Ούτε στα «ψιλά γράμματα» των Μέσων Ενημέρωσης δεν πέρασαν η πρώτη επέτειος του σκανδάλου «Κατάργκέιτ» στην Ευρώπη την περασμένη Τετάρτη και τα καυστικά σχόλια ευρωβουλευτών στο Στρασβούργο, για την καθυστέρηση της εκδίκασης της κατηγορίας περί δωροδοκίας εκ μέρους του Κατάρ προς την Ελληνίδα πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωβουλής Εύας Καιλή.

Τριάντα χιλιάδες περίπου είναι οι επαγγελματίες λομπίστες που τριγυρίζουν με βαλιτσάκια στους διαδρόμους των Βρυξελλών και είναι άγνωστο πόσα από αυτά περιέχουν ζεστό χρήμα για το «λάδωμα» των αξιωματούχων της «Ενωμένης Ευρώπης», υπογράμμισε ένας από τους ευρωβουλευτές. Στην πραγματικότητα όμως οι λομπίστες είναι πολύ περισσότεροι. Ο καθένας μπορεί στην πράξη να μεσολαβήσει για την προώθηση συμφερόντων στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να πληρωθεί με διάφορους τρόπους, είτε με «μαύρα κάτω από το τραπέζι», είτε με κάποιο αξίωμα, πρόσληψη, μετάθεση κ.λπ.

Λομπίστες όμως, επαγγελματίες και μη, υπάρχουν παντού σε όλα τα κέντρα εξουσίας, σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ουάσιγκτον υπάρχουν χιλιάδες, με σημαντικό τμήμα από αυτούς να έχουν δηλωθεί επίσημα ως «πράκτορες» ξένων κυβερνήσεων και άλλων ξένων συμφερόντων. Στην Αθήνα όλοι είναι …λομπίστες και μάλιστα ορισμένοι εξ αυτών έχουν «θεσμοποιηθεί» και αναδειχθεί σε κορυφαία στελέχη της ελληνικής πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, ακαδημαϊκής και εκκλησιαστικής ελίτ.

Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, οι επαγγελματίες λομπίστες δεν αποκαλύπτουν τα ονόματα των πελατών τους και έχουν τους λόγους τους γι’ αυτό. Τις σπάνιες φορές που το κάνουν διαπιστώνει κανείς ανάγλυφα ότι τα συστήματα της διαπλοκής στην Αθήνα και στην Κύπρο αποτελούνται από συγκοινωνούντα δοχεία που περιλαμβάνουν τα ίδια κορυφαία ονόματα. Μέσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, πολιτικοί, ηγετικά στελέχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθηγητές σε μεγάλα πανεπιστήμια και επιχειρηματίες που συνασπίζονται σε οργανώσεις και συλλόγους με σκοπό να «βοηθήσουν» δήθεν την Ελλάδα και την Κύπρο. Φτάνουμε χωρίς ενδοιασμό μέχρι του σημείου να πούμε ότι ορισμένες φορές οι σχέσεις της Ελλάδας με τις άλλες χώρες μπορεί να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα επιχειρηματικά συμφέροντα συγκεκριμένων συμπατριωτών μας. Πληρώνει δηλαδή ολόκληρος ο ελληνικός λαός για να ωφελούνται ορισμένοι μόνο διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες.

Follow the money

Ας αναφερθούμε σε αυτά που είναι γνωστά αλλά δεν ομολογούνται δημόσια.

Δεν είμαστε ήρωες. Θα αναφερθούμε μόνο στο πιο χοντρό παιχνίδι που παίζεται κατά τη γνώμη μας την περίοδο αυτή στην Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή που αφορά άμεσα όλους τους μεγάλους επιχειρηματίες της Ομογένειας, της Ελλάδας και της Κύπρου.

Σας κάνει εντύπωση που η μεγαλύτερη αντίδραση στην πρόσφατη επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα δεν προήλθε από την κατακερματισμένη κεντροαριστερή αντιπολίτευση , αλλά από τα «σπλάχνα» της δεξιάς διαπλοκής;

Λίγες μέρες πριν την επίσκεψη Ερντογάν ξιφούλκησε εναντίον του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος τριάντα χρόνια πριν έριξε τον τότε πρωθυπουργό και ευεργέτη του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με τη «συμπαράσταση» ορισμένων επώνυμων Ελληνοαμερικανών. Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα χτύπησε συντονισμένα τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Πρόσκληση να επισκεφτεί την Τουρκία εκτός από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας έλαβε ταυτόχρονα και ο δελφίνος της Νέας Δημοκρατίας που συχνά «συγγενεύει» πολιτικά με τους Σαμαρά και Καραμανλή, ο υπουργός Αμυνας της Ελλάδας Νίκος Δένδιας. Τον προσκάλεσε ο Τούρκος Υπουργός Αμυνας για να… επιθεωρήσουν τα έργα ανοικοδόμησης των περιοχών της νοτιοανατολικής Τουρκίας που επλήγησαν από τους καταστροφικούς σεισμούς.

Πρόκειται για συμπτώσεις, ή για καλοστημένο σενάριο με κοινό παρονομαστή τον φιλότουρκο Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο;

«Follow the money» είναι κατά τη γνώμη μας η απάντηση. Με τη Δύση να υποχωρεί σταδιακά στην Ουκρανία και τη Ρωσία να παγιώνει την κατάκτηση των ρωσόφωνων ουκρανικών περιοχών, πλησιάζει η ώρα που θα πρέπει να προχωρήσουν τα κολοσσιαία έργα ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης αυτής χώρας. Οι διάφοροι μεγάλοι επιχειρηματικοί «παίκτες», μεταξύ των οποίων και οι ελληνικοί και κυπριακοί, πιάνουν από τώρα στρατηγικές θέσεις και κάνουν τις κατάλληλες συμμαχίες.

