Οι καταστροφικοί σεισμοί στην Τουρκία πριν λίγους μήνες έδωσαν την ευκαιρία στην Ουάσιγκτον να πείσει την Αγκυρα ότι ενδέχεται να κερδίσει αυτά που θέλει στο Αιγαίο, τη Θράκη, την Κύπρο και την υπόλοιπη Ανατολική Μεσόγειο, με το χαμόγελο και όχι με τις κάθε είδους παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας.

Ο Ταγίπ Ερντογάν σταμάτησε τις προκλητικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, αλλά δεν σταμάτησε τις επιθετικές ενέργειές του εναντίον της Κύπρου. Επιπλέον δεν έπαψε ούτε στιγμή να επαναλαμβάνει ότι οι στόχοι του στο Αιγαίο, στη Θράκη, στην Κύπρο κλπ. παραμένουν αναλλοίωτοι.

Ο Τούρκος ηγέτης και αυτοί που τον στηρίζουν στη Δύση ακολουθούν κατά τη γνώμη μας στις σχέσεις τους με την Αθήνα και τη Λευκωσία το μοντέλο της Συμφωνίας των Πρεσπών. Με βάση το μοντέλο αυτό, οι Σκοπιανοί μετά από ένα περίπου αιώνα επίμονων προσπαθειών πήραν τελικά από τους Ελληνες αυτά που ήθελαν. Στο πλαίσιο αυτό ο Ερντογάν μετέτρεψε στην πράξη την αδυναμία στην οποία περιήλθε λόγω των καταστροφικών σεισμών, της κακής οικονομίας κλπ., σε «Δούρειο Ιππο» για την κατάληψη της ελληνικής και κυπριακής «Τροίας».

Στην ίδια περίπου έκρυθμη κατάσταση με την Τουρκία βρίσκεται πλέον και η Ελλάδα, μετά τις θηριώδεις πυρκαγιές και πλημμύρες του φετινού καλοκαιριού. Η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να αναθεωρήσει τις προτεραιότητές της και ζητάει βοήθεια από το εξωτερικό. Αυτό όμως δεν την απαλλάσσει καθόλου από την υποχρεωμένη να ακολουθήσει το παράδειγμα της Τουρκίας και να μην υποχωρήσει και αυτή ούτε χιλιοστό από τις εθνικές γραμμές της. Οποιαδήποτε υποχώρηση σήμερα σε θέματα εθνικά και ηθικής τάξης θα σημαίνει πολιτική αυτοκτονία για αυτόν που θα την κάνει, είτε είναι Τούρκος, είτε Ελληνας.

Θα φέρουμε ως αρνητικό παράδειγμα το Κυπριακό, το οποίο η διεθνής κοινότητα προσπαθεί μονίμως με ανήθικο τρόπο να υποβαθμίσει καλυπτόμενη πίσω από τον ΟΗΕ. Πριν λίγες μέρες βγήκε ξαφνικά ο καθηγητής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Χρήστος Ροζάκης που εκπροσωπεί την ελίτ των Αθηνών και υποστήριξε ότι η Ελλάδα …βαρέθηκε να περιμένει την επίλυση του κυπριακού προβλήματος και πρέπει να προχωρήσει χωρίς τη Λευκωσία σε συμφωνίες με την Τουρκία.

Η θέση αυτή είναι ανήθικη, αν αναλογιστούμε ότι για λόγους ηθικής οι ΗΠΑ μαζί με ολόκληρο τον δυτικό κόσμο και την Ελλάδα εννοείται, έχουν σχεδόν κηρύξει ανοιχτό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας επειδή έκανε στην Ουκρανία ακριβώς το ίδιο που έκανε η Τουρκία στην Κύπρο.

Ακριβώς την ίδια δικαιολογία με τους Ρώσους, για την προστασία των συμπατριωτών τους, χρησιμοποίησαν και οι Τούρκοι όταν εισέβαλαν στην Κύπρο το 1974, αλλά δεν είδαμε την Ουάσιγκτον ή κάποια άλλη δυτική χώρα να υψώνει τη γροθιά εναντίον της Τουρκίας.

Για τους δυτικούς η Ρωσία ήταν καλή όσο κυβερνούσε ο Μπόρις Γιέλτσιν, επειδή τους άφηνε να κάνουν κουμάντο μέσα στη χώρα του. Οταν ήρθε ο σκληρός εθνικιστής  Βλαντιμίρ Πούτιν στο Κρεμλίνο του κήρυξαν τον πόλεμο γιατί δεν τους άφησε να κάνουν ό,τι θέλουν στη Ρωσία. Στην ανατολική Μεσόγειο οι ΗΠΑ έχουν μεν τη στήριξη της Ελλάδας εναντίον της Ρωσίας, αλλά διαχρονικά χρειάζονται την Τουρκία περισσότερο από την Ελλάδα και την Κύπρο, λόγω της γεωγραφικής της θέσης και του μεγάλου στρατού και πληθυσμού της.

