Ο Λευκός Οίκος και το Καπιτώλιο γέμισαν από γαλανόλευκες σημαίες. Το κλίμα ήταν αναμφισβήτητα θετικό. Το διέκρινες, στα χαμόγελα, στην άνεση, στα λόγια, στις φιλοφρονήσεις, ακόμα και στις έμπρακτες τιμές που επεφύλαξαν οι οικοδεσπότες στον Ελληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Το αποκορύφωμα ήταν η ομιλία του τελευταίου στο Κογκρέσο. Και δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι έγινε ο πρώτος αρχηγός του ελληνικού κράτους που απευθύνθηκε σε κοινή συνεδρίαση της Βουλής και της Γερουσίας – που ασφαλώς από μόνο του είναι μια ύψιστη τιμή που αντανακλάται σε όλους τους Ελληνες. Εξίσου σημαντική ήταν και η ουσία των λόγων του. Μίλησε ως αρχηγός όλου του Ελληνισμού, έκανε αναφορά σε όσα ενώνουν τους Ελληνες και τους Αμερικανούς, μίλησε με θάρρος και παρρησία για όσους επιβουλεύονται τον τόπο μας, ύμνησε τους ομογενείς της Αμερικής. Για όλα αυτά και για πολλά άλλα έκανε ουκ ολίγες φορές τους Αμερικανούς νομοθέτες να σηκωθούν όρθιοι και να τον χειροκροτήσουν.

Δεν έχουμε την τύχη να βλέπουμε κάθε ημέρα τέτοιες εικόνες. Και για αυτό η παρουσία του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον μας έκανε εθνικά υπερήφανους. Μας έκανε, ανεξάρτητα από κομματικές προτιμήσεις και ιδεολογίες, να αισθανθούμε ότι μπορούμε και αξίζουμε πολλά περισσότερα ως έθνος.

Μόνο μηδενιστής, μεμψίμοιρος και κακεντρεχής δεν μπορεί να παραδεχθεί ότι από την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον η Ελλάδα ψήλωσε ακόμα περισσότερο. Οποιος δεν το πιστεύει μπορεί να δει τις λυσσαλέες αντιδράσεις της Αγκυρας για να καταλάβει.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και σε πρακτικό και σε συμβολικό επίπεδο υπενθύμισε σε όλο τον Κόσμο ότι η Ελλάδα δεν είναι τυχαία η κοιτίδα του Δυτικού Πολιτισμού και ότι αυτό δεν είναι απλά δάφνες ξεθωριασμένες του παρελθόντος.

Ηταν λοιπόν ένα πολύ καλό διήμερο αυτό της επίσκεψης του κ. Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον με έντονη την παρουσία της Ομογένειας, την οποία ο Πρωθυπουργός τίμησε και τιμήθηκε από αυτήν.

Ηταν ένα διήμερο γεμάτο απαστράπτουσα Ελλάδα στην καρδιά της Αμερικής. Ενα διήμερο μιας Ελλάδας που θέλουμε.