x
 

Αμερική

Ελεάννα Φινοκαλιώτη στον «Ε.Κ.»: Η ζωή είναι μπροστά μας, δίπλα μας, δεν έχει άλλη

Η Ελεάννα απλώνει τα χέρια της πιο μακριά από εκεί που φτάνει, αφού πάντα οραματίζεται την ουτοπία. Η πιο εύστοχη ταυτότητα που θα μπορούσε να δώσει για τον εαυτό της, η απουσία αυτής…

«Εθνικός Κήρυκας»: Συστηθείτε μας.

Ελεάννα Φινοκαλιώτη: Δεν ξέρω να πω πολλά. Είναι δύσκολο να μιλάω για μένα. Κάθε μέρα γνωρίζω μια καινούρια Ελεάννα, όλο κάτι ανακαλύπτω καινούριο μέσα μου. Καμιά φορά σκέφτομαι τον Φερνάντο Πεσσόα πως υπέγραφε με τόσα διαφορετικά πρόσωπα τα ποιήματά του και δεν είχε μια ορισμένη «ταυτότητα» και αυτό είναι η πιο εύστοχη ταυτότητα που θα μπορούσα να δώσω για τον εαυτό μου, η απουσία αυτής. Δεν πιστεύω στη θρησκεία αλλά στον Θεό, αγαπώ τη φύση, συνδέομαι έντονα με αυτή και τα ζώα, και είμαι πάντα έτοιμη να ξεκινήσω από το μηδέν εάν νιώσω ότι έχει έρθει η ώρα να φύγω. Αυτά δεν αλλάζουν μέσα μου. Ισως η σχέση με τον Θεό, που βάζω πάντα ένα ερωτηματικό.

«Ε.Κ.»: Το πάθος σας είναι το Μιούζικαλ;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Ναι. Αγαπώ αυτή την τριπλή πολυδιάστατη σύνδεση σώματος, φωνής και λόγου. Οπως και τη δουλειά που προαπαιτείται σε όλα αυτά τα εργαλεία και την πειθαρχία.

Χτυποκάρδια στο Θρανίο-«Αλμάνη»-Θέατρο ΗΒΗ, 2018-2019

Μου αρέσει η δουλειά και η πειθαρχία καθώς μας εξελίσσει. Οπως και η στιγμή της αναρχίας και της αποδόμησης, όταν έρχεται η ώρα να ανατρέψει τους κανόνες για να δώσει στο οικοδόμημα την τελική του ιδεατή μορφή.

«Ε.Κ.»: Η τέχνη εν τη γενέσει της είναι πολυδιάστατη;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Μα πώς να είναι μονοδιάστατη όταν γεννάει τόσα ερωτηματικά, μάς τρέφει και μετουσιώνεται συνεχώς σε κάτι νέο;

Η τέχνη έχει οντότητα πολυδιάστατη και αναγεννάται μέσα από ένα στρόβιλο κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών, ακόμη και επιδημικών κύκλων.

Η τεχνολογία, που ταχέως εξελίσσεται και φέρνει τη δική της επανάσταση, εισβάλει στο χαρακτήρα της τέχνης, που επίσης αναπόφευκτα την αλλάζει, την επηρεάζει, τουλάχιστον όπως την ξέρουμε.

Εν τέλει η τέχνη καθρεφτίζει την κοινωνία σε κάθε της φάση και τη βαθιά ψυχολογία της ανθρώπινης υπόστασης και συνείδησης η οποία όταν νοσεί, νοσεί και η ίδια η τέχνη.

Οσα πρόσωπα έχουμε εμείς, άλλα τόσα και πολλαπλάσια έχει η τέχνη.

