Κύριε Διευθυντά,

Ο ανθρώπινος βίος είναι διαρκής αγών προς την αρετήν και την τελείωσιν, διά του οποίου το άτομον καταξιώνεται και εκπληροί τον προορισμό του.

Ο μόχθος και η πάλη του ατόμου εναντίον των δυνάμεων του κακού, υπέρ της ατομικής ολοκληρώσεως και της προσφοράς εις το σύνολον, αποτελούν την πεμπτουσίαν της ανθρώπινης υπάρξεως.

Η έννοια της αρετής και του εναρέτου ανθρώπου ποικίλλει κατά τας εποχάς και έθνη. Κατά την αρχαιότητα η αρετή ταυτίζεται με την ανδρείαν και επικρατεί ο τύπος του «καλού κ’αγαθού» ανθρώπου, ο οποίος συνδυάζει την σωματικήν δύναμιν με την ψυχικήν αρετήν. Αργότερον με την επικράτησιν και διάδοσιν του Χριστιανισμού θα προκύψη ο νέος τύπος του εναρέτου και τελείου ανθρώπου, του «καλού χριστιανού» του αφοσιωμένου στα θρησκευτικά του καθήκοντα. Εις την σύγχρονον εποχήν ενάρετος άνθρωπος θεωρείται εκείνος ο οποίος πράττει συμφώνως προς τας επιταγάς της ηθικής συνειδήσεώς του και επ’ αγαθώ του συνόλου. Δεν είναι δυνατόν να γίνη διάκρισις εναρέτων και μη ανθρώπων αναλόγως των ασχολιών ή των επαγγελμάτων ή των καθηκόντων τους. Δεν είναι όμως αρκετόν διά τον άνθρωπον να περιορίζεται εις τα τυπικά του καθήκοντα και έργα.

Είναι προορισμένος να μοχθή και να επιδιώκη την τελειοποίησιν εις το μέτρον του εφικτού, να σκοπεύη την αρετήν και να ανέρχεται. Εχει χρέος να καλλιεργή τον εαυτόν του ηθικώς, πνευματικώς και κοινωνικώς με σκοπόν να βοηθήση και να συμβάλη εις το γενικόν καλόν. Ειδικώς διά την εποχήν μας η άσκησις και κατάκτησις της αρετής αποτελεί επιδίωξιν υψίστης σημασίας, αν ληφθή υπ’ όψιν ότι αι αξίαι και αι αρεταί διέρχονται κρίσιν λόγω της αφοσιώσεως του ανθρώπου εις την προσωπικήν του οικονομικήν ανάπτυξιν. Ο αγών διά την αρετήν έχει καταστή περισσότερον άνισος διότι αι πνευματικαί αξίαι περιφρονούνται και καταπατούνται. Η ευδαιμονία του ανθρώπου στηρίζεται επί των πνευματικών και ηθικών αυτού ιδιοτήτων. Ευχής έργον θα ήτο εάν ο γερουσιαστής κ. Μπομπ Μενέντεζ προς γνώσιν του έπρεπε να στρέψη την προσοχήν του εις πάντα αξιοζήλευτον και αξιομίμητον, εκτιμώμενον και τιμώμενον και από τους φίλους και από τους ξένους, οίτινες διά της αυτοπαρατηρησίας και τους εαυτούς των και την κοινωνίαν εξύψωσαν. Ο φιλόσοφος αυτοκράτωρ Μάρκος Αυρήλιος εις το σύγγραμμά του τα εις εαυτόν, παραινεί την ψυχήν του να στολισθή με την απλότητα και την εντροπήν διά κάθε πράγμα το οποίον δεν είναι ενάρετον. Ο μέγας Αμερικανός πατριώτης Φραγκλίνος Ρούζβελτ, ο οποίος γνωρίσας ακριβώς τον εαυτόν του έλεγεν ότι αι επιτυχίαι του εις τον δημόσιον βίον και η επιβολή του επί των συμπολιτών του δεν προήρχετο ούτε εκ της ευφυίας ούτε εκ της ευγλωττίας του, αλλά εκ της ακεραιότητος του χαρακτήρος του.

Κωνσταντίνος Ρήγας

Τέναφλαϊ, Νέα Ιερσέη