Με κάθε σεβασμό προς την πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αμερικής κα Στέλλα Κοκόλη και τον πρώην πρόεδρο του Πανηλειακού Συλλόγου Νέας Υόρκης κ. Κωνσταντίνο Λυκογιάννη, θέλουμε να τους συγχαρούμε για τις εξαιρετικές προτάσεις τους πριν μια εβδομάδα μέσω του «Εθνικού Κήρυκα», σχετικά με τον εκπαιδευτικό ρόλο που πρέπει να παίζει η ελληνοαμερικανική οργάνωση AHEPA. Η κίνησή τους αυτή δίνει ελπίδες στους ομογενείς και άλλων χωρών, όπως η Βρετανία από την οποία σας στέλνουμε τα «Γράμματά» μας, ότι κάποτε μπορεί να ασχοληθούν με τα θέματα της παιδείας των ομογενών και οι μεγάλες οργανώσεις των Ελλήνων του εξωτερικού. Μέχρι σήμερα ελάχιστες το κάνουν.

Πραγματικά, όταν μια ομογενειακή οργάνωση διεκδικεί πρωτεία για το έργο της και δεν αποτελεί απλή «γλάστρα» στα επικοινωνιακά παιχνίδια των κυβερνήσεων της Αθήνας, είναι αδιανόητο να μην προτάσσει στις προτεραιότητές της το μεγάλο θέμα της ελληνικής παιδείας των ομογενών, στη στενή και την ευρεία της έννοια, στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα για να συμπεριληφθούν όλες οι γενιές.

Η AHEPA, χωρίς να είναι αποκλειστικά δική της η ευθύνη, εκτός από το ότι δεν ασχολείται με την Παιδεία, δεν έχει προσπαθήσει επί πολλές δεκαετίες να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο όχι δυστυχώς πολύ σοβαρό πλέγμα συνεργασίας Αθήνας, Λευκωσίας και Ομογένειας, για την προώθηση και των υπόλοιπων εθνικών θεμάτων του Ελληνισμού.

Σήμερα όμως, μετά από μια μεγάλη περίοδο απραξίας και εφησυχασμού σε δάφνες του παρελθόντος, έχει την ευκαιρία, την ευνοούν οι συνθήκες και διαθέτει τη δυναμική για να αναβαθμίσει ουσιαστικά τη θέση της και να μην αρκείται σε χαμόγελα και βραβεία, σαν αυτά που εισέπραξε στο πρόσφατο συνέδριό της στην Αθήνα.

Πουθενά δεν διαβάσαμε, δυστυχώς, για συγκεκριμένες συζητήσεις στο συνέδριο της AHEPA, με στόχο τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για συγκεκριμένα ελληνοαμερικανικά προγράμματα στα ζητήματα της Παιδείας και των άλλων εθνικών θεμάτων. Γι' αυτό και δίνουμε σήμερα συγχαρητήρια στη Στέλλα Κοκόλη και στον Κωνσταντίνο Λυκογιάννη.

Θερμά συγχαρητήρια επίσης αξίζει και ο κυπριακής καταγωγής ομογενής Τάσος Ζαμπάς, ο οποίος μέσω του προσωπικού του φίλου γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ φαίνεται ότι κάνει περισσότερη δουλειά για την Ελλάδα από ό,τι πολλοί άλλοι βραβευμένοι με τιμητικές πλακέτες. Ο Μενέντεζ βρέθηκε τις μέρες αυτές στην Ελλάδα και παρ’ όλο που κινδύνεψε να πέσει στο κεφάλι του ολόκληρο… δένδρο σε αθηναϊκό εστιατόριο, πίσω από τη Μητρόπολη Αθηνών, δείχνει αποφασισμένος να κυνηγήσει τον Ταγίπ Ερντογάν.