«Ε.Κ.»: Πώς επηρέασε ο δικός σας Ελληνισμός την αμερικανική πορεία σας;

Γυρίσματα “The Waiter”- Τζένη Βάνου,σκηνοθ. Steve Krikris-2018

Ελ. Φινοκαλιώτη: Εχω έναν ελληνικό έμφυτο αυθορμητισμό, μια ειλικρίνεια, ένα γέλιο βροντερό και ένα ταμπεραμέντο που δεν κρύβεται εύκολα. Αυτά με βοήθησαν να γνωρίσω εύκολα κόσμο και να υπάρξω μέσα σε αυτόν νιώθοντας γρήγορα όμορφα και οικεία.

«Ε.Κ.»: Πώς ανακαλύψατε το ταλέντο σας; Τι σημαίνει για σας η δημιουργία;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Όταν μου το έκοψαν.

Θυμάμαι πώς ένιωσα, όταν μου απαγόρευσαν να πάω σε δραματική σχολή οι δικοί μου και απαίτησαν να μπω στο Πανεπιστήμιο. Μπήκα στο Μαθηματικό αλλά είχα πάντα τα βιβλία του θεάτρου παρέα μαζί μου και κοίταζα το ρολόι να φύγω να πάω στο μάθημα της δραματικής που πήγαινα κρυφά. Εκεί, που ένιωθα παιδί και πως έφτιαχνα έναν κόσμο που ανήκω και νιώθω ότι θέλω να επιστρέφω.

Αυτό είναι για μένα η δημιουργία. Η γέννηση ενός ασφαλούς πεδίου να παίξεις και ταυτόχρονα το αδιόρατο πέρασμα σε έναν παράλληλο κόσμο ιδεατό που οραματιζόμαστε και λαχταρούμε να αγγίξουμε και φτάνουμε μόνο μέσα από τη φαντασία μας.

«Ε.Κ.»: Οι γύρω σας, στην πορεία προς την επιτυχία σάς προέτρεψαν/αμφισβήτησαν/ζήλεψαν;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Ποιοι είναι αυτοί οι γύρω; Να το προσδιορίσουμε λιγάκι καθώς γύρω μας υπάρχουν όλων των ειδών τα πλάσματα, ζουζούνια, κουνούπια, ελέφαντες, πουλιά, λύκοι, παμφάγα, κοράκια, φίδια αλλά υπάρχουν και άλογα, κοαλάκια, περιστέρια και αετοί. Και είναι όλα καλοδεχούμενα. Αρκεί να ξέρεις ποιον να ακούσεις και ποιον να αφήσεις.

«Παναγιώτης Μάργαρης-Από τους Queen στον Μάνο Χατζιδάκι» – Συναυλία με τον Π. Μάργαρη, 23 Ιουνίου 2018-Αρχαίο Στάδιο Επιδαύρου

Α! Και σε ποιον θες να μοιάσεις…

«Ε.Κ.»: Ανάγκη ή γονίδιο σάς ώθησε στη δουλειά σας;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Ανάγκη.

Είχα αρκετή μοναξιά στην παιδική μου ηλικία και θυμάμαι έγραφα κείμενα, ύστερα τα μοίραζα στα παιδιά της γειτονιάς και έπαιζα ρόλους γιατί είχα ανάγκη κάπου, κάπως να υπάρξω, να βρω τη θέση μου στον κόσμο.

«Ε.Κ.»: Σας φοβίζει το άγνωστο;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Με ελκύει. Από μικρή ήθελα να πηγαίνω όπου οι άλλοι είχαν φόβο. Θυμάμαι να παίζω με τα παιδιά της γειτονιάς και σε ό,τι τους σταματούσε εγώ να θέλω να πηγαίνω ακόμα πιο πέρα. Προκαλώ τον εαυτό μου να γνωρίσει όλο νέα πράγματα, συνθήκες και τόπους και καθετί άγνωστο, με έλκει να το ανακαλύψω.

«Ε.Κ.»: Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα μας;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Με το να ονειρευόμαστε το αδύνατο.

