Για ακόμα μια φορά ο Ενές Καντέρ «Φρίντομ» εξαπέλυσε τα πυρά του κατά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καλώντας τη Δύση, αλλά και το Νάτο να πάρουν θέση κατά των πρακτικών του Τούρκου προέδρου. To άρθρο του Ενές Καντέρ στο περιοδικό Time: «Τον τελευταίο χρόνο ήμασταν όλοι θεατές μιας ενδιαφέρουσας σκηνής: ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απείλησε να ασκήσει βέτο στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Η αντίδραση της Δύσης απέτυχε εκπληκτικά. Για άλλη μια φορά ο Ερντογάν έπαιζε ένα παιχνίδι που έχει κατακτήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της αδιάλειπτης διακυβέρνησής του επί δύο δεκαετίες. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έφερε μια σημαντική ευκαιρία για τον Ερντογάν, επειδή η Τουρκία είναι πρακτικά η μόνη χώρα με μόχλευση και στις δύο πλευρές της τάφρου. Φυσικά, δεν μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο. Ομως ο Ερντογάν χρησιμοποίησε την κατάσταση για να προωθήσει την προσωπικότητά του εντός και εκτός Τουρκίας. Λαμβάνοντας υπόψη τα βαθιά οικονομικά ζητήματα της Τουρκίας που κλιμακώθηκαν πρόσφατα σε πλήρη κρίση, αυτός ο ρόλος του διαμεσολαβητή ήταν η μόνη σωτήρια χάρη για έναν ηλικιωμένο ισχυρό άνδρα. Οντας μεγάλος μακιαβελιστής, ο Ερντογάν ήθελε να χρησιμοποιήσει τη δυνητική του θέση για να αγοράσει νομιμότητα στη Δύση και να τους πείσει ότι η στρατηγική του αξία υπερτερούσε των πολυάριθμων παραβιάσεων των δημοκρατικών αρχών. Μέχρι στιγμής έχει αποδώσει. Η Δύση αγνόησε το γεγονός ότι η Τουρκία ήταν το μόνο μέλος του ΝΑΤΟ που δεν εντάχθηκε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Επιπλέον, διάφοροι δυτικοί ηγέτες πραγματοποίησαν επίσημες επισκέψεις στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, οι οποίες ενισχύουν τη διεθνή αξιοπιστία του Ερντογάν. Είναι μια βαθιά απογοήτευση για μένα. Έπρεπε να δω πώς η όμορφη χώρα μου η Τουρκία, που κάποτε βρισκόταν στο δρόμο για να γίνει μια ισχυρή δημοκρατία με λαμπρό μέλλον, δεν μπόρεσε να δείξει αρκετή ανθεκτικότητα. Χρειαζόταν μόνο ένας χειριστής όπως ο Ερντογάν για να κάνει ολόκληρη τη χώρα να ξεφύγει από το δημοκρατικό μονοπάτι. Ο Ερντογάν έχει γίνει ένας αυταρχικός ηγέτης που ανέτρεψε, βήμα προς βήμα, σχεδόν κάθε πρόοδο εκδημοκρατισμού που συνέβη κατά την πρώιμη περίοδο της διακυβέρνησής του -γιατί; Για να παραμείνει στην εξουσία. Ολοι γίναμε μάρτυρες: η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία -στην οποία ο Ερντογάν είναι πιο κοντά κάθε μέρα- διαφθείρει απολύτως. Αλλά η απογοήτευσή μου δεν είναι μόνο με τον Ερντογάν, αλλά με την πλειοψηφία της τουρκικής κοινωνίας. Η δημοκρατία είναι ξεπερασμένη στα μάτια του Ερντογάν. Αλλά γιατί η δημοκρατία είναι ξεπερασμένη και για αυτούς; Γιατί τους είναι καλό να παραβιάζονται τα θεμελιώδη δικαιώματά τους από εκείνους που έχουν ορκιστεί να τα προστατεύσουν; Πώς μπορούν να είναι τόσο αδιάφοροι απέναντι σε μαζικές και συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που στοχεύουν πολιτικούς αντιφρονούντες, ιδίως Κούρδους και μέλη του Κινήματος Γκιουλέν; Γίνονται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε καθημερινή βάση και απλώς μένουν σιωπηλοί ή ακόμα χειρότερα είναι υπέρ τους. Και, φυσικά, υπάρχει η απογοήτευσή μου προς τη Δύση. Η Δύση δεν φώναξε την μπλόφα του όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχει βρει ένα μέσο για να βάλει πραγματικά φρένο στον Ερντογάν -δεν μπορεί παρά να ρωτήσει κανείς: Ισως δεν θέλει να τον σταματήσει; Επιτρέπει να υπονομεύεται ξανά και ξανά από τον Τούρκο πρόεδρο. Δεν υπάρχει καμία διαφωνία όλα αυτά τα χρόνια όπου οι ΗΠΑ, η ΕΕ ή το ΝΑΤΟ αποκάλεσαν την μπλόφα του Ερντογάν. Στο εσωτερικό, βοηθούν ακόμη και τον Ερντογάν. Είναι θετικό στους υποστηρικτές του αν σταθεί στο ύψος των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει κατακτήσει την τέχνη της πόλωσης όσο λίγοι άλλοι. Και η διαφορά στις αξίες είναι έντονη. Το ΝΑΤΟ αντιπροσωπεύει: Προώθηση δημοκρατικών αξιών, επιτρέποντας στα μέλη να διαβουλεύονται και να συνεργάζονται για την άμυνα και την επίλυση θεμάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια και την πρόληψη των συγκρούσεων.

