Είναι κακό γενικά να υπάρχει έλλειψη αυτογνωσίας για οιονδήποτε άνθρωπο, αλλά όταν πρόκειται για τον Πρόεδρο της μεγαλύτερης και καλύτερης αυτοκρατορίας του σύγχρονου κόσμου, των Ηνωμένων Πολιτειών, τότε πλέον από πρόκληση γελοιότητας γίνεται σημείο επικινδυνότητας. Νομίζω ότι αυτό αποδείχθηκε για άλλη μία φορά από τη συνέντευξη Τύπου του σημερινού προέδρου Μπάιντεν το βράδυ της Πέμπτης με αφορμή την 75η επέτειο του ΝΑΤΟ.

Αν και εδώ που τα λέμε κατέβαλλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να φανεί προς τον έξω κόσμο μαχητικός και ικανός για να κυβερνήσει την Αμερική και να επηρεάσει τον υπόλοιπο κόσμο κατά τα επόμενα τέσσερα χρόνια –ήταν σίγουρα καλύτερος από την τηλεμαχία με τον συνυποψήφιό του Ντόναλντ Τραμπ και κατά την ενώπιος ενωπίω συνέντευξή του στον ημέτερο Γιώργο Στεφανόπουλο– εν τούτοις τα σημάδια της ανεπάρκειας, για να το πω κομψά, ήταν φανερά.

Αποδείχθηκε και στην περίπτωση του κ. Μπάιντεν πως η φθαρτική διαδοχή του χρόνου δεν κάνει εξαιρέσεις όσο μεγάλος και τρανός κι αν είναι κάποιος. Ανάλογα με την μοναδικότητα της ιδιοσυγκρασίας που έχει κάθε άνθρωπος, η φύση του ορίζει τη δική του πορεία, κι εδώ ακριβώς έγκειται η ύπαρξη ή η έλλειψη της αυτογνωσίας η οποία στην κυριολεξία είναι «αρετή» που προστατεύει τον άνθρωπο από την αυτογελοιοποίησή του.

Φυσικά μερίδιο ευθύνης και μάλιστα μεγάλο έχουν και οι οικείοι του και ιδιαίτερα η σύζυγος και οι στενοί του συγγενείς οι οποίοι δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να του πουν πως δεν μπορεί να σχοινοβατεί ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιώδες.

Οσον αφορά τον έτερο υποψήφιο Τραμπ, αυτός πλέον είναι το αποκορύφωνα της κατάντιας του κοινωνικού και πολιτικού επιπέδου των καιρών μας. Βλέποντας αμφοτέρους τους «σωτήρες» της Αμερικής δεν μπορούμε παρά να αναφωνήσουμε δεινόν η έλλειψη αυτογνωσίας.