Ο Γιώργος Χατζηπαύλου είναι διακεκριμένος μαιευτήρας γυναικολόγος με εξειδίκευση στη Λαπαροσκοπική Χειρουργική. Κατάγεται από την Κύπρο και έχει ζήσει και εργαστεί στην Νότια Αφρική, στο Λονδίνο, αλλά και στην Κρήτη. Εδώ και πολλά χρόνια ζει και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Αθήνα.
Είχαμε την χαρά και την τιμή να τον συναντήσουμε και να έχουμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του για τη σύγχρονη Ελληνίδα, τις γεννήσεις στην Ελλάδα, αλλά και για την Γυναικολογία-Μαιευτική γενικότερα.

Κύριε Χατζηπαύλου, τι σας κέρδισε στην ειδικότητα της Γυναικολογίας; Σε ποιον τομέα της έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί;

Η Γυναικολογία και η Μαιευτική είναι η ειδικότητα που σχετίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό τόσο με την Παθολογία όσο και με την Χειρουργική, επομένως σαν ειδικότητα δεν είναι καθόλου βαρετή. Επιπλέον, η Μαιευτική είναι ειδικότητα της χαράς, γιατί έχει να κάνει με την έλευση νέων ανθρώπων στη ζωή. Κάθε φορά που ως γιατρός παίρνεις αγκαλιά ένα νεογέννητο μωράκι και το παραδίδεις στη μητέρα του, βιώνεις μία μεγάλη επιτυχία και μία μεγάλη χαρά. Χαίρεσαι μαζί με την οικογένεια. Και ευτυχώς στην ειδικότητα αυτή, σε αντίθεση με άλλες, έχουμε περισσότερες χαρές και πολύ λίγες στεναχώριες. Γι’ αυτό και έχω μεγάλη αδυναμία στην Γυναικολογία και τη Μαιευτική και ιδιαίτερα στον φυσιολογικό τοκετό που τείνει να περιορίζεται συνεχώς σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς έχουμε ένα πολύ αυξημένο ποσοστό των καισαρικών. Η τέχνη του φυσιολογικού τοκετού είναι αυτό που μου αρέσει περισσότερο, ακόμη και στις περιπτώσεις που είναι δύσκολος, όπως είναι ύστερα από μία καισαρική.

Ολο και περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν παιδί σε μεγαλύτερη ηλικία. Ποια είναι η φιλοσοφία σας για την μητρότητα όσον αφορά στα όρια ηλικίας; Πότε είναι η καλύτερη ηλικία για να αποφασίσει η γυναίκα να τεκνοποιήσει;

Η καλύτερη ηλικία για μία γυναίκα να τεκνοποιήσει είναι η ηλικία που η ίδια έχει τη δυνατότητα να το κάνει, που νιώθει έτοιμη, που έχει γνωρίσει τον άνθρωπό της. Αυτό έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν. Το 1980 οι γυναίκες έκαναν παιδιά στην ηλικία 20 με 30 χρόνων, το 2000 οι περισσότερες επέλεξαν να τεκνοποιήσουν ανάμεσα στα 25 με 35 τους χρόνια, και το 2020 τα όρια μετακινήθηκαν προς τα πάνω, αφού ο μέσος όρος προτιμούσε να κάνει παιδί 30 με 40 χρόνων. Οσο, δηλαδή, περνούν τα χρόνια οι γυναίκες επιλέγουν να μείνουν έγκυες σε μεγαλύτερη ηλικία. Αυτή τη στιγμή ο μέσος όρος είναι γύρω στα 35 τους χρόνια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι πότε η γυναίκα θα κάνει το πρώτο παιδί, αλλά το δεύτερο και το τρίτο, γιατί αν ξεκινήσει να κάνει παιδιά στα 35 ή στα 37 τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.

Μέχρι ποια ηλικία μπορεί να τεκνοποιήσει μια γυναίκα με ασφάλεια για την ίδια και το μωρό της;

Υπάρχουν πλέον πολλοί τρόποι να διαγνωστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εάν ένα παιδάκι είναι καλά ή όχι και οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους στην Ελλάδα παρακολουθούνται πάρα πολύ καλά και δεν κινδυνεύουν. Ωστόσο, όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει κανείς τόσο το καλύτερο.

Πόσες φορές επιτρέπεται μία γυναίκα να υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση και τι χρειάζεται να προσέχει την περίοδο της διαδικασίας;

Δεν συνδέονται η εξωσωματικές με αυξημένη πιθανότητα καρκίνου, γι’ αυτό και δεν υπάρχει όριο. Αν δηλαδή, μία γυναίκα έχει κάνει οκτώ εξωσωματικές και μία άλλη έχει κάνει τρεις, δεν κινδυνεύει η πρώτη να αναπτύξει καρκίνο περισσότερο από ό,τι κινδυνεύει η δεύτερη ή οποιαδήποτε άλλη γυναίκα. Ομως τα πράγματα δεν θα πρέπει να γίνονται βεβιασμένα, και η μία εξωσωματική να είναι απανωτά με την προηγούμενη.

