Οπως ήδη γνωρίζουμε, ο Κώστας Καραμανλής παραιτήθηκε την Τετάρτη από υπουργός Υποδομών και Μεταφορών αναλαμβάνοντας την αντικειμενική πολιτική ευθύνη.

Είχε μόλις γυρίσει από τον τόπο της τραγωδίας όπου δακρυσμένος είχε κάνει δήλωση στους δημοσιογράφους.

Δεν είναι πολλοί οι υπουργοί που έχουν παραιτηθεί στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Μετρούνται στα δάκτυλα.

Επίσης, ο κ. Καραμανλής είπε κάτι πολύ σωστό. Κι ας μην το προσπεράσουν οι Ελληνες έτσι:

«Οταν συμβαίνει κάτι τόσο τραγικό, δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε σαν να μην συνέβη. Είμαι λίγα χρόνια στην πολιτική, αλλά θεωρώ απαραίτητο στοιχείο της Δημοκρατίας μας οι πολίτες της χώρας μας να εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα. Αυτό λέγεται πολιτική ευθύνη. Γι’ αυτό το λόγο, δηλώνω την παραίτησή μου από τη θέση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών. Είναι αυτό που νιώθω καθήκον μου να πράξω ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που ‘έφυγαν’ τόσο άδικα και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του…».

Δεν είναι του παρόντος να πούμε πολλά για την πολιτική του. Ωστόσο, διαδέχθηκε ένα υπουργείο από την προηγούμενη κυβέρνηση που είχε πολλά, μα πολλά προβλήματα. Και ιδιαίτερα οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι.

Ως υπουργός έκανε σημαντικό έργο, που όμως η τραγωδία των Τεμπών το καλύπτει.

Ωστόσο, η απαξίωση των ελληνικών σιδηροδρόμων είναι μία διαχρονική ευθύνη.

Τώρα χρέος της Πολιτείας είναι να μεριμνήσει τα δέοντα. Στους συγγενείς θυμάτων, στη μνήμη των θυμάτων, και στα αυτονόητα. Να βρει τις αιτίες του κακού που συνήθως δεν προλαμβάνει. Επειδή, όπως έχουμε συχνά αναφέρει, σε αυτή τη χώρα ο έλεγχος είναι λέξη άγνωστη. Ενα απλό σύστημα παρακολούθησης της πορείας των τρένων, που υπάρχει αλλά δεν εγκαταστάθηκε, θα είχε αποτρέψει την τραγωδία.

Καλό θα είναι, τέλος, να μην εκμεταλλευθεί η αξιωματική αντιπολίτευση την τραγωδία, επειδή πλησιάζουν οι εκλογές. Θα ήταν ανεπίτρεπτο, όταν η φονική πυρκαγιά στο Μάτι είναι ακόμη νωπή και για την οποία δεν παραιτήθηκε κανείς, αλλά ούτε ακούστηκε και ένα συγγνώμη. Αντίθετα, θα πρέπει να βοηθήσει στη διερεύνηση των αιτιών του συμβάντος αντικειμενικά όσο και στην απόδοση ευθυνών, γιατί έχει και αυτή μεγάλο μερίδιο ευθύνης.