ΑΘΗΝΑ. Σε επανασχεδιασμό της αμυντικής στρατηγικής της Ελλάδας φαίνεται πως προχωρά η Ελλάδα, σύμφωνα με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο», καθώς επαναξιολογείται η αγορά των κορβετών, ενώ δεν θα προχωρήσει η προμήθεια της τέταρτης γαλλικής φρεγάτας FDI για το Πολεμικό Ναυτικό.

Οπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας, η κυβέρνηση, προσαρμοζόμενη τόσο στις τεχνολογικές απαιτήσεις του σύγχρονου πολέμου όσο και στα «σφιχτά» οικονομικά δεδομένα, που δεν επιτρέπουν εκτροχιασμό από τη συνετή δημοσιονομική πολιτική, προχωράει σε αλλαγές στην προμήθεια οπλικών συστημάτων.

Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε και στον πόλεμο στην Ουκρανία, στο προσκήνιο ήρθαν πιο αποτελεσματικά, σύγχρονα και, κυρίως, φθηνότερα οπλικά συστήματα, από τα «παραδοσιακά», όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), αλλά και τα συστήματα άμυνας σε αυτά, αντι-drones.

Σε αυτά λοιπόν φαίνεται πως η Αθήνα θα εστιάσει την προσοχή της και αναμένεται να δώσει προτεραιότητα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Στο πλαίσιο ενός ενιαίου αμυντικού δόγματος, δε, ο κ. Δένδιας ανέδειξε χθες στη Βουλή ότι η χώρα μας διαθέτει 35 διαφορετικού τύπου drones -κάτι που θα πρέπει ν’ αλλάξει και τα τρία Σώματα των Ενόπλων Δυνάμεων να προχωρήσουν στη χρήση ενός συγκεκριμένου τύπου, «ψαλιδίζοντας» κατά πολύ το σχετικό κόστος.

Σημειώνεται πως η Ελλάδα μετά την ελληνοτουρκική κρίση του 2020 προχώρησε στον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, με την ελληνογαλλική συμφωνία για την αγορά 18+6 μαχητικών αεροσκαφών τύπου Rafale, αλλά και 3+1 φρεγατών Belh@rra, καθώς και την εισήγηση για προμήθεια τριών κορβετών.

Κατά την ομιλία στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό, ο Υπουργός Εθνικής Αμυνας περιέγραψε τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στην Πολιτική Εθνικής Ασφάλειας. «Η κυβέρνηση Μητσοτάκη» είπε, «αντιλαμβάνεται την Αμυνα ως συνθήκη εθνικής επιβίωσης. Περιλαμβάνει σύστημα μάχης, αλλά περιλαμβάνει και σύστημα υποστήριξης, το οποίο να μπορεί να υπερασπίσει την εδαφική μας ακεραιότητα. Να υπερασπίσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Επίσης, όμως, να επιτελέσει κοινωνικό έργο και πέραν αυτού, να λειτουργήσει επιτέλους ως μοχλός καινοτομίας και οικονομικής ανάπτυξης».

«Η διαφαινόμενη κατανόηση με την Ευρωπαϊκή Eνωση για το θέμα των αμυντικών δαπανών είναι εν μέρει μια θετική εξέλιξη, αλλά, ξαναλέω, πρέπει να επαναξιολογήσουμε και να προτεραιοποιήσουμε απολύτως τα εξοπλιστικά μας προγράμματα. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι η θωράκιση με σύγχρονα μέσα κοστίζει και αυτό το κόστος καταβάλλεται από το υστέρημα των συμπολιτών μας. Και είναι καθήκον μου να διασφαλίσω ότι κάθε ευρώ του Ελληνα φορολογούμενου θα δαπανάται μόνον εφόσον είναι αναγκαίο και μόνον εφόσον εντάσσεται σε μια εθνική στρατηγική. Και αυτή η εθνική στρατηγική πρέπει να είναι προϊόν εθνικής συναίνεσης».

«Κατά την άποψή μου», είπε, «η πολιτική αυτή διαμορφώνεται σε τέσσερις άξονες. Ο πρώτος άξονας είναι η επικαιροποίηση και η διεύρυνση της πολιτικής εθνικής ασφάλειας. Εχουμε και πρέπει να έχουμε ανοιχτούς ορίζοντες. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έφερε μπροστά μας νέες προκλήσεις. Πολλά από τα μέσα, από τις μεθόδους που ακολουθούνται, εμφανίζονται και χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά. Παρατηρείται ευρεία χρήση νέων συστημάτων διοίκησης, ελέγχου, νέων οπλικών συστημάτων μικρού κόστους μέγιστου αποτελέσματος. Αυτά πρέπει να τα μελετήσουμε, να αντλήσουμε διδάγματα, να τα προσαρμόσουμε στα δικά μας δεδομένα. Κι έχουμε ήδη εκκινήσει διαδικασίες για την κατάρτιση 12ετούς, μακροπρόθεσμου δηλαδή, προγράμματος. Και η ολοκλήρωση της κατάρτισης αυτού του προγράμματος δεν αποτελεί απλώς διευθέτηση εκκρεμότητας από το 2010 που μπήκαμε στην κρίση. Είναι ουσιαστική ενέργεια στρατηγικής προτεραιοποίησης».