Οσοι είναι πάνω από 50 χρόνων και έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα ή στην Κύπρο θα θυμούνται ασφαλώς την εσφαλμένη άποψη που είχαν αρκετοί Ελληνες για τους Ελληνοαμερικανούς, τους οποίους έσπευδαν να χαρακτηρίσουν αγαθούς και αφελείς. Τα χρόνια εκείνα ξύπνιοι και παντογνώστες εθεωρούντο οι ουσιαστικά καθυστερημένοι Ελληνες, ενώ οι επιτυχημένοι ομογενείς εθεωρούντο καθυστερημένοι και οπισθοδρομικοί.

Τα πράγματα ωστόσο έχουν αντιστραφεί προ πολλού και αφελείς και καθυστερημένοι θεωρούνται πλέον οι Ελληνες της Ελλάδας, ενώ οι ομογενείς έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τον μέσο όρο του «αμερικανικού ονείρου» σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας – επιχειρηματικής, επιστημονικής και πνευματικής. Πλέον η Ελλάδα ψάχνει στην Αμερική και στον υπόλοιπο Πλανήτη τα στελέχη που θα την διοικήσουν.

Η έλλειψη όμως αξιοκρατίας, μαζί με τον νεποτισμό και τη διαφθορά στην μικρή Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων ψυχών που μειώνονται συνεχώς, εμποδίζει την ευρεία αξιοποίηση των λαμπρών μυαλών και των επιτυχημένων επιχειρηματιών του Απόδημου Ελληνισμού. Πολλοί ακόμη «ξύπνιοι» εργολάβοι θέλουν να τσιμεντοποιήσουν μαζί με τη Μύκονο και τη Σαντορίνη και τα υπόλοιπα ελληνικά νησιά, πολλοί «ξύπνιοι» οικοπεδοφάγοι συνεχίζουν να καίνε τα δάση και ακόμη περισσότεροι «ξύπνιοι» καθηγητές πανεπιστημίων και διπλωμάτες «σπρώχνουν» με πονηρό τρόπο τα παιδιά τους σε θέσεις στις οποίες δεν είναι ικανά να ανταπεξέλθουν. Οι «ξύπνιοι» Ελληνες, που είναι αρκετοί, δεν θέλουν τους τίμιους, εργατικούς και ειλικρινείς ομογενείς να ανακατεύονται στα πόδια τους και να τους χαλάνε την «πιάτσα». Ομως, εκτός από εργατικότητα, επαγγελματισμό και ειλικρίνεια, οι Ελληνοαμερικανοί που επιστρέφουν στην Ελλάδα πρέπει να γνωρίζουν και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να συμπεριφερθούν στους Ελληνες για να επιτύχουν στο έργο τους.

Ας μας επιτραπεί να πάρουμε ως παραδείγματα δύο πολύ γνωστούς στην κοινή γνώμη Ελληνοαμερικανούς, τον Αντώνη Διαματάρη και τον Στέφανο Κασσελάκη, αφού προηγουμένως ζητήσουμε συγγνώμη από τις εκατοντάδες χιλιάδες των υπόλοιπων επίσης επιτυχημένων επιστημόνων, επιχειρηματιών, γιατρών, δικηγόρων, πολιτικών, καθηγητών πανεπιστημίων κλπ. της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας που δεν επιλέξαμε αυτούς.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε υφυπουργό Απόδημου Ελληνισμού τον εκδότη του δημοσιογραφικού συγκροτήματος του «Εθνικού Κήρυκα», Αντώνη Διαματάρη, όχι μόνο γιατί έζησε στο πετσί του τη σκληρή «Οδύσσεια» του αυτοδημιούργητου ομογενή, αλλά και γιατί μέσω των επιτυχημένων εκδόσεών του επικοινωνούσε καθημερινά με την Ομογένεια επί μισό αιώνα και γνώριζε τις πραγματικές ανάγκες και τα αιτήματά της. Με την ενέργειά του όμως αυτή ήταν σαν να έριχνε ο Πρωθυπουργός ένα αναμμένο σπίρτο μέσα σε μια δεξαμενή εύφλεκτης βενζίνης. Τη συνέχεια τη γνωρίζετε και αυτοί που του έριξαν τη λάσπη για να τον βγάλουν από τη μέση επειδή θα τους χαλούσε το φαγοπότι, ήταν οι αντιπολιτευόμενοι Συριζαίοι της «Αριστεράς και της Προόδου».

