρίζουμε ότι είναι ένα ευρύτερο πολιτικό ζήτημα και ο δήμαρχος και άλλοι πρέπει να το αντιμετωπίσουν. Αλλά όταν εμφανιστούν στα σχολεία μας, θα πάρουν ό,τι καλύτερο έχουμε».

Αυτά είναι ενθαρρυντικά νέα για την Καρτσιπούλα και τον γιο της. Στις πιο ήρεμες στιγμές του καθώς πήγαινε στο σχολείο, ο Ντάμιεν ανησυχούσε αν θα μπορούσε να καταλάβει τον δάσκαλό του ή να κάνει εύκολα φίλους.

Τους τελευταίους δύο μήνες, η οικογένειά του ζούσε σε ένα δωμάτιο στο ιστορικό ξενοδοχείο «Roosevelt» του Μανχάταν, το οποίο μετά από χρόνια κλειστού μετατράπηκε φέτος σε ένα αστικό καταφύγιο για νεοαφιχθέντες μετανάστες που ελπίζουν να βρουν δουλειά και μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους.

Η άμεση ανησυχία της Καρτσιπούλα ήταν να πάει νωρίς ο Ντάμιεν στο μάθημα, ταξιδεύοντας με αστικό λεωφορείο και με τα πόδια για να φτάσει στο σχολείο του 75 τετράγωνα μακριά στο Ανατολικό Χάρλεμ. Δεκάδες άλλες οικογένειες συγκεντρώθηκαν στις πύλες του σχολείου περιμένοντας να τους αφήσουν να μπουν. Τις τελευταίες εβδομάδες, η μητέρα του, 22 ετών, αμφιταλαντευόταν μεταξύ αγαλλίασης και ανησυχίας, ιδιαίτερα ανησυχώντας για την ικανότητα του γιου της να συμβαδίζει με τους συμμαθητές του. Και ελπίζει να υπάρχουν καλοί δάσκαλοι στο νέο σχολείο του γιου της, δάσκαλοι που θα είναι ευγενικοί και υπομονετικοί.