Οπως συχνά ασκούμε σκληρή κριτική εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης για διάφορα ευαίσθητα θέματα, με την ίδια ακριβώς έννοια αισθανόμαστε σήμερα την υποχρέωση να συγχαρούμε τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Το δικαιούται επειδή καυτηρίασε την εβδομάδα που μας πέρασε την απροκάλυπτα επιθετική συμπεριφορά του πρωθυπουργού των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ εναντίον της ελληνικής  Μακεδονίας και επειδή στη συνέχεια πάγωσε την κύρωση των μνημονίων της «Συμφωνίας των Πρεσπών» στην ελληνική Βουλή.

Υπήρξε πραγματικά επικίνδυνη η ανάρτηση του Ζάεφ στο twitter ότι η ποδοσφαιρική ομάδα των Σκοπίων ανήκει στη «Μακεδονία» και όχι στη «Βόρειο Μακεδονία», όπως ορίζει η «Συμφωνία των Πρεσπών». Επικίνδυνη και λόγω της δικαιολογίας που χρησιμοποίησε αργότερα, ότι έκανε λάθος επειδή είχε συνηθίσει μια ολόκληρη ζωή να χρησιμοποιεί το όνομα «Μακεδονία».

Με τη δικαιολογία ότι παρασύρθηκε σε δήθεν αθώο λάθος, γιατί σε ολόκληρη τη ζωή του είχε συνηθίσει να αποκαλεί το κρατίδιό του «Μακεδονία», ο Ζάεφ έθιξε ακριβώς τον πυρήνα του προβλήματος. Οι Σκοπιανοί ποτέ δεν εγκατέλειψαν τον στόχο τους ενώ οι Έλληνες τρώγονται μεταξύ τους και κλείνουν μάτια και αυτιά στην πραγματικότητα. Οι Σκοπιανοί από την εξέγερση του Ιλιντεν και ιδιαίτερα μετά την ήττα των σλαβο-κομμουνιστών στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, βίαζαν καθημερινά την ιστορία της Μακεδονίας και οι Έλληνες παρίσταναν ότι δεν άκουγαν. Εκμεταλλευόμενοι τους αμερικανο-ρωσικούς ανταγωνισμούς οι Σκοπιανοί επέβαλαν στη διεθνή κοινή γνώμη την άποψή τους. Την επέβαλαν ακόμη και στους Έλληνες με τη «Συμφωνία των Πρεσπών».

Εθνική αξιοπρέπεια

Η πρώτη πράξη εθνικής αξιοπρέπειας στο Σκοπιανό υπήρξε ο γενικός ξεσηκωμός του Ελληνισμού την περίοδο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ακολούθησε το βέτο του Κώστα Καραμανλή εναντίον της αδιαλλαξίας των Σκοπίων στη συνάντηση του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Η τρίτη πράξη ολοκληρώθηκε προ ημερών, με το «βέτο» του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσω του παγώματος της επικύρωσης της «Συμφωνίας των Πρεσπών» στην ελληνική Βουλή.

Στα μάτια ωστόσο ορισμένων Αμερικανών δημιουργείται έτσι ένα ψευτο-δίλημμα. Με βάση το πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, περί αμερικανικών κυρώσεων εναντίον όσων επιβουλεύονται τη «Συμφωνία των Πρεσπών», ποιος τελικά είναι υποψήφιος για κυρώσεις: Ο Ζάεφ που συνεχίζει να παραβιάζει τη «Συμφωνία των Πρεσπών», ή ο Μητσοτάκης που την «παγώνει» επειδή ακριβώς την παραβιάζει ο Ζάεφ;

Με άλλα λόγια θεωρούν οι φίλοι μας Αμερικανοί ότι επιστρέφουμε πάλι στο χαοτικό σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε στα Βαλκάνια των φυλετικών, εθνικών και θρησκευτικών ανταγωνισμών. Το χάος όμως αυτό εντάθηκε τελευταία γιατί η Ουάσιγκτον ουσιαστικά έδωσε τα πάντα -όνομα, ταυτότητα, γλώσσα κ.λπ.- στα Σκόπια και τίποτα στους υπόλοιπους ιστορικούς ένοικους του αρχαίου χώρου που ονομάζεται Μακεδονία. Η Ουάσιγκτον βοήθησε τους Σκοπιανούς να θεωρούνται από τη διεθνή κοινή γνώμη ως οι μοναδικοί «Μακεδόνες» στα Βαλκάνια και τώρα με το Προεδρικό Διάταγμα του Μπάιντεν προσπαθεί να διορθώσει με μεγάλη καθυστέρηση τα πράγματα. Στην ιστορική Μακεδονία δεν υπάρχουν μόνο Σκοπιανοί. Στο νότιο τμήμα της, που είναι το μεγαλύτερο, κατοικούν Έλληνες, στο βορειοανατολικό κατοικούν Βούλγαροι και στο βορειοδυτικό Αλβανοί.