Από ποιους παράγοντες εξαρτάται η επιτυχία μιας εξωσωματικής;

Η κάθε εξωσωματική πρωταρχικά βασίζεται στην ποιότητα δύο παραγόντων, του ωαρίου και του σπέρματος. Στη συνέχεια έχει πολύ μεγάλη σημασία το κέντρο της εξωσωματικής, οι βιολόγοι που δουλεύουν εκεί και τα υλικά που χρησιμοποιούνται. Η ίδια η διαδικασία της εξωσωματικής γίνεται πολύ σωστά στην Ελλάδα και εκεί δεν υπάρχει συνήθως κανένα πρόβλημα. Τέλος, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ηλικία της γυναίκας. Στην Γυναικολογία θεωρείται ότι η ηλικία των 39 ετών είναι μία ηλικία καμπής για τη γυναίκα, αφού στην ηλικία αυτή αρχίζουν να δυσκολεύουν τα πράγματα όσον αφορά στην τεκνοποίηση. Γι’ αυτό συνιστάται οι γυναίκες γύρω στην ηλικία των 35 ετών, εάν δεν είναι έτοιμες να κάνουν την οικογένειά τους να προχωρήσουν στην κατάψυξη ωαρίων, η οποία είναι μία διαδικασία που στην Ελλάδα γίνεται πολύ εύκολα.

Προσέχει τον εαυτό της η σύγχρονη Ελληνίδα όσον αφορά στον περιοδικό γυναικολογικό της έλεγχο;

Οι Ελληνίδες προσέχουν πολύ περισσότερο από τις γυναίκες σε πολλές άλλες χώρες, και αυτό οφείλεται, όχι μόνο στις ίδιες αλλά και στο κράτος. Στις Ελληνίδες δίνεται η δυνατότητα από το ίδιο το ελληνικό κράτος, το οποίο δικαιολογεί συχνές εξετάσεις όπως το τεστ Παπ ή ο υπέρηχος ή η μαστογραφία να ελέγχονται γυναικολογικά σε ετήσια τουλάχιστον βάση. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί σε κάποιες χώρες, επειδή για παράδειγμα οικονομικά συμφέρει περισσότερο η θεραπεία του καρκίνου από τον προληπτικό έλεγχο όλου του γυναικείου πληθυσμού, το κράτος δεν παρέχει δωρεάν τέτοιου είδους εξετάσεις κάθε χρόνο.

Ποιες είναι οι εξετάσεις που πρέπει να κάνει σε τακτική βάση η κάθε γυναίκα και από ποια ηλικία;

Κάθε γυναίκα πριν να γίνει σαράντα χρόνων θα πρέπει να κάνει μία μαστογραφία και από σαράντα ετών και μετά η μαστογραφία θα πρέπει να γίνεται μία φορά το χρόνο μαζί με υπέρηχο μαστού. Επίσης κάθε γυναίκα μία φορά τον χρόνο καλό θα είναι να επισκέπτεται τον γυναικολόγο της για να κάνει κολπικό υπέρηχο, υπέρηχο κοιλιάς, ψηλάφηση μαστού ή κάποιες άλλες εξετάσεις αν χρειαστούν.

Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του πατέρα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και στη διαδικασία του τοκετού; Συμμετέχουν οι νέοι μπαμπάδες στον τοκετό;

Στην Ελλάδα οι σύζυγοι συμμετέχουν και στην εγκυμοσύνη της γυναίκας, αλλά και στην διαδικασία του τοκετού. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης πρέπει να βρίσκονται δίπλα στη γυναίκα, να είναι υποστηρικτικοί, να έχουν υπομονή και κατανόηση, γιατί η ψυχολογία της γυναίκας αλλάζει πολύ εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών που συμβαίνουν στο σώμα της. Κατά τη διάρκεια του τοκετού μάλιστα, οι περισσότεροι μπαμπάδες είναι μέσα και βοηθάνε. Κι ας μην ξεχνάμε ότι ο ρόλος τους γίνεται ακόμη πιο σημαντικός και αναγκαίος από την στιγμή που θα γεννηθεί το μωρό και μετά.

Εχει επηρεάσει η πανδημία τα ζευγάρια και την γεννητικότητα στην Ελλάδα;

Το 1960 είχαμε 157.000 γεννήσεις στην Ελλάδα, το 1980 είχαμε 148.000 γέννες, το 2000 κατεβήκαμε στις 103.000 γέννες, το 2010 είχαμε 114.000, το 2015 γεννήθηκαν 91.000 παιδιά και το 2020 ο αριθμός κατέβηκε στις 85.000 γεννήσεις περίπου. Μάλιστα, το 2020 είχαμε και 131.084 θανάτους. Μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα υπογεννητικότητας. Αυτή μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι τα ζευγάρια δεν νιώθουν αρκετά ασφαλή ώστε να κάνουν οικογένεια, ή στο γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό των νέων ανθρώπων έχει μεταναστεύσει στο εξωτερικό, λόγω της οικονομικής κρίσης. Θεωρώ ότι έχει επηρεάσει την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα περισσότερο η οικονομική κρίση και ίσως λιγότερο ή πανδημία. Γιατί παρ’ όλο που υπήρξε ίσως την πρώτη χρονιά του Covid μία μείωση στις εγκυμοσύνες, την επόμενη χρονιά τα πράγματα ξαναγύρισαν στο φυσιολογικό. Ισως η υπογεννητικότητα να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Οταν μία χώρα έχει μόνο 80.000 γεννήσεις το χρόνο και ο μέσος όρος ζωής είναι τα 80 έτη αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα γήρανσης και μείωσης του πληθυσμού της. Σκεφτείτε ότι στην γείτονα Τουρκία γεννιούνται περίπου ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο.

Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της καριέρας σας;

Είναι κάθε φορά που προσπαθώ να σώσω ένα παιδάκι η μία γυναίκα. Το να προσφέρεις ζωή είναι αυτό που με συγκινεί περισσότερο.