Ενα 8χρονο αγόρι περιεργαζόταν το πιστόλι του πατέρα του και σκότωσε ένα κοριτσάκι ενός έτους στη Φλόριδα. Αυτό μόλις προ τριών ημερών. Και μόλις την Τετάρτη μία 20χρονη γυναίκα που έσπρωχνε το καροτσάκι του μωρού της σε δρόμο της Νέας Υόρκης δέχθηκε μια σφαίρα στο κεφάλι και σκοτώθηκε.

Από την αρχή του 2022 μέχρι την 29η Ιουνίου 2022 στις Ηνωμένες Πολιτείες 21.654 άτομα άφησαν την τελευταία τους πνοή από όπλο.

Οι φόνοι ήταν 9.773, οι αυτοκτονίες 11.880, οι τραυματισμοί 18.455, οι μαζικοί φόνοι 14 και οι μαζικοί πυροβολισμοί 293.

Σκοτώθηκαν 175 παιδιά (0-11 ετών) και τραυματίσθηκαν 650. Ακόμη σκοτώθηκαν 650 έφηβοι (12-17 ετών) και τραυματίσθηκαν 1.692.

Από τους αστυνομικούς σκοτώθηκαν 32 και τραυματίσθηκαν 181.

Τα στοιχεία είναι της Τετάρτης, 29 Ιουνίου, από το Αρχείο Ενοπλης Βίας στις ΗΠΑ (Gun Violence Archive).

Επανειλημμένα έχουμε επισημάνει την τεράστια ευθύνη γονέων που πρέπει να προσέχουν. Αυτό δεν συμβαίνει. Φαίνεται ότι η αγάπη για οπλοφορία είναι μεγαλύτερη σε ορισμένους γονείς από την αγάπη προς τα παιδιά τους. Τι να πει άλλο κανείς; Αφού ο γονέας του 8χρονου δεν είχε κρυμμένο το όπλο στο σπίτι του αλλά το κουβαλούσε ακόμη και όταν με τον γιο του πήγε να επισκεφτεί την σύντροφό του σε μοτέλ με τα δύο της κορίτσια.

Αν όμως μερίδιο της ευθύνης ανήκει στους πολίτες που έχουν εμμονή με την οπλοκατοχή, ποια η ευθύνη των Αρχών που όχι απλώς κάνουν τα στραβά μάτια αλλά υπερασπίζονται την οπλοκατοχή ως συνταγματικό δικαίωμα;

Δεν είναι ακριβώς έτσι και θα μπορούσαν να αποφύγουν να είναι ηθικοί αυτουργοί σε κάθε αίμα που χύνεται.

Ανάλογη και ίσως μεγαλύτερη είναι η ευθύνη των ανώτατων δικαστών που πριν δύο εβδομάδες αποφάσισαν να καταρρίψουν νόμο της ΝΥ από το 1913 και στην ετυμηγορία τους είπαν ότι είναι δικαίωμα των Αμερικανών να κυκλοφορούν με όπλο δημοσίως.

Η Δεύτερη Τροπολογία του Συντάγματος του 1791 κάνει λόγο για «μια καλά εποπτευόμενη πολιτοφυλακή, απαραίτητη για την ασφάλεια ενός ελεύθερου κράτους και το δικαίωμα του λαού να διατηρεί και να φέρει όπλα, δεν θα υποστεί περιορισμούς».

Η συνταγματική αυτή πρόβλεψη ελάχιστη σχέση έχει με το σημερινό κράτος που δεν κινδυνεύει όπως το 1791. Είναι στο χέρι των Ανώτατων Δικαστών να το ερμηνεύσουν. Αυτοί, αντίθετα, υποκύπτουν στο λόμπι των όπλων.

Υπάρχει όμως ελπίδα. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπέγραψε την περασμένη εβδομάδα ένα δικομματικό σχέδιο νόμου για την αντιμετώπιση της ένοπλης βίας.

Επομένως θέλουμε ακόμη χρόνο να πείσουμε και να αλλάξουμε τη ρότα. Όπως για χρόνια είχε γίνει με τη βιομηχανία τσιγάρων.

Σε διαφορετική περίπτωση η μεγάλη δημοκρατία κινδυνεύει από αλληλοσκοτωμούς.