Το πρόβλημα της λειψυδρίας έχει αρχίσει να «χτυπάει» έντονα και την… πόρτα της Ελλάδας. Για πρώτη φορά μετά από τριάντα και πλέον χρόνια αρκετές περιοχές της ελληνικής επικράτειας έχουν αρχίσει και «στεγνώνουν» εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αλλά και της έλλειψης ικανών βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων ειδικά τον χειμώνα που μας πέρασε.

Το πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα φαίνεται και από το γεγονός ότι το εφετινό καλοκαίρι υπάρχει έλλειψη νερού όχι μόνο σε νησιά του Αιγαίου, κάτι που μπορεί εν μέρει να δικαιολογηθεί λόγω των ιδιαίτερων κλιματικών συνθηκών που επικρατούν εκεί, αλλά και του υπερτουρισμού, αλλά και σε περιοχές της ηπειρωτικής χώρας όπου μέχρι πρότινος το νερό έρρεε άφθονο. Τα μηνύματα είναι εξαιρετικά δυσοίωνα για το θέμα του νερού όμως προς το παρόν κανείς δεν έχει κινητοποιηθεί.

Από την Πολιτεία, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους διάφορους φορείς, μέχρι τους απλούς πολίτες. Μπορεί να φταίει η θερινή ραστώνη, μπορεί να επικρατεί προς το παρόν μια υποτίμηση του προβλήματος, όμως το δεδομένο είναι πως το τεράστιο κεφάλαιο της λειψυδρίας, αποτελεί θέμα χαμηλής πολιτικής στην Ελλάδα ενώ θα έπρεπε εδώ και καιρό να είναι κυρίαρχο στις συζητήσεις των πολιτικών, των νομαρχών, τον δημάρχων της χώρας. Οι μόνο που βγαίνουν και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου είναι οι επιστήμονες.

Ως εκ τούτου θα έπρεπε ήδη να είχε εκπονηθεί ένα σχέδιο δράσης ώστε να μην αρχίσουμε να… τρέχουμε όταν τα πράγματα φτάσουν στο μη περαιτέρω. Μέχρι πάντως να κινητοποιηθούν σοβαρά οι υπεύθυνοι, θα πρέπει οι πολίτες αυτής της χώρας να αποκτήσουν μια οικολογική συνείδηση και να μην σπαταλούν άσκοπα τους υδάτινους πόρους, ευχόμενοι παράλληλα ο χειμώνας που θα έρθει, να φέρει τα χιόνια και τις βροχές που απαιτούνται ώστε να γεμίσουν ξανά οι λίμνες, τα ποτάμια και οι κάθε είδους ταμιευτήρες νερού.