Οι ίδιοι αυτοί Συριζαίοι σήμερα τρώγονται μεταξύ τους «σαν τα σκυλιά» πάνω στο «πτώμα» του ΣΥΡΙΖΑ και ετοιμάζονται να «κατασπαράξουν» και τον Ελληνοαμερικανό αρχηγό τους Στέφανο Κασσελάκη. Δείχνουν ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το ποιος θα αρπάξει την πρωτοκαθεδρία στο κόμμα. Εφεραν στην Ελλάδα νύχτα και έκαναν αρχηγό τους πριν ξημερώσει τον επιτυχημένο στην Αμερική ομογενή, αλλά όπως αποδείχθηκε άσχετο με την ελληνική πολιτική πραγματικότητα, Στέφανο Κασσελάκη. Σήμερα οι «πρωτοκλασάτοι» του κόμματος ζητούν τη «σταύρωσή» του γιατί θέλει να τα αλλάξει όλα στο ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένου και του τίτλου του, που θέλει να τον μετατρέψει σε «ΣυΣυΑρ» (Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς). Από την πλευρά του ο κ. Κασσελάκης δείχνει να θέλει να τους απολύσει όλους. Μιλάμε για μια μετωπική αντιπαράθεση μεταξύ της σύγχρονης δυτικής κουλτούρας που εκπροσωπεί ο κ. Κασσελάκης και της παλιάς νοοτροπίας των Βαλκανίων που εκπροσωπεί ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα οδηγήσει πουθενά.

Διαφέρουν ριζικά

Οι δύο ανωτέρω ομογενείς διαφέρουν μεταξύ τους σαν την μέρα με τη νύχτα. Από τη μια πλευρά έχουμε τον σοβαρό και σταθερό στις αρχές και στους φίλους του Αντώνη Διαματάρη, ο οποίος παραιτήθηκε αμέσως από τον υπουργικό θώκο στο υπουργείο Εξωτερικών όταν κατηγορήθηκε ψευδώς, προκειμένου να μην δημιουργήσει προβλήματα στην κυβέρνηση που τον υπουργοποίησε. Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε τον Στέφανο Κασσελάκη να μην έχει σταθερό πολιτικό προσανατολισμό και να έχει κολλήσει παθιασμένα στην καρέκλα του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός και οι οπαδοί του κόμματός του. Η υπερ-προβολή των σεξουαλικών προτιμήσεών του, του πλούτου του και της πολυτελούς του διαβίωσης τον κατέστησαν ευάλωτο με δική του ευθύνη. Οι απότομες πολιτικές κινήσεις του δεν έδωσαν χρόνο στους επιτελείς και στους απλούς οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ να συγχρονιστούν μαζί του και πλέον όλοι στρέφονται εναντίον του. Τελικά, αν του πάνε καλά τα πράγματα, ίσως περιοριστεί στον ρόλο του ηγέτη κάποιου καινούργιου μικρού κόμματος προσωπικών του φίλων.

Συμπέρασμα

Τα παραδείγματα των δύο ανωτέρω ομογενών που επέστρεψαν στην Ελλάδα για να συμβάλλουν στην πρόοδό της, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι για να είναι αποτελεσματικοί οι Ελληνοαμερικανοί στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα σεμνοί και προσεκτικοί στα βήματά τους, ώστε να μην προκαλούν το κοινό αίσθημα. Ο κ. Διαματάρης κέρδισε λόγω της σταθερότητάς του και του σεβασμού του προς τους συμπατριώτες του. Προς τιμήν του την περασμένη Τετάρτη η ελληνική κυβέρνηση τον ξανακάλεσε για να αναλάβει την προεδρία στη ΔΕΠΑ Εμπορίας που διαχειρίζεται το φυσικό αέριο στην Ελλάδα.

Ο κ. Κασσελάκης έχασε γιατί προσπάθησε να επιβάλλει αλλαγές χωρίς σεβασμό και σοβαρότητα. Εκανε λάθος εκτιμήσεις τακτικής. Μόλις είχε παραιτηθεί ο Αλέξης Τσίπρας από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ του είχαμε προτείνει να παραιτηθεί από την καρέκλα του αρχηγού, μαζί με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, για να δοθεί η ευκαιρία συνεργασίας στην Κεντροαριστερά. Είχε «τυφλωθεί» όμως από τα πολλά φώτα και τα ακόμη περισσότερα χρώματα. Αν το είχε κάνει η Ελλάδα θα του άπλωνε σήμερα το χέρι για συνεργασία, όπως έκανε με τον κ. Διαματάρη. Δεν το έκανε και γι’ αυτό επαναλαμβάνουμε ότι προβλέπουμε πως θα τον διώξουν οι ίδιοι οι σύντροφοί του.