Τι το ’θελε ο τροβαδούρος και μεγάλος σουρεάλ ποιητής Διονύσης Σαββόπουλος να ταχθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Ακουσε από Πολάκη ύβρεις και από Ελενα Ακρίτα ειρωνείες.

Και ναι μεν τον κ. Πολάκη τον γνωρίζουμε. Από ήθος μηδέν.

Αλλά η κ. Ακρίτα απλώς ντροπιάζει το παρελθόν της μητέρας της Σύλβας στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα είναι υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ γιατί τη βολεύει αυτή η καρέκλα. Δεν της πρόσφερε άλλωστε άλλο κόμμα.

Εμείς που δεν συμφωνούμε μαζί της δεν ειρωνευτήκαμε την όντως καλή της πένα. Η ίδια θα μπορούσε να αρκεστεί σε αυτήν, αντί να συμμαχεί με τους λαϊκιστές τυχάρπαστους της ψευδο – αριστεράς.

O κ. Σαββόπουλος με το έργο του και κυρίως με την ειλικρίνειά του έχει κατακτήσει το προνόμιο να ανήκει σε όλους τους Ελληνες. Δεν πουλήθηκε ποτέ και κατά καιρούς έχει πει πικρές αλήθειες.

Συμφωνούμε ή διαφωνούμε, εν τέλει, ζούμε σε δημοκρατία. Δεν μπορούμε να βρίζουμε για ό,τι διαφωνούμε. Ημαρτον!

Ας το κλείσουν επιτέλους το ρημάδι οι επί παντός επιστητού ψευδο- ειδήμονες γιατί δεν έχουν προσφέρει τίποτα στον πολιτισμό της χώρας. Ούτε η κα Ακρίτα, ούτε καν βεβαίως ο κ. Πολάκης.

Το αρκετά σημαίνει και αυτογνωσία. Δεν  την έχουν.

Και απλά λυπούμαστε για τον κ. Νίκο Μπίστη. Φαίνεται πως η μόλυνση του λαϊκισμού έχει προχωρήσει βαθιά σε πρώην μέλη της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ.

Εγώ θυμάμαι παλιά την Αριστερά του Κύρκου και του Φλωράκη να σέβεται τους αντιπάλους της.

Ωστόσο, κανείς δεν έχει καταλάβει αυτό που συμβαίνει με τον σημερινό πρωθυπουργό. Με το να τον υποστηρίζει κάποιος δεν μετατρέπεται σε δεξιό…. Απλά θεωρείται ως καταλληλότερος γι’ αυτή την περίοδο. Ειδικά μετά το εκκρεμές του ΣΥΡΙΖΑ που μας έκανε καρδιακούς.

Η ψήφος είναι το υπέρτατο δικαίωμα και πρέπει έτσι να αντιμετωπίζεται. Χωρίς ιδεοληπτικές εμμονές ή συμφεροντολογικά τερτίπια. Αλλά για το κοινό καλό. Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της Δημοκρατίας.

Στο οποίο οι του ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνουν να πιστεύουν. Γι’ αυτό και δημιούργησε τα τρολ για να λοιδωρούν όποιον έχει αντίθετη άποψη.