Οι «Ταλιμπάν» του Δένδια

Το «ψάρι» όμως «βρωμάει» πάντα από το «κεφάλι» και σε ό,τι αφορά τα θέματά μας από τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας και τους «Ταλιμπάν» που έχει μαζέψει γύρω του. Οι αυλοκόλακες αυτοί -προσωπικοί σύμβουλοι και πρέσβεις με παρακρατικές νοοτροπίες που έχουν καταλάβει τα νευραλγικά πόστα στο υπουργείο και σε πρεσβείες του εξωτερικού- προσπαθούν με διάφορα επικοινωνιακά τρυκ να εμφανίσουν το αφεντικό τους Νίκο Δένδια ως διάδοχο του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Νέα Δημοκρατία και στην κυβέρνηση. Στην προσπάθειά τους αυτή χρησιμοποιούν ακόμη και αθέμιτα μέσα που υπονομεύουν τον Πρωθυπουργό, με αποτέλεσμα το πολιτικό κλίμα σήμερα στην Αθήνα να θυμίζει περίπου την εποχή που ο Αντώνης Σαμαράς ανέτρεψε πριν χρόνια την κυβέρνηση του πατέρα του Πρωθυπουργού, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Την περίοδο αυτή η ομάδα των διπλωματών που πλαισιώνει τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί υπέρ του προϊσταμένου της και της πολιτικής καριέρας του την ανθρωπιστική επιχείρηση της Ελλάδας για τον απεγκλωβισμό από την άναρχη Καμπούλ των Αφγανών συνεργατών της Αθήνας. Όλες οι σχετικές ανακοινώσεις του υπουργείου Εξωτερικών υπογραμμίζουν ότι οι ενέργειες στο θέμα αποτελούν προσωπικές πρωτοβουλίες του κ. Δένδια. Ολα γίνονται «κατόπιν εντολών του κ. Δένδια».

Για την οργάνωση όμως του πλαστού αυτού σκηνικού υπέρ του αφεντικού τους, οι «Ταλιμπάν» του Υπουργού Εξωτερικών σπατάλησαν κρίσιμο χρόνο -πάνω από μια εβδομάδα- με αποτέλεσμα να θέσουν σε θανάσιμο κίνδυνο τους φίλους της Ελλάδας στην Καμπούλ. Με μεγάλη καθυστέρηση και όταν πλέον είχαν κλείσει οι δρόμοι προς το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας του Αφγανιστάν και ενώ οι δυτικές δυνάμεις έδιωχναν τους υπηκόους τους μακριά από τις πύλες του αεροδρομίου λόγω πληροφοριών για επικείμενες τρομοκρατικές επιθέσεις, έφτασε στη χαώδη Καμπούλ Ελληνας διπλωμάτης από το Πακιστάν για να εντοπίσει, να εκδώσει βίζες και να βγάλει από το Αφγανιστάν τους φίλους της Ελλάδας. Αμέσως όμως μετά την άφιξή του στην Καμπούλ άρχισαν οι επιθέσεις αυτοκτονίας με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες στο αεροδρόμιό της. Δέκα περίπου ήταν Αμερικανοί.

Αν η κινητοποίηση του Ελληνα διπλωμάτη είχε γίνει έγκαιρα, λίγες μόνο μέρες νωρίτερα, οι φίλοι μας Αφγανοί που κινδυνεύουν επειδή συνεργάστηκαν μαζί μας, θα μπορούσαν να βρίσκονται ήδη ανάμεσα στις 82 χιλιάδες των τυχερών που φυγαδεύτηκαν από την Καμπούλ με δυτικά αεροπλάνα. Την περασμένη Πέμπτη όμως που γράψαμε τις γραμμές αυτές, το αεροδρόμιο της Καμπούλ ήταν απροσπέλαστο και είχε ήδη μπλοκαριστεί ακόμη και το χερσαίο πέρασμα διαφυγής από το Αφγανιστάν στο Πακιστάν, στο σημείο Spin Boldak. Όλες οι ελληνικές πρεσβείες ζητούσαν από τις χώρες που ακόμη διέθεταν στρατιωτικές αποστολές και διπλωμάτες στο Αφγανιστάν να βοηθήσουν στον εντοπισμό και τη διάσωση των φίλων της Ελλάδας, αλλά η κατάσταση ήταν τραγική για όλους. Την ίδια ώρα η κρατική τηλεόραση της ΕΡΤ στην Ελλάδα μετέδιδε ότι ήδη ορισμένοι Αφγανοί διέφυγαν στην Ελλάδα, «ξεχνώντας» να αναφέρει ότι το έκαναν μόνοι τους επειδή ήδη διέθεταν διαβατήρια και βίζες από καιρό, επειδή συνεργάζονταν με το ΝΑΤΟ κ.λπ. και ότι σε κάθε περίπτωση δεν έφυγαν από την Καμπούλ μετά από «ενέργειες του κ. Δένδια».

