ΤΑΜΠΑ. ΦΛΟΡΙΔΑ. Αλήθεια, τι μπορεί να σκέφτεται ένας ομογενής, που μετά από πολλά χρόνια εργασίας και προσφοράς στην Ομογένεια, επιστρέφει μόνιμα στη γενέτειρα;

Ο Ηλίας Δημητρόπουλος, που μέχρι πριν ενάμιση χρόνο έμενε στο Μπρούκλιν και τώρα στην πολύβουη Αγία Βαρβάρα, στο Αιγάλεω, δίπλα στην Αθήνα, είναι πάρα πολύ ευχαριστημένος. «Αλλά, μου λείπει η Ομογένεια με τις δραστηριότητές της», τόνισε στον «Εθνικό Κήρυκα», που τον συνάντησε στο σπίτι του.

Βρήκε, επίσης, την ευκαιρία να εκφράσει το παράπονο ότι παλαιοί γνωστοί του με τους οποίους συμπορεύτηκε στα ομογενειακά πράγματα, τον ξέχασαν.

Ο Ηλίας Δημητρόπουλος θυμήθηκε τις εποχές που αγωνιζόταν υπέρ του υποψήφιου για την προεδρία των ΗΠΑ, Μιχάλη Δουκάκη, αλλά και του Πολ Τσόγκα.

Η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Ν. Υόρκης, ήταν ένα κομμάτι της ζωής του, αφού για πολλά χρόνια πρόσφερε τις εθελοντικές του υπηρεσίες σ’ αυτήν. Λυπάται για την κρίση που περνά η οργάνωση αυτή και ζητά να υπάρξει συμφιλίωση στις αντιμαχόμενες πλευρές.

Ο Ηλίας Δημητρόπουλος έχει χρήσιμη γνώμη και για την καλή λειτουργία των ομογενειακών μας οργανώσεων, ενώ δίνει συμβουλές για να φέρουν κοντά τους τη Νεολαία.

Καλεί, ακόμα, σε επαγρύπνηση την Ομογένεια, λόγω των απειλών της Τουρκίας εναντίον της ελληνικής πατρίδος.

Ο κ. Δημητρόπουλος ήλθε στην Αμερική το 1970 με την αείμνηστη σύζυγό του, Μαρία, και τους δύο γιους του.

Πέρυσι τον Μάιο επέστρεψε για μόνιμη διαμονή στην Ελλάδα.

«Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος», είπε. «Μένω στο σπίτι μου στο οποίο έμενα από το 1951 και περνώ καλά. Οι γείτονες με θυμούνται και η εκκλησία της περιοχής μας είναι εκείνη για την ίδρυση της οποίας είχα κι εγώ πρωτοστατήσει πριν πολλά χρόνια».

Ο κ. Δημητρόπουλος δεν συνάντησε στη γειτονιά του άλλους Ελληνοαμερικανούς, αλλά γνώρισε ομογενείς από τον Καναδά.

«Χάρηκα πολύ, γιατί συνάντησα ανθρώπους που τους ήξερα από τότε που κάναμε την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας», είπε. «Μάθανε ότι γύρισα στην Ελλάδα και ήλθαν και με βρήκαν και συνεχίζουν να με επισκέπτονται».

Κατά τα χρόνια που έμενε στην Αμερική, ο κ. Δημητρόπουλος είχε ασχοληθεί με τα ομογενειακά κοινά και είχε εργαστεί για την εκλογή του Μιχάλη Δουκάκη, όταν αυτός είχε βάλει το 1988 υποψηφιότητα για την αμερικανική προεδρία, αλλά έχασε από τον πατέρα Τζορτζ Μπους, καθώς και για τον επίσης Ελληνοαμερικανό πολιτικό, Πολ Τσόγκα, που ήταν ο κυριότερος αντίπαλος του Μπιλ Κλίντον στις προκριματικές εκλογές του 1992 για το χρίσμα των Δημοκρατικών. «Με τον Τάσο Κοκαλιάρη και άλλους προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε όσο μπορούσαμε και τους δύο. Στον Τσόγκα, ήμουν πάντα κοντά του, και με τον Τάσο Κοκαλιάρη και τον Μάρκο Μαρινάκη μαζέψαμε πολλά χρήματα για την προεκλογική του εκστρατεία», είπε.