Για να μην υπάρξουν παρατράγουδα από καμία πλευρά, οι αρμόδιοι των εμπλεκόμενων κρατών φρόντισαν να αποδυναμώσουν την οργανωμένη ελληνοαμερικανική κοινότητα και την εκκλησία της, σε σημείο να στηρίζει με την αδράνειά της ουσιαστικά τις τουρκικές θέσεις αντί για τις ελληνικές. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελούν οι «θερμές» σχέσεις του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου με την Αγκυρα.

Κάτω από συνθήκες του είδους αυτού η Ελλάδα είναι μονίμως αναγκασμένη να οχυρώνεται πίσω από το Διεθνές Δίκαιο και να περιμένει την συνήθως καθυστερημένη εφαρμογή του, που δημιουργεί αρνητικά γι’ αυτήν τετελεσμένα. Το ερώτημα είναι αν θα φτάσει μέχρι του σημείου να εγκαταλείψει ηθικά (ή να προδώσει για πολλούς) την Κύπρο  στις διαπραγματεύσεις της με την Άγκυρα.

Η Αθήνα θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Ουάσιγκτον του 1974 που εγκατέλειψε την Κύπρο, αφού πρώτα συνέβαλε μέσω της χούντας στη μερική υποδούλωσή της στους Τούρκους, ή θα  πράξει το δίκαιο και το σωστό απαιτώντας από την Τουρκία και τις ΗΠΑ την προηγούμενη δικαίωση των θέσεων της Λευκωσίας ως αναγκαστική προϋπόθεση για να εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις για την Αγκυρα;

Αλλο συμπέρασμα αμφισβήτησης της ηθικής συμπεριφοράς της ελίτ της Ουάσιγκτον έναντι τρίτων κρατών και προβλημάτων όπως το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά, θα μπορούσε να εξαχθεί από τα «πονηρά» πάρε-δώσε των προεδρικών κύκλων της Αμερικής με το Κίεβο και τη Μόσχα.

Είναι γνωστό ότι ολιγάρχες του Κρεμλίνου βοήθησαν τις μπίζνες του Ντόναλντ Τραμπ στον κατασκευαστικό τομέα και στα καζίνο του, αλλά είναι γνωστό επίσης ότι και οι Δημοκρατικοί τα «έπαιρναν» κανονικά από τους μαφιόζους του Κιέβου.

Το πρώην ηγετικό στέλεχος των Ρεπουμπλικανών Πολ Μάναφορτ μπήκε φυλακή γιατί «ξέπλυνε» τα εκατομμύρια του διεφθαρμένου ρωσόφιλου προέδρου της Ουκρανίας Γιανουκόβιτς. Πριν μια εβδομάδα αποδεκατίστηκε κάτω από το βάρος πολλών σκανδάλων η διεφθαρμένη ηγεσία του αμερικανόφιλου ουκρανικού υπουργείου Αμυνας που διαχειρίζεται τα όπλα που στέλνουν οι ξένοι στην Ουκρανία. Μέχρι και «βιομηχανία» απαλλαγής των Ουκρανών από την υποχρέωση στράτευσης είχε στηθεί στο υπουργείο, με «φακελάκι» 3 μέχρι 15 χιλιάδων δολαρίων που έδινε κρυφά όποιος δεν ήθελε να πάει στον πόλεμο.

Ο ίδιος ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι στηρίχτηκε για να ανέλθει στην εξουσία από τον διεφθαρμένο Ουκρανό ολιγάρχη με κυπριακό και ισραηλινό διαβατήριο Ιχόρ Κολομόισκι, που συνελήφθη πριν μερικές μέρες.

Στην Ουάσιγκτον μιλάνε για τις «ιδιαίτερες» σχέσεις της δισεκατομμυριούχου Ρωσίδας Γελένα Μπατούρινα, χήρας του πρώην δημάρχου της Μόσχας Γιούρι Λουζκόφ, η οποία λέγεται ότι δώρισε 3,5 εκατομμύρια δολάρια στην οικογένεια Μπάιντεν προκειμένου να εξαιρεθεί από τις αμερικανικές κυρώσεις εναντίον των Ρώσων υπηκόων.

Όταν στις αρχές του 2014 πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο διεθνής διάσκεψη με θέμα την ανάγκη καταπολέμησης της διαφθοράς στην Ουκρανία, η τράπεζα BNP Paribas προέβη στην κατάσχεση των καταθέσεων της ουκρανικής εταιρείας ενέργειας Burisma, ύψους 23 εκατ., με την κατηγορία της διαφθοράς. Η Burisma προσέλαβε στη συνέχεια στο επιτελείο της με αμοιβή 5 εκατ. δολ. τον γιο του σημερινού Αμερικανού προέδρου Χάντερ Μπάιντεν για να απαλλαγεί από τις κατηγορίες. Αργότερα υποστηρίχθηκε ότι η εταιρεία αυτή ανήκε στον Κολομόισκι, τον ίδιο ολιγάρχη που λίγα χρόνια μετά ανέβασε στην εξουσία τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.