Είχε περάσει αρκετή ώρα από την στιγμή που ένας καλός μου φίλος κι εγώ καθίσαμε σε μπουθ σε μία ντάινερ της περιοχής να φάμε.

Πρόκειται για μία ντάινερ εξαιρετικά περιποιημένη, καθαρή, με καλό φαγητό και με τους Ελληνες ιδιοκτήτες της να είναι εκεί πάνω στη δουλειά ατελείωτες ώρες.

Είναι από αυτές τις ντάινερ που είναι τόσο καλές, που ελπίζεις ότι οι ιδιοκτήτες της δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη.

Είχαμε πιάσει συζήτηση με τον φίλο μου και δεν προσέξαμε ότι είχε περάσει αρκετή ώρα και ο σερβιτόρος δεν είχε έρθει να πάρει την παραγγελία μας. Οταν τελικά ήρθε, τον ρωτήσαμε τι συμβαίνει. Δεν βλέπετε που μείναμε μόνο δύο σερβιτόροι για όλο το μαγαζί; μας απάντησε.

Το αφεντικό δυσκολεύεται να βρει υπαλλήλους. Ακόμα και αυτός αναγκάζεται να μπαίνει στην κουζίνα πολλές φορές.

Ο κόσμος πια δεν θέλει να δουλεύει, πρόσθεσε, πριν πάει να βάλει την παραγγελία μας.

Αυτό, συμφωνήσαμε με τον φίλο μου, δεν συμβαίνει μόνον εδώ. Αλλά το ότι συμβαίνει και εδώ, είναι πράγματι ενδιαφέρον. Και δείχνει πόσο πολύ αλλάζει η χώρα.

Συμβαίνει και στην Ελλάδα, συμφωνήσαμε.

Είχαμε προσέξει και οι δυο μας όταν ήμαστε το καλοκαίρι εκεί ότι αρκετά μαγαζιά δεν είχαν ανοίξει ή ότι άνοιξαν μόνο ένα μέρος τους. Οταν ρώτησα έναν ξενοδόχο στην Κρήτη γιατί κρατά μέρος του ξενοδοχείου του κι ένα εστιατόριο μέσα σε αυτό κλειστό, παρά την ζήτηση που υπήρχε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, μου απάντησε κοφτά, «γιατί δεν μπορώ να βρω υπαλλήλους».

Μα πώς είναι δυνατόν, του είπα, οι υπάλληλοι να μην θέλουν να εργαστούν τη στιγμή που τον προηγούμενο χρόνο όλα ήταν κλειστά; Πώς ζουν;

Καλή ερώτηση, μου απάντησε. Αλλά αν μου βρεις εσύ έναν υπάλληλο, να είσαι βέβαιος ότι θα τον προσλάβω αμέσως.

Χθες δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία υποβολής αίτησης για το επίδομα ανεργίας στην Αμερική.

Και αυτόν τον μήνα ο αριθμός των αιτήσεων είναι μειωμένος (268.000). Σε αυτό συμβάλλει η ασυνήθιστα ισχυρή ζήτηση υπαλλήλων και το γεγονός ότι πολλοί αποσύρονται από την αγορά εργασίας.

Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί επιχειρηματίες αδυνατούν να βρουν υπαλλήλους, ακόμα και όταν προσφέρουν μπόνους για να τους προσελκύσουν.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι το φαινόμενο αυτό είναι κοινό σε Αμερική και Ευρώπη.

Και τώρα, εν όψει της περιόδου των Χριστουγέννων με την αυξανόμενη ζήτηση, η κατάσταση αναμένεται ότι θα γίνει ακόμα χειρότερη.

Είναι σαφές ότι οι υπάλληλοι στην Αμερική αξίζουν μια καλύτερη μεταχείριση, όσον αφορά τις απολαβές τους, την ασφάλεια υγείας, το θέμα των διακοπών και τα λοιπά.

Και τώρα με την Οικονομία να επανέρχεται δυναμικά, μετά τον κορωνοϊό,  είναι ίσως η ευκαιρία τους.

Ομως αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ. Και γιατί οι επιχειρήσεις θα μάθουν να λειτουργούν με λιγότερους υπαλλήλους, αλλά και γιατί η Οικονομία δεν θα συνεχίσει για πολύ να αυξάνεται με τέτοιους ρυθμούς. Ηδη το άλμα του πληθωρισμού σηματοδοτεί ότι έρχονται δύσκολες μέρες.

Και τότε αυτό θα ανατρέψει την διαπραγματευτική δύναμη μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, υπέρ των εργοδοτών πάλι.