«Δώστε μου τους κουρασμένους σας, τους φτωχούς σας, τις άμορφες μάζες σας που λαχταράνε να αναπνέουν ελεύθερα, τα άθλια απορρίμματα που βρίθουν στις ακτές σας. Στείλτε μου τους άστεγους, τους θαλασσοδαρμένους. Σηκώνω τον πυρσό μου δίπλα στην χρυσή πύλη».

Αυτούς τους στίχους διαβάζει κανείς μπαίνοντας στο Αγαλμα της Ελευθερίας στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης.

Βέβαια, άλλα χρόνια τότε και άλλοι οι καιροί (Τα εγκαίνια έγιναν στις 28 Οκτωβρίου του 1886).

Κι όμως, κάθε εποχή έχει τα δικά της προβλήματα. Οπως και η σημερινή.

Το αποτέλεσμα είναι ότι σχεδόν ένα εκατομμύριο μετανάστες έγιναν Αμερικανοί πολίτες το οικονομικό έτος που τελείωσε στις 30 Σεπτεμβρίου αναζητώντας την σιγουριά και τις ευκαιρίες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αυτός είναι ο μεγαλύτερος αριθμός σε σχεδόν 15 χρόνια και ο τρίτος μεγαλύτερος στην Ιστορία της μετανάστευσης στις ΗΠΑ.

«Οι άνθρωποι έχουν κίνητρο να γίνουν πολίτες», δήλωσε ο υπεύθυνος των δημογραφικών στην εταιρεία Pew Research. «Οι αριθμοί φτάνουν σε επίπεδα που σπάνια βλέπουμε στην Ιστορία της χώρας».

Συνολικά, άνθρωποι από 65 χώρες έγιναν Αμερικανοί πολίτες τον καιρό αυτό. Μερικοί περίμεναν περισσότερο από ένα χρόνο.

Ακόμη δεν γνωρίζουμε πόσοι Ελληνες πολιτογραφήθηκαν Αμερικανοί πολίτες την περίοδο αυτή.

Οπωσδήποτε θα υπάρχουν αρκετοί. Οχι όμως σε αριθμούς που βλέπαμε παλιά, τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.

Είναι καλό αυτό; Ναι, βέβαια είναι. Μακάρι οι φιλόδοξοι και οι ικανοί να μείνουν στην πατρίδα και να την βοηθήσουν να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο. Και μακάρι οι νέοι -τουλάχιστον- που ζουν στο εξωτερικό να επιστρέψουν.

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι οι ΗΠΑ, παρά τα προβλήματα τους, ασκούν μια γοητεία, ελκύουν τους νέους που ονειρεύονται μια άλλη ζωή.

Και πάντα ή σχεδόν πάντα οι νέοι φεύγουν με την ελπίδα, και την υπόσχεση, ότι μια μέρα, κάποτε θα επιστρέψουν. Να εύχονται μόνο να είναι μακρύς ο δρόμος…