Είναι τελικά ωφέλιμο ή επιζήμιο να δίνουμε «λήθη στο παρελθόν»; Είναι δηλαδή καλό ή κακό να συγχωρούμε τους «Εφιάλτες» που πρόδωσαν τους 300 του Λεωνίδα, τους κουκουλοφόρους που έστειλαν στο εκτελεστικό απόσπασμα πολλούς πατριώτες κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, τους δεξιούς και αριστερούς φασίστες του Εμφυλίου Πολέμου, ή τους χαφιέδες της χούντας των συνταγματαρχών;

Θα σας δώσουμε παρακάτω ένα καινούργιο παράδειγμα για να σας βοηθήσουμε να δώσετε την απάντηση μόνοι σας.

Στη λίστα των εκατοντάδων χιλιάδων πρακτόρων και πληροφοριοδοτών της διαβόητης μυστικής υπηρεσίας StB της κομμουνιστικής Τσεχοσλοβακίας, η οποία καταρτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με βάση τα αρχεία της που δημοσιοποιήθηκαν μετά την πτώση του κομμουνισμού από τον αντιστασιακό της αντικομμουνιστικής οργάνωσης «Χάρτα 77» Πετρ Τσιμπούλκα, περιλαμβάνονται δεκάδες ονόματα γνωστών Ελλήνων ομογενών της εποχής εκείνης. Μέχρι να ξεχαστεί η ιστορία αυτή είχε προκαλέσει πάταγο στην τσεχική κοινωνία και απασχόλησε για πολύ καιρό όλες τις ξένες πρεσβείες και ΜΜΕ στην Πράγα.

Τα ελληνικά ονόματα ανήκαν κυρίως σε στελέχη διοικητικών συμβουλίων ομογενειακών συλλόγων, σε δασκάλους, μεταφραστές, κρατικούς υπαλλήλους κ.λπ. Δύο από αυτά αφορούσαν επιτόπιους υπαλλήλους της ελληνικής πρεσβείας Πράγας, με ενεργό υπηρεσία τουλάχιστον 25 χρόνων.

Η μία εκ των δύο, μια ελληνομαθής Τσέχα που είχε παντρευτεί συνάδελφό της επίσης μυστικό πράκτορα, ελληνικής καταγωγής, ήταν μόνιμα ιδιαιτέρα γραμματέας των Ελλήνων πρέσβεων και σύνδεσμός τους με τις τσεχικές αρχές.

Ενώ λοιπόν η Τσέχα πρώην μυστική πράκτορας, σύμφωνα με τα αρχεία της StB, και ταυτόχρονα ιδιαιτέρα των πρέσβεων, μπορούσε να παρακολουθεί τα πάντα μέσα στην ελληνική πρεσβεία Πράγας, ολόκληρη η ιεραρχία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών παρίστανε την αδιάφορη… Η Αθήνα έκλεισε δηλαδή τα μάτια της στην ενδεχόμενη κατασκοπευτική δραστηριότητα εναντίον της Ελλάδας, στις καταχρήσεις εξουσίας, στις αδελφοκτόνες συκοφαντικές καταδόσεις συμπατριωτών μας στις κομμουνιστικές αρχές, που κατέληγαν σε βασανιστήρια και φυλακίσεις, στις χαφιεδίστικες συκοφαντίες σε ό,τι αφορά τις βίζες του ελληνικού προξενείου Πράγας για τον πολυπόθητο επαναπατρισμό στην Ελλάδα κ.λπ.

Οι «ειδικοί»

Εξ όσων γνωρίζουμε, μέχρι τουλάχιστον πριν 10-15 χρόνια αυτοί που ερεύνησαν τις πληροφορίες και τα αρχεία της κομμουνιστικής περιόδου με θέμα τη δράση της μυστικής υπηρεσίας της Τσεχοσλοβακίας StB στην Ομογένεια, στην ελληνική πρεσβεία Πράγας και στην Αθήνα, ήταν οι γνωστοί πανεπιστημιακοί καθηγητές και τακτικοί σχολιαστές στην εφημερίδα «Καθημερινή», Νίκος Μαραντζίδης και Στάθης Καλύβας. Μαζί αργότερα απομυθοποίησαν την ελληνική Αριστερά, με αποτέλεσμα να γίνουν μισητοί στόχοι της.

Ο κύριος «Κ»

Δεξί χέρι των Μαραντζίδη – Καλύβα, μεταφραστής και ερευνητής των αρχείων της κομμουνιστικής περιόδου στην Πράγα, ήταν ένας τρίτος ομογενής που εργαζόταν και αυτός ως επιτόπιος υπάλληλος της ελληνικής πρεσβείας και είχε σπουδάσει στην Τσεχία με τη βοήθεια του ΚΚΕ. Μιμούμενοι τον μεγάλο Πραγινό συγγραφέα Φρανς Κάφκα, θα τον αποκαλούμε κύριο «Κ».