Ουκρανία

Για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας τον πρώτο λόγο θα τον έχει η Ουάσιγκτον και ακολουθούν οι Βρυξέλλες και η γειτονική Τουρκία που διατηρεί καλές σχέσεις με το Κίεβο. Σφήνα ανάμεσά τους μπαίνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η Αρχιεπισκοπή Αμερικής που επίσης διατηρούν καλές σχέσεις με το Κίεβο, την Εκκλησία του οποίου απέσπασαν από το Πατριαρχείο Μόσχας. Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής και το Οικουμενικό Πατριαρχείο διατηρούν όμως ταυτόχρονα άριστες σχέσεις και με την Ουάσιγκτον και με την Άγκυρα, καθότι είναι σε θέση να «ρυθμίζουν» κατά το δοκούν το μεγαλύτερο τμήμα του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού «ειδικού βάρους» της ελληνοαμερικανικής κοινότητας στην Ουάσιγκτον.

Ρωσία

Μετά τη λήξη του πολέμου με την Ουκρανία, για να πάρουν οι Ελληνες δουλειές στην κατακτημένη από τους Ρώσους ανατολική Ουκρανία, ή και στην ίδια τη Ρωσία και τις χώρες που επηρεάζει, θα μπορούν να το κάνουν αυτό ευκολότερα μέσω συμπράξεων με την Αγκυρα που διατηρεί εξίσου καλές σχέσεις με το Κίεβο και τη Μόσχα.

Τουρκία

Για τη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών στην ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης από τους σεισμούς Τουρκίας, τα πράγματα είναι πιο απλά. Οι πονηροί Τούρκοι προσκαλούν και τον Νίκο Δένδια μαζί με τους Ελληνες επιχειρηματίες που τον στηρίζουν, προκειμένου να διεισδύσουν στα εσωτερικά των πολιτικο-επιχειρηματικών ανταγωνισμών της Αθήνας. Η τρέχουσα ύφεση στις σχέσεις Αθήνας – Αγκυρας θα επιτρέψει τις ελληνοτουρκικές επιχειρηματικές συνεργασίες. Για να πάρει μια δουλειά στην Τουρκία κάποιος Ελληνας επιχειρηματίας, μπορεί επίσης να προωθηθεί και από το τρίγωνο Οικουμενικό Πατριαρχείο – Αρχιεπισκοπή Αμερικής – αμερικανική κυβέρνηση.

Μέση Ανατολή

Ολα αυτά δείχνουν λοιπόν ότι στους χειρισμούς των εθνικών θεμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει λυμένα τα χέρια. Προεκλογικά συγκρούστηκε πάλι με τις διαπλεκόμενες ομάδες Σαμαρά και νίκησε. Η σύγκρουση με τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο και τους ανθρώπους του που έχουν απευθείας πρόσβαση στον Ταγίπ Ερντογάν και στους προέδρους των ΗΠΑ, είναι όμως πιο περίπλοκη.

Με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη συμφώνησε όμως ουσιαστικά και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος διέρρευσε και με τον τρόπο αυτό επισημοποίησε την άποψη της ελληνικής κυβέρνησης εναντίον του κ. Ελπιδοφόρου.

Γλυπτά

Με την ίδια έννοια, λομπίστες των Αγγλων είναι και όσοι Ελληνες υποστηρίζουν τον δανεισμό και όχι την πλήρη και μόνιμη επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απορρίπτει κάθε δανεισμό, αλλά αυτοί εξακολουθούν να θολώνουν τα νερά.

Γενοκτονίες

Εμμεσοι λομπίστες των Τούρκων είναι και όσοι αμελούν να φέρουν στην επιφάνεια το σοβαρό θέμα της Γενοκτονίας των Ποντίων και γενικά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης από τους Τούρκους. Ο θεσσαλονικιός εβραϊκής καταγωγής Αλβέρτος Μπουρλά της εταιρείας Pfizer, επετέθη εναντίον των προέδρων των τριών μεγαλύτερων πανεπιστημίων της Αμερικής ΜΙΤ, Χάρβαρντ και Πενσυλβάνιας, όταν αμφισβητήθηκε το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους ναζί του Χίτλερ. Τον Μπουρλά τον βράβευσαν ομογενείς και Ελλαδίτες και μπορούν εύκολα να τον συμβουλευτούν για το τι πρέπει να κάνουν όσοι ενδιαφέρονται για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Κυπριακό

Λομπίστες των Τούρκων είναι και αυτοί που δεν συσχετίζουν την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Πρόκειται για περιπτώσεις με τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά η Δύση ξεσηκώθηκε σύσσωμη μόνο εναντίον της Μόσχας και όχι εναντίον και της Αγκυρας. Αντί να διαμαρτυρηθούν, οι περί την Αρχιεπισκοπή Αμερικής ομογενείς αναρωτιούνται ακόμη αν ο «χασάπης» της Κύπρου Χένρι Κίσιντζερ πρέπει να αθωωθεί ή όχι επειδή υπήρξε φίλος επώνυμου Ελληνοαμερικανού.

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.