Μπορεί τα κανάλια στην Ελλάδα να έχουν κάθε πρωί συνδέσεις με το λιμάνι του Πειραιά, παρουσιάζοντας χαρούμενους εκδρομείς να αναχωρούν με τα πλοία της γραμμής για τα νησιά του Αιγαίου όμως τα πράγματα δεν δείχνουν να είναι και τόσο… ρόδινα για τον ελληνικό τουρισμό το εφετινό καλοκαίρι, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα αφήνουν να εννοηθούν οι ίδιοι οι επαγγελματίες του χώρου. Σίγουρα ακόμη είναι πολύ νωρίς για να γίνει μια αποτίμηση της τουριστικής σεζόν όμως αλήθεια τι συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κάποιος ακούγοντας το περασμένο Σάββατο σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή,  εκπροσώπους από τρία δημοφιλή νησιά να λένε ότι στο πρώτο του μισό ο Ιούλιος δεν πήγε και τόσο καλά από πλευράς πληρότητας των καταλυμάτων όμως από τα μέσα του μήνα όλα είναι «κλεισμένα».

Η τουριστική σεζόν δεν είναι μόνο ένας ή ενάμιση μήνας κι αν στα μέσα του Ιουλίου που είναι κατ’ εξοχήν μήνας διακοπών υπάρχουν πολλά άδεια δωμάτια, τότε κάτι δεν πάει καλά. Και δεν πάει καλά εξαιτίας όχι μόνο των τιμών των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων που έχουν «εκτοξευτεί» αδικαιολόγητα στα… ουράνια, αλλά και από  τις τσουχτερές τιμές που υπάρχουν σε όλες τις προσφερόμενες υπηρεσίες (ύπνος, φαγητό, διασκέδαση) στα νησιά.

Στην ελεύθερη αγορά όλα είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης, όμως όταν από μήνα σε μήνα όχι απλά αυξάνονται κατά τι, αλλά διπλασιάζονται οι τιμές για ένα δωμάτιο σε κάποιο νησί, τότε δεν μιλάμε για οικονομικές πρακτικές, αλλά για κάτι άλλο. Το πόσο θα επηρεάσει μακροπρόθεσμα αυτή η πρωτοφανής ακρίβεια τον ελληνικό τουρισμό είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον, ίσως και όχι στο τόσο μακρινό. Αυτό πάντως που μπορώ να καταθέσω  εξ΄ ιδίας πείρας είναι ότι τη δεκαετία του ενενήντα πολλές παρέες, αλλά και οικογένειες με νορμάλ ετήσιες οικονομικές απολαβές, είχαν τη δυνατότητα για… άνετες διακοπές σ’ ένα Κυκλαδονήσι για δέκα με δεκαπέντε ημέρες ενώ τώρα με τα ίδια χρήματα… αντέχουν να κάνουν αξιοπρεπείς διακοπές τρεις το πολύ πέντε ημέρες!