Υπάρχουν φίλοι του κ. Δημητρόπουλου στην Αμερική, που επικοινωνούν μαζί του τακτικά. Μεταξύ άλλων, κατονομάζει τον Νίκο Κωστόπουλο, από το Μπρούκλιν, παλαιό ομογενειακό παράγοντα. «Μου τηλεφωνεί καθημερινά και με ενημερώνει για τα ομογενειακά της Ν. Υόρκης και ιδιαίτερα της Ομοσπονδίας στην οποία είχα κι εγώ προσφέρει τις εθελοντικές μου υπηρεσίες για πολλά χρόνια. Για χρόνια, προσπάθησα κι εγώ να κάνω ό,τι μπορούσα. Ευχαριστώ, επίσης, τον Βασίλη Καυκά της Ομοσπονδίας Νέας Αγγλίας και του Πανηλειακού, από τη Βοστώνη. Κατά το Αντάμωμα των Ηλείων, ήλθε και με βρήκε στην Αθήνα, γι’ αυτό και τον ευχαριστώ πάρα πολύ».

Ευχαρίστησε, επίσης, τους ομογενείς Κώστα Κουτρουμπή, που του τηλεφώνησε επανειλημμένως, Δημήτρη Καλαμαρά και Κλεάνθη Μεϊμάρογλου, της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Ν. Υόρκης και άλλους.

Με θλίψη αναφέρθηκε ο κ. Δημητρόπουλος στον Πανηλειακό Σύλλογο. «Εχω ένα παράπονο από τον σύλλογο αυτό, γιατί όταν φέτος έκαναν το Αντάμωμα που γίνεται κάθε χρόνο, δυστυχώς, οι Νεοϋορκέζοι που ήλθαν στην Ελλάδα, δεν μου τηλεφώνησαν».

Η κατάσταση που επικρατεί στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Ν. Υόρκης, είναι απαράδεκτη, όπως λέει. «Θα ήθελα να είμαι κοντά για να προσφέρω και πάλι τις υπηρεσίες μου στην Ομοσπονδία», τόνισε. «Ηθελα να υπάρξει μια συμφιλίωση στην Ομοσπονδία. Δεν θέλω να μαλώνουν. Κάποτε, ο αείμνηστος πρόεδρος αυτής της οργάνωσης, ο Κασάπης, μου είχε πει να μην είμαι επαναστάτης. Ναι, είμαι επαναστάτης, γιατί δεν θέλω να γίνονται αδικίες, να φεύγουν χρήματα και να σπαταλιούνται. Ημουν επαναστάτης και ακόμα είμαι επαναστάτης. Θέλω να γίνεται κάτι σωστό, τίμιο και καλό. Οποιος έχει καθαρά χέρια να βοηθήσει να φτιάξουμε αυτή την Ομοσπονδία». Αναφορά έκανε ο κ. Δημητρόπουλος και στις κατά καιρούς θέσεις που εξέφρασε για την οργάνωση ο επίτιμος πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Βασίλης Σταθάκος, τις οποίες και επαίνεσε.

Η προτροπή του κ. Δημητρόπουλου στους παράγοντες της Ομογένειας είναι «να συσπειρωθούν γύρω από τους τίμιους ανθρώπους». «Χρειαζόμαστε μια σταθερή ομογένεια και για τα θέματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα μας με την γειτονική Τουρκία και χρειάζεται επαγρύπνηση», πρόσθεσε. «Πρέπει όλοι οι Ελληνοαμερικανοί να προσφέρουν ακόμα και το ελάχιστο που μπορούν οικονομικά στη γενέτειρα για να αντιμετωπίσει τους κινδύνους. Πατρίδα και Θρησκεία είναι αυτά που μας κρατούν».

Η ελληνοαμερικανική κοινότητα λείπει από τον κ. Δημητρόπουλο.

«Είναι αλήθεια, ότι μου λείπει η Ομογένεια», εξομολογήθηκε. «Ηθελα να είμαι κοντά στις δραστηριότητές της. Γιατί από τον πρώτο καιρό που ήλθα στην Αμερική, μου άρεσε και ανακατεύτηκα στα ομογενειακά. Εκανα ό,τι μπορούσα και στον Πανηλειακό Σύλλογο και στην Ομοσπονδία. Μου λείπουν όλοι οι φίλοι μου. Αλλά, έχω παράπονα από ορισμένους φίλους Ηλείους, που ήλθαν στην Ελλάδα και δεν ήλθαν να με δουν στην Αθήνα. Εκείνους που ήλθαν, τους ευχαριστώ πάρα πολύ».

Απευθυνόμενος στους επικεφαλής των ομογενειακών φορέων, τους κάλεσε να ενδιαφερθούν για τη Νεολαία η οποία «θα πρέπει να αναλάβει τα ηνία της πατρίδας Ελλάδος και της Ομογένειας».