Σήμερα ευχόμαστε ολόψυχα από το συνήθως βροχερό Λονδίνο να πετύχει ο Ελληνας διπλωμάτης στην πολύ δύσκολη και αδικαιολόγητα καθυστερημένη αποστολή του στην Καμπούλ. Του απέμεινε ελάχιστος χρόνος, μέχρι τις 31 Αυγούστου που έχουν προθεσμία οι δυτικοί και οι Αφγανοί συνεργάτες τους να εγκαταλείψουν το Αφγανιστάν. Την ενδεχόμενη αποτυχία του θα πρέπει την χρεωθούν προσωπικά ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και οι «Ταλιμπάν» του στο υπουργείο Εξωτερικών γιατί τον έστειλαν εκεί «κατόπιν εορτής». Η ενδεχόμενη επιτυχία του που θα μας χαροποιήσει όλους,  σίγουρα δεν θα επιτευχθεί «κατόπιν ενεργειών του κ. Δένδια».

Η Ελλάδα ωστόσο φαίνεται ότι είναι χώρα στην οποία μπορούν να συμβούν τα πάντα όταν υπάρχει χρήμα. Δύο ελληνικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) προσφέρθηκαν να υποκαταστήσουν το ελληνικό κράτος και το υπουργείο Εξωτερικών του και να φυγαδεύσουν από την Καμπούλ στην Ελλάδα τους εγκλωβισμένους Αφγανούς φίλους και μάλιστα με ναυλωμένο πολιτικό αεροπλάνο. Η πρότασή τους που φαίνεται σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες ότι έγινε δεκτή από τους «ταλιμπάν» του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, περιέχει τον όρο ότι μαζί με τους Αφγανούς συνεργάτες της Ελλάδας να πρέπει να μεταφερθούν με το ίδιο αεροπλάνο στην Αθήνα και 150 διάσημες Αφγανές που θέλουν να δραπετεύσουν από το Αφγανιστάν.

Αν συμβεί αυτό, ο κ. Δένδιας θα πρέπει να εξηγήσει γιατί  δύο ελληνικές ΜΚΟ κατόρθωσαν να προσγειώσουν ιδιωτικό αεροπλάνο στο εξαιρετικά επικίνδυνο αεροδρόμιο της Καμπούλ για να παραλάβουν ανενόχλητες τους αντιπάλους των Ταλιμπάν, όταν δεν μπορούσαν να κάνουν το ίδιο η ελληνική και πάρα πολλές άλλες κυβερνήσεις. Οι τελευταίες δημοσιογραφικές πληροφορίες λένε ότι οι πλούσιοι Αφγανοί και Αφγανές που θέλουν να διαφύγουν από τη χώρα τους στο εξωτερικό, πληρώνουν εκατομμύρια σε δωροδοκίες για να το πετύχουν αυτό.

Από πλευράς μας δεν πιστεύουμε ότι είναι ποτέ δυνατόν το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών να λάβει μέρος σε υπόγειες και παράνομες οικονομικές δοσοληψίες του είδους αυτού. Σίγουρα όχι «κατόπιν εντολής του κ. Δένδια». Από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποτε όλοι σχεδόν οι «σοβαροί» μαφιόζοι της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έγιναν… «Ελληνες» πολίτες με ελληνικά διαβατήρια που τους τα χορηγούσαν οι πρεσβείες μας…

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.