x
 

Σχόλιο του Θεόδωρου Καλμούκου

Για να μην έχουμε ημερομηνία λήξεως

Αρχίζει να συνειδητοποιείται κάθε μέρα όλο και περισσότερο η ανάγκη να περάσουμε ως Εκκλησία από τα δευτερεύοντα και επουσιώδη θέματα, στα ζωτικά και ουσιώδη. Σε θέματα τα οποία θα διασώζουν τη μοναδικότητα της ίδιας μας της αυτοσυνειδησίας, κατά τρόπο συγκεκριμένο και ζωτικό ώστε να αντέξουμε στη φθαρτική διαδοχή του χρόνου ώστε να μην έχουμε ημερομηνία λήξεως.

Δεν είναι λίγες οι φορές που διατυπώνονται απόψεις του είδους πως η Ηγεσία της Αρχιεπισκοπής, είχε όλες τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες να κάνει χίλια δυο πράγματα για την Εκκλησία και τον Ελληνισμό της Αμερικής. Θα μπορούσε να καταστεί «ποιητής», δημιουργός δηλαδή, έργων των οποίων η μετρητή αποτελεσματικότητα θα αποτελούσε προτάσεις ζωής προς ζωή. Αντ’ αυτού όμως απέδειξε δύο τινά, πως ούτε θέλει, ούτε μπορεί, γι’ αυτό άλλωστε και προσπαθεί να καλύψει την παταγώδη αποτυχία της με μεγαλαυχίες και εξαγγελίες άνευ προοπτικής πραγμάτωσής τους.

Ας προσπαθήσω να πω τα πράγματα πιο απλά: Θα ήταν τεράστια επιτυχία της εκκλησιαστικής μας ηγεσίας αν έδινε προτεραιότητα και έμφαση στα εξής τρία θέματα: 1) Λατρευτική αναγέννηση 2) Καλλιέργεια της Ελληνικότητας, με την έννοια της ιερής πολιτιστικής σάρκας της Ορθοδοξίας και 3) Ανάπτυξη της ενορίας, όχι μόνο με προγράμματα οικονομικής συνεισφοράς, νεολαίας, και τα λοιπά εκπροτεσταντισμένης δομής και μορφής, αλλά της ενορίας ως της Ευχαριστιακής τοπικής Εκκλησίας, στην οποία διασώζεται ολόκληρο το ήθος και η αλήθεια της Εκκλησίας. Η ενορία ως το κύτταρο της οικοδομής του Σώματος του Χριστού, κι όχι σαν μία απλή Διονυσιακή φεστιβαλική σέκτα, με όλα τα φολκλορικά συνεπαγόμενα.

Εχω την αίσθηση πως αν ανακαλύψουμε από την αρχή βιωματικά τον εκρηκτικό λόγο και τον Χριστοκεντρικό τρόπο της Λατρείας της Εκκλησίας μας, τότε όλες οι γενιές, οι εδώ γεννημένες και μη, θα βρεθούμε μπροστά σ’ έναν κόσμο αλλιώτικο από εκείνον τον θρησκειοποιημένο στον οποίον έχουμε εθιστεί όλα αυτά τα χρόνια. Θα αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε αυτό που είναι Ορθοδοξία, από αυτό που δεν είναι. Ο λατρευτικός λόγος της Εκκλησίας μας θα είναι σίγουρα ο πηλός εκείνος, ο οποίος θα συντελέσει στο άνοιγμα των ματιών μας για να ανακαλύπτουμε πράγματα για πρώτη φορά ίσως, κι ας είχαμε την ψευδαίσθηση μέχρι τώρα πως τα γνωρίζαμε απ’ έξω. Είναι τότε που η εκπροτεσταντισμένη κατήχησή μας, με εκείνα τα ηθικιστικά διορθωτικά του χαρακτήρα του ατόμου, θα αποκτήσει ετέρα μορφή διότι θα εκκλησιοποιηθεί. Το κήρυγμά μας θα περάσει από την φονταμενταλιστική θρησκευτικότητα και καθηκοντολογία, στην εκκλησιαστικότητα.

Το δεύτερο σημείο, η καλλιέργεια της ελληνικότητας ως της πολιτιστικής σάρκας η οποία μορφοποίησε το μήνυμα της Εκκλησίας με τα δόγματα των Συνόδων, όχι ως ένα είδος θρησκευτικών κωδικοποιήσεων, αλλά ως όρων σωτηρίας, θα αποκτήσει μία ιερή διάσταση, αλλιώτικη σίγουρα από εκείνη που έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα.

Το τρίτο στοιχείο, η ανάπτυξη της ενορίας ως του θεμελίου οικοδομής του Σώματος της Εκκλησίας, κι όχι ως ένα είδος Θρησκευτικού Συνδέσμου ή Σωματείου ή Λέσχης όπως λειτουργεί εν πολλοίς στις μέρες μας, θα σημάνει την αντίστροφη μέτρηση από την ολοταχώς πορεία μας προς ημερομηνία λήξεως, αν εξακολουθήσουμε να είμαστε ανυποψίαστοι πως δίχως την ενορία δεν υπάρχει Εκκλησία.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στο διάβα της ζωής μας κάνουμε πολλά ξεκινήματα για πολλές και διάφορες αποστάσεις μακρινές ή κοντινές, σε μέρη γνώριμα αλλά και σε μέρη άγνωρα, κι ανάλογα αυτά τα ξεκινήματα ή οι πορείες αν προτιμάτε έχουν τους δικούς τους στόχους και προορισμούς.

Σχόλια

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

ΠΙΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ

Αντίλογος

Παρενέβη, διαβάζω, ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, για να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο δημόσιος υπάλληλος που συνελήφθη για εμπλοκή του στην υπόθεση της 12χρονης στα Σεπόλια.

Εκδηλώσεις

ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ. Μέσα σε ιδιαίτερα συγκινητικό κλίμα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18 Ιουνίου η τελετή αποφοίτησης της 8ης τάξης του Ημερήσιου Ελληνικού Σχολείου “Αργύριος Φάντης” στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Μπρούκλιν.

Πολιτισμός

Η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας Μαρίνα Πλούμπη, μας χάρισε φέτος ένα παιδικό βιβλίο ξεχωριστό και μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα.

ΒΙΝΤΕΟ