Σε στρατιωτικό επίπεδο, το ΝΑΤΟ έχει δεσμευτεί για την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Εάν αποτύχουν οι διπλωματικές προσπάθειες, έχει τη στρατιωτική δύναμη να αναλάβει επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων. Αυτές είναι οι πιο θεμελιώδεις αξίες του ΝΑΤΟ και όμως αγνοούνται από τον αυταρχικό Ερντογάν. Εν μέσω της μεγαλύτερης ρωσικής κρίσης του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν συνέχισε να αναπτύσσει βαθύτερες σχέσεις με τον Πούτιν που αντίκεινται στα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και ίσως ακόμη και να ενεργεί ως δούρειος ίππος μέσα στο ΝΑΤΟ. Για παράδειγμα, ο Ερντογάν έφτασε τόσο μακριά για να απαιτήσει την έκδοση πολιτικών αντιφρονούντων, οι οποίοι έπρεπε να διαφύγουν από τις σκληρότητες του στην Ευρώπη. Δεν αντέχει το γεγονός ότι κάποιοι κατάφεραν να του ξεφύγουν. Και πάνω από όλα χειραγωγεί τη διαδικασία ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας, οι οποίες κατατάσσονται στην 3η και 6η θέση στον Δείκτη Δημοκρατίας του Economist, με το σκεπτικό ότι φιλοξενούν «τρομοκράτες» -πράγμα που είναι απλώς γελοίο. Και πάλι, ακόμη και εγώ είμαι τρομοκράτης για τον Ερντογάν. Είναι γελοίο και ακατανόητο, πείτε το όπως θέλετε: Αυτή ήταν η πικρή αλήθεια για εκατομμύρια Τούρκους που έχουν αντιμετωπίσει σχεδόν 2 εκατομμύρια έρευνες για την «τρομοκρατία» υπό το καθεστώς του Ερντογάν. Ενα μέλος του ΝΑΤΟ που βρίσκεται κοντά στην άβυσσο σε οποιαδήποτε αξιολόγηση των μετρήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, εμποδίζει δύο από τις πιο δημοκρατικές χώρες στον κόσμο να λάβουν την προστασία που τους αξίζει. Και αυτό παρά το γεγονός ότι, ως μέλος του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να είναι σαφές ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ ώστε να συμπεριλάβει τη Φινλανδία και τη Σουηδία θα βάλει το ΝΑΤΟ σε ισχυρότερη θέση.

Με τη διεύρυνση, η Βαλτική Θάλασσα γίνεται σχεδόν μια λίμνη του ΝΑΤΟ. Με την απόδοσή του σήμερα, ο Ερντογάν θέλει να ενισχύσει την εντύπωση ότι είναι ένας παγκόσμιος παίκτης ικανός να χειραγωγήσει τη Δύση. Πρέπει να καταλάβουμε γιατί το κάνει αυτό γιατί τον βοηθάει στο εσωτερικό. Πιο συγκεκριμένα, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει μια δύσκολη περίοδο ενόψει των εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για τις 18 Ιουνίου 2023. Η συρρίκνωση της οικονομίας, η υποτίμηση της τουρκικής λίρας και ο υψηλός πληθωρισμός, που είναι επίσημα 83,45% αλλά εκτιμάται ότι είναι γύρω στο 186,27%, έχουν αλλάξει σημαντικά τις απόψεις για Τουρκία. Η ερώτησή μου είναι: Θα αποκαλέσει η Δύση την μπλόφα του Ερντογάν; Ή θα συνεχίσουν να ανέχονται αυτόν τον δούρειο ίππο στο ΝΑΤΟ; Και με αυτό τον τρόπο να τον βοηθήσετε να παραμείνει στην εξουσία; Οι άνθρωποι στην Τουρκία αξίζουν πολύ καλύτερα από αυτό. Η Δύση δεν πρέπει να επιτρέψει στον Ερντογάν να τους εργαλειοποιήσει για τα δικά του πολιτικά παιχνίδια. Είναι καιρός ο λαός της Τουρκίας, ο οποίος υπερασπίζεται τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, να λάβει την υποστήριξη που του αξίζει από τη Δύση. Γνωρίζω ότι αυτό φυσικά δεν θα τερματίσει τη βασιλεία του Ερντογάν ή θα επιφέρει μια δημοκρατική αναγέννηση, αλλά αυτό δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για αδράνεια. Το ερώτημα είναι: Θα σταθεί η Δύση στο πλευρό του τουρκικού λαού και θα προωθήσει τη δημοκρατία στην Τουρκία»;