Χτυποκάρδια στο Θρανίο-«Αλμάνη»-Θέατρο ΗΒΗ, 2018-2019

«Ε.Κ.»: Γιατί φοβόμαστε να βγούμε έξω από τα όρια μας;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Γιατί αυτά μας προστατεύουν. Δεν είναι κακό, είναι ανθρώπινο. Το ανοίκειο είναι αυτό που μας δημιουργεί δυσαρέσκεια, αλλά αυτή η αίσθηση της διαδικασίας μόλις λίγο πριν ξεπεραστεί ένα μικρό όριο μάς αφήνει την αίσθηση της διεύρυνσης και της μεγέθυνσης που σαν αυτή δεν έχει.

Είναι ωραία τα όρια να υπάρχουν, άλλωστε έλευσις ορίων ίσον ελευθερία.

Ωστόσο, το σπάσιμο αυτών είναι που οδηγεί στο υπερβατικό. Σκεφτείτε το μωρό πώς κλαίει και σφαδάζει, όταν σπάνε τα νερά και πρέπει να βγει από τον ασφαλή του σάκο. Είναι τρομακτικό αυτό το σπάσιμο των πρώτων φυσικών ορίων που έχουμε στη ζωή μας.

«Ε.Κ.»: Τι σας κάνει περισσότερο περήφανη στην πορεία σας;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω στιγμές αλλά σίγουρα όταν βραβεύτηκα ήταν ανατριχιαστικό. Το πρώτο βραβείο ήταν σε ένα θεατρικό φεστιβάλ διαβαλκανικό το 2011, στην Ιταλία, όπου ήρθαμε στη δεύτερη θέση ως Ελλάδα για το ρόλο μου ως Ιουλιέτα.

Στα Τραγούδια λέμε Ναι- ΕΡΤ- Αφιέρωμα σε Βαμβακάρη-Μπιθικώτση, 8 Ιουνίου 2018

Το δεύτερο ήταν όταν μετά από τη συναυλία μας με τον Παναγιώτη Μάργαρη στην Επίδαυρο, την ώρα του φαγητού κάποια μέλη της ντόπιας χορωδίας μού πρόσφεραν το μετάλλιο του μαραθωνοδρόμου σαν ένδειξη εκτίμησης και θαυμασμού. Θυμάμαι κοκκίνισα, ειδικά στην ερώτησή τους, «θα έρθεις να τραγουδήσεις του χρόνου και μαζί μας;». Ηταν τόσο ντόμπρο, ειλικρινές και απλό.

«Ε.Κ.»: Είχατε πρόσφατα γενέθλια, πώς τα περάσατε;

Ελ. Φινοκαλιώτη: Είναι απίστευτο πώς συνδέεται κυκλικά η κουβέντα μας, με την απόφαση και πράξη μου τελικά να φύγω ταξίδι μόνη μου σε ένα νησί της Καραϊβικής για τα γενέθλιά μου. Εσπασα τα όρια μου και πήγα προς το άγνωστο. Κι εκεί με περίμενε ο παράδεισος. Ισως και να βοήθησε λίγο ο Θεός.

Ισως.

“Onassis” Opening Night at the American Theatre of Actors, 4 Μαρτίου 2022–Anna Barysheva, Anthony Skordi, Ελ. Φινοκ. ως Μαρία Κάλλας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδος Νίκη Κεραμέως επισκέφθηκε την Αρχιεπισκοπή Αμερικής και είχε συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο για την επιστολική ψήφος.

ΠΙΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ

Αντίλογος

Παρενέβη, διαβάζω, ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, για να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο δημόσιος υπάλληλος που συνελήφθη για εμπλοκή του στην υπόθεση της 12χρονης στα Σεπόλια.

Εκδηλώσεις

ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ. Μέσα σε ιδιαίτερα συγκινητικό κλίμα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18 Ιουνίου η τελετή αποφοίτησης της 8ης τάξης του Ημερήσιου Ελληνικού Σχολείου “Αργύριος Φάντης” στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Μπρούκλιν.

Πολιτισμός

Η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας Μαρίνα Πλούμπη, μας χάρισε φέτος ένα παιδικό βιβλίο ξεχωριστό και μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα.

ΒΙΝΤΕΟ