Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου είναι μια από τις μεγάλες εθνικές γιορτές μας. Η άλλη είναι η 28η Οκτωβρίου. Δυο γιορτές που ανέδειξαν αγώνες των Ελλήνων ενάντια σε κατακτητές και την αγάπη των Ελλήνων για ελευθερία. Γι’ αυτό που σήμερα είμαστε το οφείλουμε σε αυτούς που με μεγάλες θυσίες κατόρθωσαν το ακατόρθωτο! Και είναι ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να εορτάζουμε και να τιμούμε τους αγωνιστές που μας χάρισαν όλα αυτά τα αγαθά που απολαμβάνουμε. Αποτελεί δε και το καλύτερο παράδειγμα με το οποίο η κάθε νέα γενιά διαπαιδαγωγείται με στόχο ώστε σε κάθε βήμα της να βάζει τον πήχη ψηλά, σε ό,τι αφορά τα δρώμενα στη διεθνή σκηνή. Είναι δε λυπηρό ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις με τη στάση τους απέναντι σε αυτές τις εθνικές γιορτές του ελληνικού γένους και έθνους προσπαθούν να απαξιώσουν το μήνυμά τους.

Είναι ζωτικής σημασίας η Ελλάδα να είναι παρούσα στη διεθνή σκηνή, όπου διαδραματίζονται σημαντικά γεγονότα, και ακόμα πιο σημαντικό να είναι στην πλευρά αυτών που δείχνουν σεβασμό και αποδοχή των αξιωματικών αρχών της δημοκρατίας. Ιδίως γιατί η δημοκρατία είναι γέννημα και θρέμμα των Ελλήνων. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πορευόμαστε με ξεκάθαρες δημοκρατικές θέσεις στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου που αντανακλά έναν μέσο όρο δικαίου για όλους. Σημαίνει επίσης ότι οι πολιτικές μας θα πρέπει να είναι διαφανείς, αυτό επιβάλει η δημοκρατία, και απαλλαγμένες από κάθε ίχνος τυχοδιωκτισμού, γιατί τα συμφέροντα της χώρας μας εξυπηρετούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου.

Είναι ζωτικής σημασίας η Ελλάδα να είναι παρούσα στη διεθνή σκηνή και στην πλευρά του Διεθνούς Δικαίου για το λόγο ότι σε όλους τους αγώνες του το ελληνικό έθνος είχε την αμέριστη συμπαράσταση και ουσιαστική βοήθεια, ιδίως αυτών που στέκονται διαχρονικά στην πλευρά του Διεθνούς Δικαίου, και αυτή η συμπαράσταση αποδείχτηκε κρίσιμη στους δύσκολους αγώνες των Ελλήνων. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να απορρίπτουμε τις τυχοδιωκτικές πολιτικές οι οποίες θέλουν την Ελλάδα να πατά σε πολλές βάρκες και οι οποίες την αποξενώνουν από τη μεγάλη συμμαχία των οπαδών του Διεθνούς Δικαίου.

Το λέω αυτό με πόνο ψυχής, γιατί σε τέτοιες μέρες πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι, αλλά συμβαίνει όμως κάποιες πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας με λόγια και πράξεις να στέκονται στην πλευρά και να υποστηρίζουν δυνάμεις που, για ίδιον συμφέρον, καταπατούν με πράξεις, ακόμα και πολέμου, τα οριζόμενα από το Διεθνές Δίκαιο και να εισβάλουν σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα συμβαίνει σήμερα με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Με ποιο ανάστημα μπορούν δε την ίδια στιγμή να καμώνονται πως δήθεν ενδιαφέρονται και μάχονται για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής στην Κύπρο όταν αυτά τα χειροκροτούν στην περίπτωση του πολέμου στην Ουκρανία; Ποιον φίλο υποστηρίζουν, δηλαδή τον Πούτιν, που ο ίδιος δεν έβγαλε άχνα για τη μετατροπή από τον Ερντογάν της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και όταν την ίδια στιγμή η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία χαμογελούσε για το εγχείρημα της Τουρκίας, που αποτελεί βάναυση παραβίαση των δικαιωμάτων των Ορθοδόξων της Οικουμένης; Η στάση των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ αντιστρατεύτηκαν την πολιτική της χώρας, με την οποία προωθεί τα εθνικά της συμφέροντα, σε πρόσφατη ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο, για το ζήτημα του πολέμου της Ουκρανίας, ενός πολέμου για τον οποίο ο Πούτιν καταζητείται από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και το οποίο επιδιώκει τη σύλληψή του για να δικαστεί για ειδεχθή εγκλήματα πολέμου.

Σε όλη μου την αρθρογραφία διά του «Εθνικού Κήρυκα», τη Διεύθυνση του οποίου ευχαριστώ τα μάλα για την ευκαιρία που μου δίνει να επικοινωνώ με την Ομογένεια των ΗΠΑ της οποίας για 16 χρόνια ήμουν ενεργό μέλος της, δεν έκανα καμία αναφορά στα εσωτερικά πολιτικά τεκταινόμενα στην Ελλάδα, γιατί απλώς δεν επιθυμώ να διαταράσσω σε καμία περίπτωση τις σχέσεις των μελών της Ομογένειας με τη μητέρα πατρίδα. Ομως υπάρχουν και κάποια όρια μέχρι τα οποία αντέχω ώστε να μην κάνω αναφορά για αυτά. Αυτά τα όρια έχουν παραβιαστεί από τις πράξεις ορισμένων πολιτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα σε μια περίοδο, όπου στην Ελλάδα θα έχουμε εκλογές και οι οποίες συμπίπτουν με την ιστορική έναρξη συμμετοχής σε αυτές των Ελλήνων στην ξένη γη.

Γνωρίζω πως το άνοιγμα αυτό στους ομογενείς απανταχού, πάλι λόγω της στάσης κάποιων πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, είναι «διανθισμένο» με απαράδεκτα άρθρα που δημιουργούν δυσκολίες ώστε να επιτευχθεί μεγάλη συμμετοχή. Παρ’ όλες τις δυσκολίες είμαι υποχρεωμένος να ενθαρρύνω κάθε προσπάθεια για συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, ειδικά αυτή την περίοδο που οι εξελίξεις στη διεθνή σκηνή είναι γεμάτες παγίδες, με στόχο η Ελλάδα να προσγειωθεί σε ομαλό δρόμο και με τη συνέχιση των προσπαθειών της να έχει ενεργό συμμετοχή στη διαμόρφωση ενός πιο ασφαλούς διεθνούς περιβάλλοντος με το οποίο θα προστατευθεί και η ειρήνη στον πλανήτη.

* Ο Θεόδωρος Στάθης έζησε για χρόνια στις ΗΠΑ. Είναι πρώην βουλευτής Λάρισας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και υπουργός Γεωργίας. Είναι διδάκτωρ του Columbia University και πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών.