Η καταστροφή της Ουκρανίας λόγω της άρνησης της Δύσης να την υπερασπιστεί στα πεδία των μαχών από την εισβολή της Ρωσίας, πάγωσε το αίμα στις φλέβες των Ελλήνων, των ομογενών, αλλά και των ξένων επενδυτών στην Ελλάδα. Τι πιο λογικό να συμπεράνει κανείς ότι επειδή οι τουρκικές αιτιάσεις σχετικά με το Αιγαίο και τη Θράκη είναι αντίστοιχες με τις ρωσικές σχετικά με την Ουκρανία, ενδέχεται και η Τουρκία να εισβάλει στρατιωτικά στην Ελλάδα, όπως ακριβώς έκανε και η Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας.

Οι Ρώσοι δεν θέλουν εγκατάσταση των πυραύλων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, στα δυτικά τους σύνορα. Οι Τούρκοι δεν θέλουν ελληνικό στρατό στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, επίσης στα δυτικά τους σύνορα. Οι Ρώσοι θέλουν να προστατέψουν τους ρωσόφωνους συμπατριώτες τους στην Ουκρανία. Οι Τούρκοι θέλουν να προστατέψουν τους μουσουλμάνους της ελληνικής Θράκης, που θεωρούν ότι είναι Τούρκοι. Τυπικά Ρώσοι και Τούρκοι χρησιμοποιούν τα ίδια περίπου επιχειρήματα.

Και οι δύο, Ρωσία και Τουρκία, γνωρίζουν ότι η Δύση θα «γαυγίσει» αλλά δεν θα τους «δαγκώσει». Από την πλευρά της, η Δύση γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα εισβάλει η Ρωσία στην Ουκρανία και ότι δεν επρόκειτο ποτέ να την υπερασπιστεί με στρατιωτικά μέσα. Άφησε όμως να γίνει αυτό, προφανώς για δικούς της λόγους. Αφού όμως δεν υπερασπίστηκε την Ουκρανία γιατί να υπερασπιστεί με όπλα τη μικρή Ελλάδα;

Επιμένει δηλαδή να χρησιμοποιεί «Ιφιγένειες» που πρέπει να θυσιαστούν για την προώθηση των όποιων συμφερόντων της πρώτα και στη συνέχεια του «δικαίου» και της «ηθικής».

Να σας το πούμε και αλλιώς. Η Τουρκία αρνείται σήμερα να εφαρμόσει κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, όπως κάνει ολόκληρος ο δυτικός κόσμος, αλλά κανείς στη Δύση δεν λέει τίποτα. Το 1974 η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, το 2003 αρνήθηκε να επιτρέψει τη διάβαση στους Αγγλοαμερικανούς εισβολείς εναντίον του Ιράκ, καταπατά ανοιχτά ανθρώπινα δικαιώματα, εισβάλει στη Συρία, κατακρεουργεί Κούρδους, Αρμενίους και όποιους άλλους στέκονται εμπόδιο στο δρόμο της, απειλεί με εισβολή την Ελλάδα και κανείς στη Δύση δεν λέει τίποτα.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Μετά την εγκατάλειψη των Ουκρανών στην τύχη τους απαιτούνται πλέον νέες, ανανεωμένες, έμπρακτες διαβεβαιώσεις ότι δεν θα μετατραπεί η Ελλάδα σε Ουκρανία. Διαβεβαιώσεις προερχόμενες από τον ίδιο τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και τους ηγέτες της Ευρώπης. Μόνο έτσι θα αποκατασταθεί, μερικώς, η εμπιστοσύνη στην ασφάλεια, τη σταθερότητα και τη μελλοντική ευημερία της υπέροχης και παραδεισένιας Ελλάδας. Δεν αρκούν οι υπογραφές συμφωνιών ή οι όποιες νερουλές δηλώσεις. Και η Ουκρανία είχε πολλές από αυτές και είδατε τι έπαθε.

Η θυσία του ουκρανικού λαού ένωσε μεν τον δυτικό κόσμο σαν μια ηθική γροθιά, αλλά αυτό έγινε εκ των υστέρων, μετά την καταστροφή του. Thank you very much, but too late, λένε στην Αμερική. Η ουκρανική καταστροφή έδειξε επίσης ότι ο κόσμος είναι μοιρασμένος σε δύο μεγάλα, ισχυρά στρατόπεδα, το δυτικό και το ανατολικό, που συμπεριλαμβάνει και τον κοιμισμένο ακόμη γίγαντα, την Κίνα. Η ειρωνεία είναι ότι αυτό είναι δημιούργημα της ίδιας της Δύσης, από την εποχή της Αποικιοκρατίας και μέχρι τον 20ό αιώνα, όταν μετακινήθηκαν όλες σχεδόν οι μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες στην Κίνα επειδή είχε φτηνά εργατικά. Φέρει λοιπόν διπλή ευθύνη η Ουάσιγκτον για την προστασία μικρών φιλικών χωρών όπως η Ελλάδα. Εξάλλου και η ίδια είχε τραυματικές εμπειρίες στο Βιετνάμ, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Κούβα με τα ρωσικά ατομικά όπλα κ.λπ. και μέχρι σήμερα θα έπρεπε να είχε μάθει το μάθημά της.

