Το έχουμε πει με διάφορους τρόπους, πολλές φορές. Στην Ελλάδα οι καρεκλοκένταυροι υψηλόβαθμοι μανδαρίνοι του Δημοσίου αποτελούν συνήθως ανεξέλεγκτο, ανεξάρτητο «κράτος εν κράτει» και δεν εφαρμόζουν τις αποφάσεις των πρωθυπουργών που δεν ωφελούν τα στενά συντεχνιακά τους συμφέροντα. Τρανταχτό παράδειγμα η πρόσφατη ερώτηση της αρμόδιας για τον Απόδημο Ελληνισμό του ΣΥΡΙΖΑ κας Θεοδώρας Τζάκρη, που διαμαρτύρεται γιατί το υπουργείο Εξωτερικών καθυστερεί αδικαιολόγητα τη δημιουργία του νέου Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

Το νέο ΣΑΕ προβλέπεται στο νέο Οργανισμό λειτουργίας του υπουργείου που συνέταξε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας. Γιατί αλήθεια συμβαίνει αυτό κύριε Δένδια και γιατί επιτρέπετε να δημιουργείται πρόβλημα στις σχέσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με την Ομογένεια;

Για όσους παρακολουθούν τα ομογενειακά θέματα από το 1974 που έπεσε η χούντα, είναι πολύ εύκολο να καταλάβουν τι συμβαίνει. Ακόμη πριν από την κατάρρευση του κομμουνισμού, το 1990, το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ βοηθήθηκαν κομματικά πολύ από τους επαναπατριζόμενους, ως επί το πλείστον αριστερούς, πρόσφυγες του Ανατολικού Μπλοκ, της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, τους ελληνοποιημένους πρόσφυγες του Τρίτου Κόσμου, αλλά και από τους Ελληνες μετανάστες πρώτης γενιάς των γκέτο της Γερμανίας και της δυτικής Ευρώπης γενικότερα.

Με τα χρόνια όμως η «βρύση» αυτή στέρεψε και στην Ελλάδα ωρίμασε η άποψη ότι πλέον όλοι οι ομογενείς, χωρίς διακρίσεις και περιορισμούς, από ολόκληρο τον κόσμο, εφόσον δικαιούνται βάσει των ελληνικών νόμων να ψηφίζουν στις ελληνικές εκλογές, να μπορούν να το κάνουν αυτό από τον τόπο της διαμονής τους στο εξωτερικό, για να μη ταλαιπωρούνται ταξιδεύοντας κάθε φορά στον τόπο της καταγωγής τους. Ολοι συμφωνούμε ότι πρέπει να μεγαλώσουμε την Ελλάδα και ότι οφείλουμε να κρατήσουμε κοντά στην Ελλάδα με νύχια και με δόντια τις επόμενες γενιές των ομογενών μας που συνεχώς χάνονται και αυτός είναι ένας από τους πρόσφορους τρόπους για να το πετύχουμε.

Την πολιτική αυτή προσπάθησε να εφαρμόσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έζησε πολλά χρόνια κοντά στην Ομογένεια, αλλά διαφώνησε ο ΣΥΡΙΖΑ που έθεσε περιορισμούς γιατί θεώρησε ότι οι ψηφοφόροι αυτοί μπορεί να του κάνουν ζημιά. Γρήγορα όμως κατάλαβε το λάθος του και μέσω δηλώσεων της αρμόδιας Θεοδώρας Τζάκρη στον «Εθνικό Κήρυκα» προσπάθησε να κάνει μια «βελούδινη κωλοτούμπα», που υποτιμούσε όμως τη νοημοσύνη των ομογενών. Οταν έλθουμε στην εξουσία θα καταργήσουμε τους περιορισμούς που επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι σήμερα, είπε πάνω-κάτω η κα Τζάκρη.

Η «ντρίπλα» όμως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αδύνατον να μην απαντηθεί από τη Νέα Δημοκρατία και τον υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη. Αμέσως επανέφερε το θέμα στη Βουλή, όπου για δεύτερη φορά η αξιωματική αντιπολίτευση αναγκάστηκε να επαναλάβει ότι δεν θέλει να ψηφίζουν από το εξωτερικό όλοι οι ομογενείς που δικαιούνται, ούτως ή άλλως, να ψηφίζουν αυτοπροσώπως στις ελληνικές εκλογές.

Άντε τώρα να βρει τα απαραίτητα ντοκουμέντα και πιστοποιητικά ο ασπρομάλλης συνταξιούχος, ή ο νεαρός μετανάστης του Σικάγου, της Μινεσότα, του Ουισκόνσιν, της Φλόριδας ή της Νέας Υόρκης, για να αποδείξει ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών έζησε 2 χρόνια στην Ελλάδα. Αναγκαστικά θα πρέπει να «δηλωθεί» σε κόμματα που ήδη άνοιξαν «μαγαζάκια» ανεύρεσης των απαραίτητων πιστοποιητικών, ενώ ομογενείς σαν τον πρώην υφυπουργό Απόδημου Ελληνισμού και πρώην εκδότη του «Εθνικού Κήρυκα» Αντώνη Διαματάρη, θα πρέπει να πάρουν το αεροπλάνο για την Ελλάδα αν θέλουν να ψηφίσουν.

