ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Αποδεχόμενη το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, στην πιο ουσιαστική ομιλία της καριέρας της, η κ. Κάμαλα Χάρις ζήτησε από τους Αμερικανούς να τη δουν ως ενσάρκωση των παραδοσιακών αξιών της χώρας και όχι ως απόρριψή τους, σύμφωνα με τα όσα επισημαίνει η εφημερίδα «Νew York Times» σε ανάλυσή της αναφορικά με το κλείσιμο του Εθνικού Συνεδρίου των Δημοκρατικών.
Ηταν ένα μήνυμα που είχε σκοπό να καθησυχάσει τους ψηφοφόρους ότι, όσο το υπόβαθρο και η ταυτότητά της αντιπροσωπεύουν την αλλαγή, η κ. Χάρις αντιπροσωπεύει επίσης μια διαμπερή γραμμή προς τα θεμελιώδη ιδανικά του έθνους.
Οι παρατηρήσεις της ισοδυναμούσαν με μια σιωπηρή παραδοχή ότι ακόμη και ένα εξελισσόμενο έθνος μπορεί να δυσκολεύεται να παραδώσει την εξουσία σε όσους δεν την είχαν ιστορικά. Και πρόσφεραν ένα ρητό αντεπιχείρημα εναντίον ενός αντιπάλου που υπόσχεται στους Αμερικανούς μια επιστροφή σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν που κυριαρχείται από μια λευκή χριστιανική ανδρική πλειοψηφία.
Αν και δεν ανέφερε τη φυλή και το φύλο της, η κ. Χάρις έδωσε μια σιωπηρή κατανόηση ότι ορισμένοι Αμερικανοί μπορεί να αισθάνονται άβολα με την καθοδήγηση μιας μαύρης γυναίκας. Η προσέγγισή της σηματοδότησε μια αξιοσημείωτη ρήξη με τη Χίλαρι Κλίντον, τη μόνη άλλη γυναίκα που κέρδισε μια σημαντική υποψηφιότητα για το κόμμα.
Η ομιλία της κ. Χάρις ήταν επίσης μια αναγνώριση ότι πολλοί Αμερικανοί μπορεί να μην είναι εξοικειωμένοι με την εμπειρία της, τις πεποιθήσεις της και το στυλ διακυβέρνησής της – και ότι της δόθηκε λιγότερος χρόνος από κάθε άλλη υποψήφια στην πρόσφατη ιστορία για να κερδίσει ένα βαθιά διχασμένο έθνος.
«Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι με διάφορες πολιτικές απόψεις που παρακολουθούν απόψε. Και θέλω να ξέρετε, υπόσχομαι να γίνω πρόεδρος για όλους τους Αμερικανούς», είπε. «Μπορείτε πάντα να με εμπιστεύεστε να βάζω τη χώρα πάνω από το κόμμα και τον εαυτό μου. Να κρατήσει τις ιερές θεμελιώδεις αρχές της Αμερικής, από το κράτος δικαίου, στις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, στην ειρηνική μεταφορά της εξουσίας».
Παρουσίασε τον εαυτό της ως «ρεαλιστή, πρακτικό» ηγέτη και όχι ως «ριζοσπαστικό φιλελεύθερο» που απεικονίζεται από τους Ρεπουμπλικανούς αντιπάλους της. Αντιμετώπισε άμεσα μερικές από τις πιο επίμονες ανησυχίες των ψηφοφόρων για τις θέσεις της, μιλώντας για την προσέγγισή της στη μετανάστευση, την ασφάλεια των συνόρων και τα οικονομικά. Και εξέφρασε απόψεις εξωτερικής πολιτικής που απηχούν όχι μόνο αυτές του προέδρου Μπάιντεν αλλά δεκαετιών συμβατικών απόψεων για την εθνική ασφάλεια, την αξία της δημοκρατίας στο εσωτερικό και το εξωτερικό και τις διεθνείς σχέσεις.
Είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, υποστήριξε, ο οποίος έχει εγκαταλείψει τις αξίες που κάνουν την Αμερική σπουδαία.
«Ο Τραμπ δεν θα ζητήσει από τους αυταρχικούς να λογοδοτήσουν, γιατί θέλει να είναι ο ίδιος αυταρχικός», είπε, καθώς η αίθουσα του Συνεδρίου ξέσπασε σε ζητωκραυγές. «Ως πρόεδρος, δεν θα αμφιταλαντευτώ ποτέ για την υπεράσπιση της ασφάλειας και των ιδανικών της Αμερικής, γιατί στον διαρκή αγώνα μεταξύ δημοκρατίας και τυραννίας, ξέρω πού βρίσκομαι και ξέρω πού ανήκουν οι Ηνωμένες Πολιτείες».
Η κ. Χάρις χρησιμοποίησε επίσης την ομιλία για να τοποθετηθεί ως υπέρμαχος της μεσαίας τάξης. Κατά τη διάρκεια δε των τεσσάρων ημερών του Συνεδρίου, ομιλητής μετά από ομιλητή προσπάθησε να εξοικειώσει τους ψηφοφόρους με την κ. Χάρις και να διαβεβαιώσει το ακροατήριο ότι το όραμα που προβάλλει για ένα έθνος χωρίς αποκλεισμούς δεν ήταν και τόσο διαφορετικό από την πραγματικότητα πολλών αμερικανικών σπιτιών.