Δεν φτάσαμε όμως μέχρι τον πάτο του προβλήματος. Η Δύση επιτίθεται με κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και σε απάντηση η Ρωσία καθυστερεί επίτηδες την ισοπέδωση της ουκρανικής αντίστασης για να δώσει χρόνο να οξυνθούν περισσότερο τα διεθνή οικονομικά προβλήματα λόγω της αύξησης του κόστους της ενέργειας. Και οι δύο υπερδυνάμεις με τη συμπεριφορά τους συντελούν στην αύξηση της ακρίβειας που θα στριμώξει τους μεσαίους και τους φτωχούς παντού.

Το πιο αστείο είναι ότι η Αμερική προσπαθεί να γονατίσει τη Μόσχα κυνηγώντας τους Ρώσους ολιγάρχες, τη στιγμή που η μεγάλη φοροδιαφυγή, το οικονομικό έγκλημα κ.λπ. ξεκίνησαν από το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, τη Γενεύη, τις λίστες Λαγκάρντ, τα Panama Papers και τις φορολογικές απαλλαγές της Νεβάδα και του Ντελαγουέαρ. Ας μην ξεχνάμε επίσης τον Ντόναλντ Τραμπ που έκανε σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας τον στρατηγό Μάικλ Φλιν που συνεργαζόταν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και εκπροσωπούσε τον Ερντογάν και έκανε πρόεδρο της προεκλογικής του εκστρατείας τον δημοσιοσχετίστα Μάναφορντ, που δίδασκε τον φιλορώσο πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας Γιανουκόβιτς πώς να κρύβει τα κλοπιμαία του στο εξωτερικό. Ας μην ξεχνάμε τον ίδιο τον γιο του προέδρου Τζο Μπαιντεν, τον Χάντερ Μπάιντεν, που πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε εταιρεία Ουκρανού ολιγάρχη που διώχτηκε για διαφθορά από την παγκόσμια κοινότητα και τον ίδιο τον Αμερικανό πρέσβη στο Κίεβο και μετά στην Αθήνα, τον γνωστό μας Τζέφρι Πάιατ. Ο γνωστός στην Ελλάδα ως επενδυτής, πρώην υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ Γουίλμπουρ Ρος, υπήρξε συνέταιρος του γαμπρού του Βλαντιμίρ Πούτιν στα ενεργειακά.

Πώς θα πειστεί όμως να εξασφαλίσει καλύτερα την Ελλάδα έναντι της τουρκικής απειλής η Ουάσιγκτον; Ας κάνουν το συντομότερο σχετικές δηλώσεις οι Τζο Μπαιντεν, Ταγίπ Ερντογάν και Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνέχεια ας δημοσιοποιηθεί συγκεκριμένο πλάνο στρατιωτικής επέμβασης της Δύσης σε περίπτωση που εισβάλει η Τουρκία στην Ελλάδα. Δεν αρκούν οι γενικότητες των αμυντικών συμφωνιών με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Ας σχεδιαστούν εκ μέρους των δυτικών συμμάχων μας συγκεκριμένες στρατιωτικές παρεμβάσεις και συγκεκριμένα προγεφυρώματα, ούτως ώστε να γνωρίζει η Τουρκία τι θα έχει να αντιμετωπίσει, αλλά και κυρίως να πειστούν όλοι ότι δεν θα επαναληφθεί το έγκλημα εναντίον της Ουκρανίας. Όσοι μας θεωρήσουν υπερβολικούς, όσοι μας ειρωνευτούν για τους φόβους μας, ας ρίξουν μια ματιά προς Ουκρανία μεριά και ας ανοίξουν τηλεόραση και εφημερίδες.

Επίσης, το μεγάλο εθνικό κεφάλαιο, η οργανωμένη Ομογένεια διεθνώς, δεν αξιοποιείται όπως θα έπρεπε. Αν δεν μπορεί η Αθήνα να κινητοποιήσει απευθείας τις ομογενειακές μάζες, ας συνεννοηθεί με τις ομογενειακές ηγεσίες και ιδιαίτερα με την ομογενειακή Εκκλησία, τα Πατριαρχεία και τις Αρχιεπισκοπές, πίσω από τις οποίες συντάσσεται η οικονομική, κοινωνική και πολιτική ελίτ του Ελληνισμού του εξωτερικού.

Στο προηγούμενο «Γράμμα» μας προτείναμε να χρησιμοποιηθεί ο κατάλογος των ελληνικής καταγωγής Αμερικανών που έχει καταρτίσει η αμερικανική υπηρεσία απογραφής του πληθυσμού, κατά την τελευταία απογραφή του πληθυσμού στις ΗΠΑ. Μια καλογραμμένη από ελληνικά, κυπριακά και αμερικανικά, επίσημα και ανεπίσημα χέρια, επιστολή προς όλους τους ξεχασμένους ομογενείς για το τι πραγματικά συμβαίνει στην ανατολική Μεσόγειο, θα ήταν αρκετή για ενημερωθεί σωστά η Ουάσιγκτον.

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.