ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ. Η σημαντική πρόοδος στην έρευνα για τη σύντηξη, που ανακοινώθηκε την Τρίτη στην Ουάσιγκτον, αναμενόταν για δεκαετίες, με τους επιστήμονες για πρώτη φορά να κατασκευάζουν μια αντίδραση που παρήγαγε περισσότερη ισχύ από αυτή που χρησιμοποιήθηκε για την ανάφλεξή της.

Χρησιμοποιώντας ισχυρά λέιζερ για να εστιάσουν τεράστια Ενέργεια σε μια μινιατούρα κάψουλα στο μισό μέγεθος ενός BB, επιστήμονες στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια ξεκίνησαν μια αντίδραση που παρήγαγε περίπου 1,5 φορές περισσότερη Ενέργεια από ό,τι περιείχε το φως που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή της.

Υπάρχουν δεκαετίες ακόμη που πρέπει να περιμένουμε πριν η σύντηξη μπορεί μια μέρα –ίσως- να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στον πραγματικό κόσμο. Αλλά η υπόσχεση της σύντηξης είναι δελεαστική. Εάν αξιοποιηθεί, θα μπορούσε να παράγει σχεδόν απεριόριστη Ενέργεια χωρίς άνθρακα για να καλύψει τις ανάγκες της ανθρωπότητας σε ηλεκτρική ενέργεια χωρίς να αυξήσει τις παγκόσμιες θερμοκρασίες και να επιδεινώσει την κλιματική αλλαγή.

Στη συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον, οι επιστήμονες πανηγύρισαν. «Λοιπόν, αυτό είναι πολύ ωραίο», δήλωσε ο Μάρβιν «Μέρι» Ανταμς (Marvin «Marv» Adams), αναπληρωτής διαχειριστής της Εθνικής Διοίκησης Πυρηνικής Ασφάλειας για τα αμυντικά προγράμματα.

Στο ερώτημα πάντως «τι είναι πυρηνική σύντηξη;» το «Αssociated Press» εξηγεί: «Κοίτα ψηλά, και συμβαίνει ακριβώς από πάνω σου – οι αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης τροφοδοτούν τον ήλιο και άλλα αστέρια».

Η αντίδραση συμβαίνει όταν δύο ελαφροί πυρήνες συγχωνεύονται για να σχηματίσουν έναν ενιαίο βαρύτερο πυρήνα. Επειδή η συνολική μάζα αυτού του μεμονωμένου πυρήνα είναι μικρότερη από τη μάζα των δύο αρχικών πυρήνων, η μάζα που απομένει είναι Ενέργεια που απελευθερώνεται κατά τη διαδικασία, σύμφωνα με το υπουργείο Ενέργειας. Στην περίπτωση του ήλιου, η έντονη θερμότητά του -εκατομμύρια βαθμοί Κελσίου- και η πίεση που ασκεί η βαρύτητα του επιτρέπουν στα άτομα που διαφορετικά θα απωθούσαν το ένα το άλλο να συντηχθούν.

Οι επιστήμονες έχουν καταλάβει από καιρό πώς λειτουργεί η πυρηνική σύντηξη και προσπαθούν να επαναλάβουν τη διαδικασία στη Γη ήδη από τη δεκαετία του 1930. Οι τρέχουσες προσπάθειες επικεντρώνονται στη σύντηξη ενός ζεύγους ισοτόπων υδρογόνου -δευτέριο και τρίτιο- σύμφωνα με το υπουργείο Ενέργειας, το οποίο λέει ότι ο συγκεκριμένος συνδυασμός απελευθερώνει «πολύ περισσότερη Ενέργεια από τις περισσότερες αντιδράσεις σύντηξης» και απαιτεί λιγότερη θερμότητα για να γίνει αυτό.

Ως προς το έτερο ερώτημα, «ποια η αξία από την πυρηνική σύντηξη», το «ΑΡ» αναφέρει:

Ο Ντάνιελ Κάμεν (Daniel Kammen), καθηγητής Ενέργειας και Κοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, είπε ότι η πυρηνική σύντηξη προσφέρει τη δυνατότητα «βασικά απεριόριστου» καυσίμου εάν η τεχνολογία μπορεί να γίνει εμπορικά βιώσιμη. Τα στοιχεία που χρειάζονται είναι διαθέσιμα στο θαλασσινό νερό. Είναι επίσης μια διαδικασία που δεν παράγει τα ραδιενεργά απόβλητα της πυρηνικής σχάσης, είπε ο Κάμεν.