Έτσι, εφόσον συμφωνήσουμε όλοι μας, Έλληνες και υπόλοιπος κόσμος, να αποκαλούμε τους Σκοπιανούς «Βόρειους Μακεδόνες» ή «Σλαβομακεδόνες», είναι υποχρεωτικό να υπάρξει μια καινούργια «Συμφωνία των Πρεσπών» που θα πρέπει να μιλάει και για «Νότιους Μακεδόνες» ή «Ελληνες Μακεδόνες», για «Βούλγαρους Μακεδόνες», για «Αλβανούς Μακεδόνες» κ.λπ.

Σίγουρα στο μέλλον θα γίνει αυτό, αλλά μέχρι τότε η «Συμφωνία των Πρεσπών» θα πρέπει να παραμείνει παγωμένη επ' αόριστον και μπράβο στον Μητσοτάκη που το ξεκίνησε αυτό. Κάτω από μια ζωτικής σημασίας προϋπόθεση όμως: Ο Ελληνισμός του εξωτερικού και οι ελληνικές πρεσβείες θα πρέπει να παρακολουθούν στενά και να αντιδρούν σε κάθε παραβίαση, σε ολόκληρο τον κόσμο, από όπου και αν προέρχεται, της ιστορικής ισορροπίας στην ευρύτερη «Μακεδονία» που σήμερα μοιράζονται οι Έλληνες, οι Σκοπιανοί, οι Βούλγαροι και οι Αλβανοί. Για να μην μπορεί ο κάθε Ζάεφ να δηλώνει «Μακεδόνας» χωρίς έλεγχο και για να μπορούν οι Καστοριανοί, οι Κοζανίτες, οι Θεσσαλονικείς και οι Δραμινοί της Νέας Υόρκης, του Μόντρεαλ, του Λονδίνου και της Μελβούρνης, να λένε ότι είναι «Μακεδόνες» χωρίς να ντρέπονται. Οι Σκοπιανοί δούλεψαν και πρέπει να δουλέψουμε και εμείς.

Οι κακοί σύμβουλοι

Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα την περίοδο αυτή στο υπουργείο Εξωτερικών επικρατεί αδράνεια λόγω βασικά των προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών του υπουργού Νίκου Δένδια και των μεθόδων που χρησιμοποιεί για να τις ικανοποιήσει. Φιλοδοξίες και μέθοδοι που είχαν τελικά σαν συνέπεια την πρόσφατη ουσιαστική απόσυρσή του από την «πρώτη σελίδα» των εθνικών μας θεμάτων.

Δεν είμαστε σίγουροι αν η αυτοκαταστροφική αυτή πολιτική συμπεριφορά του Κερκυραίου πολιτικού οφείλεται σε κακούς συμβούλους ή σε ραδιούργους πρέσβεις του στενού του περιβάλλοντος, που απλώς ήθελαν να μετατεθούν σε πρεσβείες όπως αυτή του Λονδίνου ή του Βατικανού. Στην πρώτη οι άνθρωποι του Δένδια αντικατέστησαν, μεταξύ άλλων, στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών με πανεπιστημιακές περγαμηνές, μεταπτυχιακό τίτλο, 5-6 ξένες γλώσσες, τεράστια εμπειρία κ.λπ. με άσχετο… αστυνομικό, επειδή δεν τους έκανε τα ρουσφέτια και επειδή είχε την τιμιότητα και το θάρρος να αποκαλύψει οικονομικά σκάνδαλα της πρεσβείας. Στο Βατικανό, που περπατιέται από τη μία άκρη μέχρι την άλλη σε 10 λεπτά της ώρας, μαζί με τον επίσης φίλο του Δένδια, πρέσβη, πίνουν αμέριμνοι τον ιταλικό εσπρέσο τους συγγενής συνταξιούχου υψηλόβαθμου στελέχους του υπουργείου και… 4 ακόμη υπάλληλοι, ενώ σε άλλες ζωτικής σημασίας πρεσβείες μας για να βγάλεις διαβατήριο περιμένεις πολλούς μήνες λόγω έλλειψης προσωπικού.

Όπως όμως και να έχουν τα πράγματα, το μεγάλο βάρος της παρακολούθησης και καυτηριασμού της επεκτατικής πολιτικής των Σκοπίων στα ξένα Μέσα Ενημέρωσης, συνέδρια, εκδηλώσεις κ.λπ. πέφτει στις πλάτες της Ομογένειας, χρέος της οποίας είναι να απαιτήσει από τους Έλληνες διπλωμάτες να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα.

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.