Γνωρίζουμε 100% ότι με βοηθό τον «Κ», που ήταν επιστήθιος φίλος των δύο πρώην πρακτόρων της ελληνικής πρεσβείας και πολλών ομογενών της λίστας του Πετρ Τσιμπούλκα, οι δύο Ελληνες καθηγητές είναι αδύνατον να αγνοούσαν την χαφιεδίστικη δράση των ομογενών της Τσεχοσλοβακίας. Λογόκριναν ωστόσο τις πληροφορίες που είχαν για την άθλια δράση των ομογενών αυτών εναντίον της Ελλάδας και των συμπατριωτών τους, απέκρυψαν την αλήθεια, παραπλάνησαν το κοινό τους και δεν βοήθησαν την πατρίδα τους στην αποκάλυψη της πραγματικότητας και στην εφαρμογή της Δικαιοσύνης. Εδωσαν με άλλα λόγια και αυτοί «λήθη στο παρελθόν».

Εμείς μάθαμε για όλα αυτά εκ των υστέρων, πολύ αργότερα, από τον ίδιο τον βοηθό των δύο καθηγητών στην Πράγα, τον κύριο «Κ», ο οποίος μάλιστα μας είχε εμποδίσει να συναντήσουμε προσωπικά τον κ. Μαραντζίδη ένα μεσημέρι, όταν έπινε τον καφέ του στη διάσημη καφετέρια «Kavarna Slaviα» της τσεχικής πρωτεύουσας, καθισμένος στο αγαπημένο γωνιακό τραπέζι του προέδρου της Τσεχίας Βάτσλαβ Χάβελ.

Από τη σειρά άρθρων του κ. Μαραντζίδη στο «Βήμα της Κυριακής» το 2009 για τις μυστικές επιχειρήσεις της StB εναντίον της Ελλάδας και της ελληνικής πρεσβείας, απουσίαζε κάθε αναφορά για ανάμιξη Ελλήνων ομογενών και των δύο επιτόπιων υπαλλήλων της ελληνικής πρεσβείας.

Σήμερα ξαναβλέπουμε τον κ. Μαραντζίδη να δραστηριοποιείται στις ελληνικές εκλογές ως προεκλογικός «καμικάζι» του ΣΥΡΙΖΑ. Κάνει μεγάλο λάθος αν νομίζει ότι μπορεί να προλάβει να πείσει τον ελληνικό λαό, ημέρες πριν τις εκλογές, ότι το κόμμα του άλλαξε προσωπικότητα και προτεραιότητες.

Στην ουσία βρίσκεται ξανά μπροστά στο ίδιο παλιό δίλημμα, αν θα αποκρύψει δηλαδή την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει με το κόμμα του, ή αν επιλέξει τη «λήθη στο παρελθόν» του, παραπλανώντας τον ελληνικό λαό. Στην Πράγα κράτησε το στόμα κλειστό σε ό,τι αφορά τον βρόμικο ρόλο μερικών ομογενών. Θα σιωπήσει πάλι τώρα για να κρύψει τις δομικές αδυναμίες του ΣΥΡΙΖΑ, ή θα πάρει το φραγγέλιο όπως ο Χριστός για να διώξει τους «εμπόρους» από τον «Οίκο του Θεού» και να βελτιώσει το κόμμα του;

Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη του, παραθέτουμε τι έγραψε ο ίδιος στο «Βήμα της Κυριακής», στις 1.11.2009, σχετικά με την έρευνά του στην Πράγα: «…οι τσεχοσλοβακικές μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να οικειοποιηθούν, άγνωστο πώς, αρκετά έγγραφα που ελάμβανε η πρεσβεία της Πράγας από το ελληνικό ΥΠΕΞ, ή αρκετά σήματα που έστελνε ο πρεσβευτής από την Πράγα στην Αθήνα. Η υπόθεση ότι κάποιος ή κάποιοι έβγαζαν τα έγγραφα από την πρεσβεία και τα διοχέτευαν στους Τσεχοσλοβάκους φαντάζει βέβαια ιδιαιτέρως πιθανή».

Τελικά κάτι προσπάθησε να πει ο δυστυχής, αλλά δεν τόλμησε να το ολοκληρώσει…

* Ο Γιώργος Χατζηιωάννου διετέλεσε Σύμβουλος Τύπου στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και στις πρεσβείες Λονδίνου και Μόσχας.