ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η Συμμαχία Επιχειρηματικής Κουλτούρας Ανατολικής Μεσογείου (EMBCA) παρουσίασε την 4η Ετήσια Επέτειο της Καταστροφής της Σμύρνης σε διαδικτυακή συζήτηση στις 11 Σεπτεμβρίου. Τη συγκινητική και ενημερωτική συζήτηση συντόνισε ο Πρόεδρος της ΕΜΒCΑ, Λου Κάτσος, ο οποίος έκανε τις εναρκτήριες παρατηρήσεις που περιελάμβαναν ενός λεπτού σιγή για την 21η επέτειο των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου.

Το πάνελ περιελάμβανε την συγγραφέα Θία Χάλο (Thea Halo), συγγραφέα του «Ούτε καν το όνομά μου», την καθηγήτρια Ισμήνη Λαμπ, Διευθύντρια του Προγράμματος Νεοελληνικής Γλώσσας στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Georgetown και συν- συγγραφέας του νέου βιβλίου «Ο Ευγενικός Αμερικανός: Η Οδύσσεια του George Horton και ο πραγματικός του απολογισμός της καταστροφής της Σμύρνης», τον συγγραφέα Λου Ούρενεκ, καθηγητή Δημοσιογραφίας στο Boston University και συγγραφέα του «Σμύρνη, 1922: Η αμερικανική αποστολή για τη διάσωση των θυμάτων της πρώτης γενοκτονίας του 20ού αιώνα», τον συγγραφέα Σάββα Κοκτζόγλου (Savvas «Sam» Koktzoglou), τον γλύπτη Τζορτζ Πετρίδη (George Petrides), του οποίου το γλυπτό, με τίτλο «Ο πρόσφυγας» σχετικά με την πυρπόληση της Σμύρνης θα ανεγερθεί κατά την επέτειο των 100 χρόνων στην Αθήνα στις 14 Σεπτεμβρίου και τον Πάνο Σταυριανίδη (Peter Stavrianidis), PhD, εκπαιδευτικό/επικεφαλής της κοινότητας σε θέματα Ελληνικής Γενοκτονίας.

Ο κ. Κάτσος σημείωσε ότι: «Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την πυρπόληση της Σμύρνης και μέρος του τελευταίου κεφαλαίου σε αυτό που έχει περιγραφεί στο βιβλίο των συγγραφέων Benny Morris και Dror Ze’evi ως «Η τριακονταετής γενοκτονία: Η καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων της Τουρκίας 1894-1924».

«Η Καταστροφή της Σμύρνης αναφέρεται στη σκόπιμη πυρπόληση τέσσερις ημέρες μετά την είσοδο των τουρκικών δυνάμεων και την κατάληψη της κοσμοπολίτικης Σμύρνης και η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς την ελληνική και αρμενική συνοικία της», συνέχισε ο κ. Κάτσος. «Η πυρκαγιά ξεκίνησε στις 13 Σεπτεμβρίου και έσβησε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1922. Τουρκικά στρατεύματα ανά αυτόπτη μάρτυρα απέκλειαν συστηματικά την Αποβάθρα για να περιορίσουν τους Ελληνες και τους Αρμένιους εντός των περιοχών της ζώνης πυρός τους και τους εμπόδιζαν να τραπούν σε φυγή. Οι εκτιμώμενοι θάνατοι Ελλήνων και Αρμενίων που προήλθαν από την πυρκαγιά κυμαίνονται σε 100.000». «Περίπου 400.000 Ελληνες και Αρμένιοι πρόσφυγες βρίσκονταν στην πόλη από άλλα μέρη της Μικράς Ασίας, για να γλιτώσουν από τα τουρκικά στρατεύματα και τους ατάκτους. Στριμώχνονταν στην προκυμαία και τις αποβάθρες της για να γλιτώσουν από τις τρομακτικές φλόγες», σημείωσε. «Αναφορές αυτοπτών μαρτύρων περιγράφουν πανικόβλητους πολίτες πρόσφυγες που βουτούν στο νερό για να γλιτώσουν από τις φλόγες και ότι οι τρομοκρατημένες κραυγές τους ακούγονταν χιλιόμετρα μακριά. Αναγκάστηκαν να παραμείνουν εκεί κάτω από σκληρές συνθήκες και ληστεύονταν περιοδικά για δύο εβδομάδες και αφού είχαν διαπράξει σφαγές και φρικαλεότητες εναντίον τους πριν από το ξέσπασμα της πυρκαγιάς. Γυναίκες βιάστηκαν και δεκάδες χιλιάδες Ελληνες και Αρμένιοι άνδρες εκτοπίστηκαν στη συνέχεια στο εσωτερικό της Ανατολίας, όπου πολλοί πέθαναν κάτω από σκληρές και βάναυσες συνθήκες».