Εκεί όμως που άρχισε να καταλαγιάζει κάπως ο ομογενειακός ορίζοντας, μετά και από την καμπάνια ενημέρωσης των ομογενών, ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει σήμερα τη «ρεβάνς», με την ερώτηση της κας Τζάκρη στη Βουλή για την αδικαιολόγητη καθυστέρηση δημιουργίας του νέου ΣΑΕ από το υπουργείο Εξωτερικών και τους διπλωμάτες του. Γεννήθηκε δηλαδή από το πουθενά ζήτημα αξιοπιστίας και σχέσεων του Πρωθυπουργού της Ελλάδας με την Ομογένεια, με ευθύνη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια.

Να πάμε όμως στο παράδειγμα των… Γλυπτών του Παρθενώνα για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το πώς είναι δυνατόν το υπουργείο Εξωτερικών που στελεχώνεται από την ελίτ της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης, να… πνίγεται σε μισή κουταλιά νερού. Διευθυντής καθημερινής αθηναϊκής εφημερίδας έγραψε πρόσφατα ότι δεν μπορούμε να μιμηθούμε το λόμπι των Εβραίων στο εξωτερικό γιατί είμαστε μολυσμένοι από τον αδιέξοδο κομματισμό, την αναξιοκρατία και τη διαφθορά και είχε δίκαιο.

Ενώ η διεκδίκηση επιστροφής των Γλυπτών αποτελεί εκπεφρασμένη απόφαση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, σειρά πρέσβεων τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο, αλλά και διεθνώς, έδειξαν για το θέμα σχεδόν πλήρη αδιαφορία. Δεν θα σας κουράσουμε σήμερα με τα πολλά παραδείγματα που γνωρίζουμε προσωπικά.

Ιδιαίτερα στο Λονδίνο δεν έκαναν σχεδόν τίποτα για να ενισχύσουν την ήδη εκπεφρασμένη θετική άποψη των βρετανικού λαού υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών στην Ελλάδα από την εποχή της Μελίνας Μερκούρη. Δεν αξιοποίησαν επίσης υπέρ της Ελλάδας τον διχασμό της βρετανικής ψυχοσύνθεσης που παραπαίει ανάμεσα στο υπεροπτικό αποικιοκρατικό, αυτοκρατορικό παρελθόν και στη σημερινή μιζέρια του Brexit. Μεταξύ άλλων φτάσαμε στο σημείο να μη διαθέτουμε Ελληνες να αναλάβουν τα σημαντικά ελληνοκεντρικά πολιτιστικά και ακαδημαϊκά σωματεία και ιδρύματα του Λονδίνου, της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ και να επιτρέψουμε στη βρετανική κυβέρνηση να τα στελεχώνει με πρώην πρέσβεις της στην Αθήνα. Επρεπε να παραμερίσει τους κάθε είδους μεσάζοντες και να έλθει σε απευθείας επαφή με την ομογενειακή και βρετανική κοινή γνώμη ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να ανοίξει και πάλι ο «ασκός του Αιόλου» υπέρ των ελληνικών θέσεων.

Με τις κινήσεις επίσης αυτές, ζητήματα όπως η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και η καθολική, χωρίς όρους, ψηφοφορία των ομογενών που το δικαιούνται από το εξωτερικό, μπήκαν πλέον σε προτεραιότητα για νομοτελειακή, πλήρη υλοποίηση. Οι Βρετανοί αργά η γρήγορα θα μας δώσουν πίσω τα κλεμμένα Γλυπτά του Παρθενώνα και οι ομογενείς από ολόκληρο τον κόσμο αργά ή γρήγορα θα ψηφίζουν στις ελληνικές εκλογές από το εξωτερικό, όπως κάνουν οι πολίτες των άλλων χωρών.

Αργά ή γρήγορα επίσης θα επικρατήσει το Διεθνές Δίκαιο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θα απαλλαγούν η Αγία Σοφία, η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, το Αιγαίο και η Κύπρος από το «αγκάλιασμα» του Ταγίπ Ερντογάν, θα αναγνωριστεί η Γενοκτονία των Ποντίων και θα εξορθολογιστούν οι ανιστόρητες απαιτήσεις των Σκοπίων που θέλουν να μονοπωλήσουν το όνομα «Μακεδονία».

Πώς όμως θα βοηθήσουμε όλοι εμείς να γίνουν όλα αυτά το συντομότερο δυνατόν, τη στιγμή που δεν είμαστε ικανοί να φτιάξουμε ούτε ένα… ΣΑΕ;

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.